บทที่3
ต่อปากต่อคำ
"ฮืออออ ช่วยด้วยยยย ฮืออออ"
เสียงร้องไห้สะอื้นดังมาจากห้องฝั่งตรงข้ามคุณหมอธามกำลังนอนพักผ่อนต้องลุกมาส่องตาแมวจนเห็นสาวสวยนั่งร้องไห้สะอึกสะอื้นแต่นี่ไม่ใช่เรื่องของเขา เขาจึงไม่สนใจหากเธอไม่ไหวก็คงจะกระโดดตึกลงไปตายเองถึงเวลานั้นเขาก็ค่อยส่งชันสูตรศพที่นิติเวชถ้ามีญาติก็ให้มารับศพไปทำวิธีกรรมตามศาสนาถ้าไม่มีญาติก็เอาไปฝังเป็นศพไร้ญาติไป
"บ้าหรือเปล่า-_-!"
กลางดึกคืนนั้นคุณหมอธามตื่นขึ้นมาอ่านหนังสือเขาหยิบอาหารแช่แข็งโยนเข้าไมโครเวฟรอเวลาสัญญาณดังขึ้นจึงไปเปิดไมโครเวฟแล้วหยิบอาหารออกมาทานคุณหมอธามเป็นศัลยแพทย์ด้านหัวใจที่เขาเลือกเรียนสาขานี้ก็เป็นเพราะว่าเขามีอดีตฝังใจแม่ของเขาเป็นโรคหัวใจแต่ครอบครัวยากจนถึงแม้เขาจะเรียนเก่งสอบได้เกรดเฉลี่ย 4.00 ทุกปีแต่เขาก็ไม่มีปัญญาส่งตัวเองเรียนหมอแม้จะสอบติดและได้คะแนนอันดับ 1 แต่เพียงเพราะฐานะทางครอบครัวทำให้เขาไม่ได้ไปรายงานตัวตามนัด
แต่เหมือนว่าฟ้าจะเห็นใจท่านผู้อำนวยการของโรงพยาบาลแห่งนี้เป็นผู้สอบสัมภาษณ์นักศึกษาด้วยตนเองพอเห็นว่านักศึกษาคนนี้ไม่มาตามนัดจึงได้โทรสอบถามไปยังโรงเรียนมัธยมของเขาและรู้ว่าครอบครัวค่อนข้างยากจนทำให้ต้องยอมสละสิทธิ์แต่ท่านผู้อำนวยการไม่สนใจท่านให้โรงเรียนมัธยมรีบพาเด็กคนนี้มารายงานตัวสอบสัมภาษณ์ภายใน 1 ชั่วโมงเมื่อเขามาถึงเขาก็ได้พูดคุยกับผู้อำนวยการท่านยอมมอบทุนการศึกษาส่งเสียให้เรียนสูงที่สุดจนกว่าคุณหมอธามจะพอใจ ในช่วงเวลาที่เขาเรียนยังไม่เคยมีประวัติเสียหายหรือทำให้ท่านผู้อำนวยการรู้สึกหนักใจเลยแม้แต่น้อย
วันต่อมา
คุณหมอธามตื่นแต่เช้าเพื่อลงมาหาซื้อกับข้าวแต่เขาอดนึกถึงสาวห้องฝั่งตรงข้ามไม่ได้เลยไม่มีรายงานการฆ่าตัวตายถ้าไม่โดดตึกตายก็คงผูกคอตายอยู่ในห้องนั่นแหละ คุณหมอถือถุงกับข้าวมาหยุดอยู่ตรงหน้าห้องของอัญชิตาเขากำลังสองจิตสองใจไม่รู้ว่าจะเคาะเรียกเธอดีไหมแต่จู่ๆ ประตูห้องของเธอก็เปิดออกมา
แกร๊ก!
ประตูห้องของอัญชิตาเปิดออกมาทำให้ทั้งสองหยุดชะงักต่างฝ่ายต่างมองหน้ากันคุณหมอธามรีบถอยหลังหนึ่งก้าวเพื่อไม่ให้ตนเองใกล้ชิดกับเธอมากเกินไป
"อุ๊ย!!" อัญชิตาลองอุทานด้วยความตกใจวันนี้เธอตื่นสายตามจริงต้องเข้างานก่อนแปดโมงแต่ตอนนี้เกือบ 10 โมงแล้วเธอพึ่งจะได้ออกจากห้องนอน
"วันนี้ไม่ทำงานหรือไงจนป่านนี้พึ่งจะออกจากห้องหัดเกรงใจเพื่อนร่วมงานบ้าง-_-!"
"เฮ้อออ เจอมนุษย์ลุงอีกละ -_-!"
คุณหมอธามได้ยินคำว่าลุงเขาก็เกิดอาการหัวร้อนขึ้นมาทันทีอายุแค่ 30 กว่ายังไม่สะดวกที่จะเป็นลุงของใครทั้งนั้น
"คุณคงไม่รู้ว่าผมสามารถรายงานพฤติกรรมของคุณให้เจ้านายของคุณทราบได้และถ้าผมรายงานคุณอาจจะต้องหางานใหม่ทำถือว่าผมเตือนในฐานะที่ผมมีตำแหน่งสูงกว่าคุณ"
"ค่าาาาา" อัญชิตาลากเสียงกวนประสาทเธอเดินสะบัดบ๊อบออกมาไม่สนใจสายตาของคุณหมอธามเลยแม้เขาจะหล่อเหลือล้นแต่เธอก็ไม่ชอบให้ใครมาใช้อำนาจกับเธอถึงเธอจะมีความผิดเล็กน้อยก็ตาม
อัญชลีเดินเข้ามานั่งในห้องทำงานเธอก็ถูกสายตาของมนุษย์ป้าหมายเลขหนึ่งอย่างป้านวลฉวีที่ทำปากขมุบขมิบจ้องจะหันมาด่าแต่ก็ถูกเธอยกนิ้วชี้ขึ้นมาแล้วส่ายไปมาพร้อมทำเสียงจิ๊ปากให้มนุษย์ป้าหยุดพูด
"จิ๊ๆๆ รถติดค่ะ^^" พูดจบก็ยักไหล่ใส่มนุษย์ป้าทั้งหลายรถอะไรจะมาติดไม่ทราบ เธอพักอยู่หอพักด้านหลังเดินไม่ถึง30ก้าวก็ถึงแล้ว
ตลอดระยะเวลาครึ่งวันที่อัญชิตานั่งเคาะปากกาในหัวก็คิดแผนการชั่วร้ายที่จะเข้าถึงตัวคุณหมอหนุ่มห้องตรงข้ามเธออยากทำความรู้จักกับผู้ชายคนนั้นเหลือเกินแต่ดูทรงแล้วจะปากร้ายมากเกินไปเธอจึงต้องวางแผนให้รอบคอบจะได้เข้าถึงตัวเขาได้ง่ายๆ
"อุ๊ยตายหมดเวลาทำงานแล้วขอตัวก่อนนะคะทุกคน" สาวสวยสายมั่นหยิบกระเป๋าสะพายราคาหลักล้านขึ้นมาพร้อมหมุนตัวโชว์ความงดงามของทรวดทรงองเอวเธอรีบเดินกลับมายังหอพักแต่ไม่ลืมที่จะซื้อน้ำเต้าหู้มาห้อยที่หน้าประตูของคุณหมอห้องฝั่งตรงข้าม
ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!!
อัญชิตาเคาะประตูห้องไม่นานคนด้านในก็เปิดประตูออกมาพอเห็นว่าเป็นเธอที่ยืมโพสต์ท่าเกาะประตูคุณหมอธามก็แทบจะปิดประตูใส่หน้าแต่แม่ตัวดีกับใช้เรียวขายันเอาไว้เสียก่อน
"นี่ๆๆ ฉันแค่ซื้อน้ำเต้าหู้มาฝากถือว่าเป็นการทักทายของเพื่อนบ้านไม่เห็นต้องทำท่ารังเกียจขนาดนี้เลย-_-!"
"ผมไม่ได้อยากทำความรู้จักกับคุณถ้าไม่มีอะไรแล้วขอตัวนะครับ"
"เฮ้! เสียมารยาทที่สุดฉันอุตส่าห์ตั้งใจซื้อมาให้พูดกับฉันดีๆ หน่อยก็ได้คิดว่าฉันอยากรู้จักคนอย่างนายหรือไงนี่เป็นหมอหรือเป็น...."
เมื่อสายตาของเขาเปลี่ยนไปไม่ตัวดีก็รีบเม้มริมฝีปากเข้าหากันเกือบจะหลุดพูดคำหยาบคายออกไปแล้วโชคดีที่ยั้งไว้ทัน
"ผมไม่ใช่เพื่อนเล่นคุณขอตัวนะครับ!"
ปึ้ง!!!
อัญชิตาอยากจะกรี๊ดให้ลั่นหอพักเขามันคนชั่วร้ายแต่ถึงยังไงคนอย่างเธอก็ไม่มีวันยอมแพ้ง่ายๆ อะไรที่มันได้มายากๆ เธอยิ่งชอบ ขนาดแฟนเก่าเธอยังเขี่ยทิ้งอย่างไม่ไยดีนับประสาอะไรกับผู้ชายคนนี้ดื้อด้านดีนักเธอจะทำให้เขากลายเป็นสัตว์เลี้ยงที่แสนเชื่องกับเจ้าของให้ได้เลยคอยดู
--------------------
ทุกคนขาาา ตอนนี้ธุรกิจของไรท์วุ่นวายมากค่ะร้านเบเกอรี่ทำงานกันหนักมากอาจจะมาช้าต้องขออภัย วันหยุดจะปั่นให้ตาเหลือกเลย รักนะคะ