คืนนั้นใต้แสงดาว

สายตาดุจเหยี่ยวนักล่าจ้องไปยังทิวทัศน์ยามค่ำของเมืองฟ้าอมร ท้องฟ้าสีเทาอมส้มกำลังถูกกลืนกินด้วยราตรี แต่มันไม่เคยมืดสนิท แสงไฟตามท้องถนนเบื้องล่างสว่างขึ้นทีละดวงๆ ก่อนทุกพื้นที่จะเต็มไปด้วยความสว่างไสว กระดุมเชิ้ตสีขาวถูกกลัดเข้ารังดุมทีละเม็ด ความเคลื่อนไหวสะท้อนขึ้นบนกระจกที่สายตาเขาทอดผ่าน ก่อนที่ร่างระหงชวนมองด้วยความอวบอัดเฉพาะจุดจะเยื้องกรายอย่างมีจริต สายตาของเธอกับเขาบรรจบกันบนกระจก โซเฟีย ซูเปอร์โมเดลระดับโลกแนบเรือนกายเปลือยเปล่าบนแผนหลังของ แกรี่ กัทเทียร์ หรือ ‘ต้าร์’ อย่างลุ่มหลงในรสชาติที่ดุดันบนเตียง เธอสอดมือผ่านเอวเขามาวางบนมือหนา ไล้ไปบนเส้นเลือดปูดโปน แม้แต่มือของเขา เธอก็ยังหลงใหล ตลอดสี่ชั่วโมงที่ผ่านมา นอกจากความแข็งแกร่งของเรือนร่างสูงใหญ่มัดกล้ามตึงแน่นทุกสัดส่วนแล้ว มือของเขาก็ยังสร้างความวาบหวามจนเธอครางเสียงแหบแห้ง “แกรี่ ไม่มีใครดุดันเร่าร้อนเท่าคุณเลยจริงๆ” โซเฟียเขย่งปลายเท้าขึ้นจูบท้ายทอยเขา และไล่ไปยังติ่งหู เธอขบมันเบาๆ พลางกระซิบถ้อยคำยั่วเย้าหวังกระตุ้นความซาบซ่านอีกครั้ง แต่เธอก็ไม่สามารถหยุดมือที่ไล่ติดกระดุมขึ้นมาเรื่อยๆ ได้ “ฉันคิดถึงคุณทุกวัน” โซเฟียยังไม่ละความพยายาม เขาไม่ไหวติงแม้มือบางจะลูบลงไปที่กางเกง ความอหังการที่ผ่านการใช้งานมาอย่างหนักหน่วงเมื่อครู่แม้จะกลับคืนสภาพปกติ แต่มันก็ยังน่าเกรงขาม มีขนาดไม่ต่างจากชายที่เหยียดขยายใกล้ถึงไคลแม็กซ์ แกรี่ละสายตาจากท้องฟ้าที่เริ่มสว่างด้วยแสงไฟจากตึกสูงที่ส่องสะท้อนขึ้นไป เขาหันมาเผชิญหน้ากับนางแบบสาว “สวมเสื้อผ้าของคุณซะ” เขาออกคำสั่ง “เดี๋ยวได้ไหม” โซเฟียเบียดตัวกดแนบร่างหนา เขย่งปลายเท้าอีกครั้งเพื่อจูบที่ลำคอ ละเลยข้อห้ามขบเม้มขึ้นไปที่ปลายคางและริมฝีปาก “ผมบอกแล้วไงว่าห้ามจูบ” เขาดันร่างเธอออก สายตาว่างเปล่ามองเธออย่างไม่พอใจ “ไม่จูบก็ได้ แต่ฉันยังไม่อยากกลับเลย” เธอออดอ้อนพลางขยับเข้ามาใกล้เขาอีกครั้ง ใช้เสน่ห์มารยาให้เขาเปลี่ยนใจ ชายหนุ่มจับมือยุ่มย่ามนั้นดึงกลับมาที่เตียง โซเฟียยิ้มตอบรอยยิ้มบนมุมปากเขา เธอทอดแผ่นหลังไปบนเตียงที่เกลื่อนด้วยซองฟอยล์และคอนดอม เขาดุนลิ้นกับกระพุ้งแก้มมองแม่สาวร่านร้อนแอ่นสะโพกขึ้นๆ ลงๆ และลูบไล้ตัวเองยั่วเขา “เฮอะ” เขาแค่นเสียงหัวเราะสั้นๆ และเดินไปเปิดตู้บิวท์อิน โซเฟียหลับตาพริ้ม แลบลิ้นสีชมพูเลียริมฝีปากขณะฟังเสียงฉีกที่คุ้นเคย ขาเรียวเนื้อแน่นอย่างนางแบบมืออาชีพอ้ากว้างให้เขาเห็นความพรั่งพร้อมกลางกลีบกายที่หลั่งรินรอช่วงเวลาที่เขาถอดกางเกงตัวนอกตัวในและใส่คอนดอมชิ้นใหม่ “ที่รัก ฉันอยากได้คุณ” เธอใช้เสียงกระเส่าเมื่อได้กลิ่นกายเขากลับมาอีกครั้ง ชายหนุ่มจับแขนของเธอที่ยื่นมาหา แล้วกระชากร่างนั้นขึ้นมานั่ง “ผมไม่ชอบให้ใครมานัวเนียนอกรอบ” โซเฟียลืมตาโพลง มองหน้าเขาอย่างตกใจกับอารมณ์ที่เปลี่ยนขั้ว จากนั้นก็ร้องอึกอักเมื่อมือหนาบีบปากเธอแล้วยัดบางอย่างเข้ามา “กลืน!” เขาสั่ง เขาเอื้อมหยิบแก้วน้ำบนโต๊ะที่เตรียมไว้มาจ่อปาก บังคับให้เธอดื่ม โซเฟียพยายามยืดหัวขึ้น แต่ไม่สามารถทำได้ เขากดเธอไว้อย่างบีบบังคับ “กินน้ำแล้วกลืนมันลงไป” เสียงนั้นเต็มไปด้วยอำนาจจนโซเฟียไม่อาจขัดขืน เขารอจนแน่ใจว่าเห็นลำคอของเธอขยับกลืน “ดีมาก” “คุณให้ฉันกินอะไร” โซเฟียเงยหน้าขึ้นมาหลังจากเขายอมปล่อยให้เธอเป็นอิสระ “ยาคุมฉุกเฉิน” เขาโยนแผงยาคุมฉุกเฉินที่เหลืออีกเม็ดไปบนเตียงข้างๆ เธอ “อีกสิบสองชั่วโมงกินเม็ดที่เหลือด้วย แต่ถ้าไม่กินก็เรื่องของคุณ” หญิงสาวมองไปยังถุงยางมากมายบนเตียงด้วยสายตาคำถาม “คุณก็ป้องกันแล้ว ทุกครั้งไม่เห็นว่าจะต้องกินย***าๆ นี่” “ไม่มีอะไรคุมกำเนิดได้ร้อยเปอร์เซ็นต์ ผมจะไม่ประมาท” เขาชี้ไปยังคอนดอมสองสามชิ้น “ทำไมคะ ถ้ามีลูกกับฉันแล้วมันเป็นยังไง” โซเฟียใจวูบโหวง ปฏิเสธไม่ได้ว่ามีความผูกพันเกิดขึ้นในความสัมพันธ์ เธอบินจากอเมริกามาไทยเป็นครั้งที่สอง คิดว่าเขาคงมีความรู้สึกไม่ต่างจากเธอ ไม่เช่นนั้นไม่เรียกตัวเธอมาอีกครั้ง “ผมบูชาความรัก ลูกจะต้องเกิดจากความรัก กับคนที่ผมรักเท่านั้น ไม่ใช่ผลพลอยได้จากเงื่อนไขซื้อขายแลกเปลี่ยนที่เราตกลงกัน” “แต่คุณก็ยังไม่มีใคร” แกรี่ยิ้มเย็นให้กับคำพูดหยั่งเชิงของโซเฟีย ความเงียบของเขากระตุ้นให้หญิงสาวเกิดคำถาม “หรือว่าคุณรักใครอยู่” “คุณสำคัญจนผมต้องตอบคำถามของคุณไหม” ผู้หญิงที่ถูกจัดอันดับว่าสวยและเสน่ห์แรงรู้สึกหน้าชายิ่งกว่าโดนนางแบบขี้อิจฉารุมตบหลังเวทีแคตวอร์ก ตัดสินใจบอกความจริงที่เก็บซ่อนไว้ภายในราวกับมันเป็นฟางเส้นสุดท้ายที่จะยึดเหนี่ยวความสัมพันธ์อันฉาบฉวยไว้ได้ “แต่ฉันรักคุณนะ!!!” แล้วซูเปอร์โมเดลสาวก็อยากจะเรียกคืนคำพูดกลับมาเสียเดี๋ยวนั้น ของเหลวในร่างกายเข้าใกล้จุดเยือกแข็งเมื่อสายตาของเธอถูกแผดเผาด้วยการจ้องมองจากดวงตาที่มีไฟลุกโชน เพิ่งตระหนักว่าความสวยกับลีลาเด็ดๆ ของตัวเองไม่สามารถสยบผู้ชายคนนี้ได้ แกรี่กัดฟันจนสันกรามกระตุก คำคำนี้แหละที่ทำให้เกรี้ยวกราด