มื้ออาหารค่ำที่มีวิชญะมาร่วมโต๊ะ ทำให้มีเสียงพูดคุยและเสียงหัวเราะกว่าทุกครั้ง
ณัฐชัยคุยเรื่องที่ณิชาปรึกษาเรื่องการแยกบริษัทเพื่อขยายกิจการรับเหมาก่อสร้างแบบครบวงจรโดยเสนอให้เปิดร้านขายวัสดุ เขาจึงใช้โอกาสนี้คุยกับอดีตเลขานุการของตน
“กินข้าวเสร็จแล้วลุงขอคุยด้วยที่ห้องทำงานนะ” ณัฐชัยบอกด้วยรอยยิ้มที่อ่อนโยน
“มีอะไรที่ให้ฐารู้ด้วยไม่ได้เหรอคะ” ณัฐฐาถามขึ้นแล้วมองด้วยสายตาที่สงสัย
“อยากรู้ก็ตามไปนั่งฟังด้วยก็ได้นะลูก”
“ฐาถามไปงั้นแหละค่ะ เหนื่อยแล้วขอตัวไปอาบน้ำนอนดีกว่า”
“แต่ว่าเรายังไม่ได้คุยกันเลยนะครับ” วิชญะหันไปพูดกับเธอตรงๆ ทำเอาณัฐฐาหน้าแดงด้วยความเขินอาย ณัฐชัยกับภรรยาเองก็อมยิ้มที่ชายหนุ่มตรงหน้าชัดเจนกับลูกสาวของตน
“วันนี้ก็คุยงานกันทั้งวันแล้ว ฐาอยากพักแล้วค่ะ พรุ่งนี้ค่อยคุยกันดีกว่า” เธอทำเป็นพูดเรื่องงานกลบเกลื่อน
วิชญะเขี่ยอาหารในจานแล้วรวบรวมความกล้าพูดออกไปต่อหน้าเ
