โปรยเรื่อง คุณลุงเจ้าขา / เมขลาตกสวรรค์
509 คำ
โปรยเรื่อง
เพราะเคยรอดชีวิตจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ครั้งหนึ่งเมื่ออายุสิบสามขวบ ‘เจ้าขา’ ก็จำหน้าตาของคนช่วยชีวิตได้แม่น ครั้นต้องหวนกลับมาพบเจอกันอีกในช่วงวัยใกล้เบญจเพส ความรู้สึกที่อัดแน่นอยู่ในความทรงจำก็หลั่งไหลวนเวียนในกายจนมิอาจที่จะลืมเลือนชายวัยกลางคนตรงหน้าไปได้ ขณะที่เขาซึ่งถูกเรียกว่า ‘คุณลุง’ พยายามที่จะปฏิเสธว่าเขาไม่ใช่ชายคนเดียวกับที่เคยช่วยชีวิตของเจ้าขาเอาไว้
ไม่ใช่คนเดียวกันอะไรล่ะ เป็นคนเดียวกันชัดๆ เจ้าขาจำได้!
อะไรไม่ว่า รูปร่างหน้าตายังไม่เปลี่ยนไปจากเดิมเลยแม้แต่น้อยถึงจะผ่านมาสิบกว่าปีแล้วก็ตาม
หากแต่ต้องช่วยชีวิตของหญิงสาวไว้อีกเป็นครั้งที่สอง คุณลุงจึงหมายที่จะเอาชีวิตของเจ้าขาเมื่อเธอรู้ความลับของเขาว่า ‘ไม่เจ็บและไม่ตาย’
ทว่า...เจ้าขารักชีวิตมากกว่าสิ่งอื่นใด การแลกเปลี่ยนชีวิตกับพรหมจรรย์จึงถือกำเนิดขึ้น ทุกอย่างควรจะจบลงแค่นั้น แต่ทว่า
หญิงสาวกลับพบว่าหลังจากร่วมรักกับเขาอย่างร้อนแรงแล้ว คุณลุงกลับมีกำลังวังชาและคืนสู่วัยหนุ่ม ทิ้งความเป็นลุงไว้เบื้องหลังอย่างปาฏิหาริย์!
รู้ความลับของเขาทั้งหมดอย่างนี้แล้ว มีหรือที่คุณลุงรูปงาม
คนนี้จะปล่อยเธอไปโดยง่าย
วาสนานำพา หรือชะตาชักนำ ก็ยากจะหยั่งรู้ รู้แต่เพลิงราคะที่ลุกโชนขึ้นในคืนวันนั้นกลายเป็นบ่วงบาศพันธนาการให้ทั้งสองมิอาจแยกกันได้อีกแล้ว...
โปรยเรื่อง
เพราะไปขโมยเอาดวงแก้วมณีของพระอิศวรไปเล่นสนุก มิหนำซ้ำยังใช้มันยั่วเย้าหลอกล่อพลางหนีให้อสุราหนุ่มอย่าง ‘รามสูร’ บันดาลโทสะ ขว้างขวานเพชรใส่เสียจนวิมานชั้นฟ้าสนั่นหวั่นไหว นางสวรรค์รูปงามเช่น ‘เมขลา’ จึงต้องโทษทัณฑ์ ทางเดียวที่จะหนีจากโทษมหันต์ในครั้งนี้ได้ก็คือการนำดวงแก้วมมณีที่ขโมยไปกลับคืนมาไว้ที่เดิม
หากทว่าเรื่องนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย เพราะดันไปทำให้รามสูรโกรธ เขาจึงช่วงชิงดวงแก้วมณีแล้วหนีไปยังดินแดนมนุษย์ ทำให้นางสวรรค์ตนนี้ต้องโทษกลายเป็นมนุษย์เพื่อตามเอาดวงแก้วมณีคืน
แต่...ถึงจะเจอตัวรามสูรในคราบนักธุรกิจหลังจากตามหาแล้วคลาดกันนับครั้งไม่ถ้วนแล้ว ทว่าการจะตามดวงแก้วมณีเจอกลับยากยิ่งเสียกว่า อีกทั้งโทสะที่นางก่อให้กับเขายังไม่เลือนหายไป ทำให้รามสูรวางเงื่อนไขว่านางจะต้องเป็นของเขา ‘เจ็ดทิวา เจ็ดราตรี’ เมื่อครบกำหนดเมื่อไร เขาจะนำดวงแก้วมณีคืนให้กับนาง
เมขลาขมวดคิ้วนิ่วหน้า ให้ตกเป็น ‘เมีย’ ของยักษาที่แสนจะเกลียดชังน้ำหน้าตนนี้ นางยอมกัดลิ้นตายแล้วไปเกิดเป็นงูดินยังจะดีเสียกว่าอีก!
- ผู้เขียน
