“ที่ยูเงียบเพราะยูโกรธไอใช่ไหม” ทอมเงียบนานเกินไป นานจนฉันต้องรวบรวมความกล้าเพื่อที่จะถามเขา
“โกรธเรื่องอะไร ไอต้องโกรธยูเรื่องอะไร” เราต่างพูดโดยที่ไม่ได้หันหน้ามาสบตากัน มันก็อึดอัดดี
“เรื่องสามีเก่าของไอ” ขึ้นชื่อว่าผู้ชาย ยังไงก็ต้องโกรธเป็นเรื่องธรรมดา คงไม่มีใครอยากให้คนของตัวเองไปยุ่งกับคนเก่าที่คุ้นเคยกัน
ความคิดด้านลบของฉันไหลลื่น กระทั่งทอมพูดขึ้นมา ทำให้เรื่องด้านลบเมื่อครู่ที่ได้คิดหยุดชะงักลง
“ถ้าเป็นเรื่องนั้นไอเข้าใจว่ายูไปทำงาน ไอเข้าใจว่ายูกำลังทำเพื่อบริษัท เพื่อแม่ของยู การที่ยูไปดูงานกับผู้ชายคนเก่าของยูมันไม่ได้ทำให้ไอคิดมาก เพราะไอคิดว่าไอรู้จักยูมากพอ ยูไม่มีทางที่จะหักหลังไอ ยูไม่ใช่คนที่จะลังเลสองใจ ไอรู้ว่าถ้ายูจะเอนเอียงไปหาคนนั้น หรือจะกลับไปรักเขา ยูจะเลิกกับไอก่อน”
“…” ทอมมั่นใจว่าฉันดี เขามั่นใจเกินไปเพราะว่าฉันไม่ได้ดีขนาดนั้น ฉันก็แค่ผู้หญิงที่บางทีก็พ
