พรลักษมีได้ตารางงานของจักรพรรดิจากเลขานุการสาวใหญ่ ก่อนโทรนัดเองจากผู้ช่วยเลขานุการที่ทำงานแทนกระแตอีกที และวันนี้หกโมงเย็นที่เขาพอมีเวลาว่างจะคุยกับเธอ
และนี่เป็นครั้งแรกที่ได้เหยียบย่างเข้ามาในถิ่นของเขา แม้จะหนาวๆร้อนๆอยู่บ้าง แต่บอกตัวเองว่าแค่นี้มันเรื่องเล็กน้อยมาก
ออกจากลิฟต์แล้วจึงเดินไปตามทางที่ป้ายชี้บอกทางของห้องผู้บริหาร
ทันทีที่เลี้ยวตรงมุมห้องเข้ามา หญิงสาวที่นั่งรอผุดยืนก่อนทักทายด้วยน้ำเสียงสุภาพเรียบร้อย
“คุณพรลักษมีนะคะ นายรออยู่ด้านในแล้วค่ะ”
ผู้ช่วยของกระแตรายงานนายของตนแล้วเชื้อเชิญเธอเข้าไปในห้อง คล้อยหลังแขกของนาย ผู้ช่วยเลขานุการจัดแจงเก็บของกลับบ้านทันทีตามคำสั่งก่อนหน้า
พรลักษมียังคงยืนมองเจ้าของห้องที่ก้มหน้าก้มตากับกองเอกสารของเขา หลังจากห่างหายหน้าจากกันไปนานร่วมเดือน
“นั่งก่อนสิ”
เขาบอกทั้งๆที่ยังก้มหน้าอยู่ เธอทำตามคำสั่งอย่า
