Chapter.29 เอาคืน
หญิงสาวถลึงตาจดจ้องมองดูปืนสลับกับใบหน้าของเขา ดวงตาโอบอุ้มน้ำตาไม่ไหวจนมันไหลพรากลงมาถึงปลายคางหยดแหมะลงกระบอกปืนสั้นในมือใหญ่ น้ำตาหยดนี้หาได้หมายความว่าเธอหวาดกลัวเพียงความตาย แต่มันเต็มไปด้วยความเคียดแค้นในการพ่ายแพ้และเจ็บใจหากไม่ได้เอาคืน และเขา ชายที่เดินเข้าหาและทำให้เธอตกหลุมรักได้ในเวลาอันรวดเร็ว
“อย่า!”
อันดรูซซา นิโคไล เชอวาโรฟ วิ่งเข้ามาร้องห้าม ทั้งสองหันไปมองเขา
“กูขอล่ะเพื่อน นี่น้องกู” เอ่ยเสียงปนหอบ มองแววตาของมาร์ตินแล้วรู้สึกหวาดกลัวการตัดสินใจของมันเหลือเกิน “ขอร้องล่ะ พวกกูจะไม่ยุ่งเรื่องมึงอีก”
อาร์มาติโน่มองดูสีหน้าของเพื่อนแล้วจึงต้องยอมเก็บปืน ผลักร่างเพรียวไปหาอันดรูซซาก่อนหมุนตัวกลับ
“มึงพาน้องมึงกลับเดี๋ยวนี้เลยนะ”
มือใหญ่โบกสะบัดเชิงขับไล่พลางเดินจากทั้งคู่ไปเรื่อยๆ แต่นั่นยิ่งทำให้อีกฝ่ายร้อนเป็นไฟ อันดรูซซารีบคว้าร่างน้องสาวไ
