หลงรักคนมีเจ้าของ

2046 คำ

“หยุด!! วางมันลงเดี๋ยวนี้!” วารีที่กำลังจะยกชาไข่มุกขึ้นดื่มถึงกับตกใจ เมื่อเสียงห้ามของเทวาดังขึ้นมาแต่ไกล ก่อนเขาจะเดินหน้าบึ้งตึงเข้ามาหาเธอ “บอก...ให้...วาง...มัน...ลง!” เทวาเดินมายืนต่อหน้าของวารีแล้วสั่งขึ้นอย่างชัดเจนโดยเน้นทุกคำพูด ก่อนที่วารีจะทำตามอย่างสับสนและมึนงง “มีอะไรรึเปล่า...หรือว่ามียาพิษ!” วารีถึงกับตกใจวางแก้วน้ำลงอย่างรวดเร็ว ส่วนเทวาพอเสร็จทางนี้เขาก็หันไปมองรามินทร์อย่างโกรธเคืองเพราะดันคิดว่าจะมาแย่งยัยอ้วนของตัวเองไปแล้วเดินเข้าไปหยุดยืนตรงหน้าเพื่อน “ไอ้ราม! นี่แกคิดจะจีบยัยอ้วนของฉันใช่ไหมห๊ะ!?” อ่าาา บ้าไปแล้ว...อีตานั่นมันบ้าไปแล้วจริงๆ... วารีที่มองแฟนหนุ่มถึงกับส่ายหน้าอย่างเอือมกับความรักที่เขามีให้กับเธอ มันช่างมากมายจนน่ารำคาญเสียจริงๆ คิดได้ไงว่าจะมีคนอื่นมาแย่งเธอไปจากเขา มาแย่งเขาไปน่ะน่าจะเป็นไปได้มากกว่าอีก ส่วนรามินทร์เองก็มีอาการไม่ต่างจาก

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม