หลายวันมานี้ฉันไม่เจอกับพี่เฉินเลยไหว้พระก็ไม่มา กินข้าวก็ไม่กิน ไลน์ไปไม่ตอบด้วย ไม่รู้โกรธอะไรรึป่าว เมื่อวานก่อนเป็นวันนัดรวมกันที่บ้านอาจารย์จาง ปกติพี่แกจะพาฉันไป วันนั้นก็ให้คนอื่นไปแทน มาวันนี้อาจารย์พาไปเที่ยวอาหลีซานพี่แกก็ไม่คุยกับฉันเลย ทำยังกับคนไม่รู้จักกัน อะไรของเค้าวะ
"¥นักเรียนทุกคนเตรียมเสื้อกันหนาวกันพร้อมแล้วใช่ไหม? "
เสียงอาจารย์ร้องบอกพวกเราขณะที่กำลังนั่งกันอยู่บนรถบัส ฉันแอบมองไปที่เก้าอี้หลังสุดที่พี่เฉินนั่งอยู่ก็เห็นเค้าเอาแต่อ่านหนังสือไม่เงยหน้าขึ้นมองชาวบ้านชาวช่องเค้าเลย
"มึง ถ้าอยู่ดีดีคนที่เคยดีกับมึงไม่คุยกับมึงเลย มึงว่ามันเป็นเพราะอะไรวะ"
ฉันหันไปสะกิดถามอีป่าน แต่มันนั่งเงียบไม่สนใจห่าเหวอะไรเลย อ่อใส่หูฟัง ฉันเลยดึงหูฟังมันออกข้างนึง
"อะไร"
"กูถามว่า ถ้าอยู่ดีดีคนที่เคยดีกับมึงไม่คุยกับมึงเลย มึงว่ามันเป็นเพราะอะไรวะ"
"เป็นเพราะเค้าไม่อยากคุยกับ
