เหลือไว้แค่คำขอโทษ

1685 คำ

“มีเรื่องอะไรรึเปล่า? อยู่ดีๆหมอนั่นก็โทรมาบอกให้ออกไปแบบนั้น หรือว่าจะเลิกกับเพื่อนของฉัน...สองคนนั้นมีปัญหากันรึเปล่าถึงออกไปดื่ม” วารีที่เห็นเทวาเดินกลับเข้ามาในห้องด้วยท่าทางเมาได้ที่อดถามขึ้นอย่างสงสัยไม่ได้ เพราะก่อนหน้านี้เธอโทรไปคุยกับธารา ซึ่งธาราเองก็พูดถึงอาการแปลกๆของโรมันให้เธอฟัง เลยอดเป็นห่วงไม่ได้ “ไม่รู้เหมือนกัน...แต่หมอนั่นมันเอาแต่บอกให้ดูแลยัยตัวเล็กให้หน่อย เฮ้อ...ที่รัก ผมเมา...” เทวาที่นอนหราอยู่บนเตียงบอกขึ้น “อะไรกัน หรือหมอนั่นจะเลิกกับยัยธารจริงๆ...” “อย่าไปสนใจเรื่องของมันเลยนะ...มาต่อกันดีกว่านะที่รัก” เทวาที่ขนาดเมายังไม่คิดจะลืมเรื่องที่เขาทำค้างเอาไว้ เขาพลิกตัวมามองวารีด้วยสายตาอันหวานเชื่อม เมื่อยัยอ้วนของเขาช่างนุ่นนิ่ม หนุบหนับทำให้เขาตื่นเต้นเวลาที่ได้บีบสัมผัสไปทั่วร่างกายของเธอ “ต่ออะไรกัน...เมาขนาดนี้ยังจะต่ออีกเหรอ” “เมาอะไร...ไม่ได้เมา...”

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม