หลังจากนั่งพูดคุยกันที่คาเฟ่เสร็จแล้ว วิชญะก็ชวนเธอไปยังร้านอาหารอีกที่ที่ได้วางแผนเอาไว้
“มื้อเย็นของเราร้านหมูกระทะเหรอคะ” เธอหันมาถามเขาด้วยความประหลาดใจ
หากเป็นคนอื่นคงพาเธอไปร้านอาหารหรูๆ ปิดท้ายวันแรกด้วยความประทับใจ แต่เขาเลือกที่จะปิดท้ายวันสำคัญด้านร้านอาหารธรรมดาทั่วไปจึงทำให้เธอไม่เข้าใจในสิ่งที่เขาคิด
“ตั้งแต่คุณที่ลุงประสบความสำเร็จในธุรกิจ ฐาก็คงไม่ได้กินอาหารพื้นๆ พวกนี้แล้ว พี่ก็เลยอยากพามาทำอะไรที่มันดูติดดินดูบ้างน่ะ” เขาบอกความคิดของเขาให้เธอเข้าใจ
ณัฐฐายิ้มออกมาแล้วหัวเราะด้วยความพอใจที่เขาพยายามเอาใจเธอ “พี่วิชญ์เข้าใจผิดแล้วล่ะค่ะ ฐากับเพื่อนนัดปาร์ตี้หมูกระทะกันบ่อยจะตายไป เย็นวันเสาร์ก็พึ่งจะกินมา”
“อ้าว พี่ไม่รู้ ขอโทษนะ งั้นพี่เปลี่ยนร้านใหม่ก็ได้” เขารีบบอกด้วยความรู้สึกผิด
“ไม่เป็นไรค่ะ ไหนๆ พี่วิชญ์ก็พามาแล้ว” เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่สดใส ต่างจากรองประธานสาว
