27 อะไร

1775 คำ

ฉันรู้สึกตัวตื่นเพราะกลิ่นอาหารมันโชยเข้ามาในจมูก ก่อนหน้านี้ก็รู้สึกเหมือนกันว่าข้อเท้าโดนประคบและพันผ้าเอาไว้ ซึ่งฉันไม่ได้ลืมตาขึ้นมามอง แต่คิดว่าน่าจะเป็นทอม ไม่น่าจะเป็นคนอื่นไปได้ ฉันก็เลยไม่ได้ลืมตามอง ทำเพียงเอ่ยคำว่า ‘ขอบคุณนะทอม ไอเลิฟยู’ เมื่อเอ่ยคำรักไปแล้วฉันก็รู้สึกได้ว่าทอมแตะจูบที่ริมฝีปากและทั่วทั้งใบหน้า จากนั้นฉันก็ไม่ได้รู้สึกถึงการรบกวนอีกเลย “หอมจัง” ฉันลืมตาขึ้นมาก็เจอสปาเก็ตตี้ผัดขี้เมาทะเลรวมอยู่ตรงหน้า โดยเชฟหนุ่มหน้าลูกครึ่งสุดหล่อ “อร่อยด้วย” ทอมเอ่ยชมตัวเอง ซึ่งมันก็จริง ฝีมือการทำสปาเก็ตตี้ผัดขี้เมาทะเลรวมของทอมน่ะอร่อยจริง ๆ เป็นเมนูที่เขาทำให้ฉันกินบ่อยมาก ไม่ใช่เมนูโปรดของฉัน เพียงแค่ทอมชอบทำเมนูนี้ ฉันก็เลยชอบกิน “คิดถึงเมนูนี้ด้วย” “คิดถึงคนทำด้วยใช่ไหมครับ” ทอมวางจานสปาเก็ตตี้ไว้ที่โต๊ะแล้วมาช่วยจับพยุงฉันนั่งหลังพิงพนักโซฟา “คนทำน่ะคิดถึงมาก ๆ เล

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม