ตอนที่ 10

1459 คำ

10 “อยู่เฉยๆ ซิ...” เขาลืมไปได้ยังไง ยังไม่มีการแนะนำตัวกันเลยนี่น่า ชายหนุ่มเลยปล่อยให้สองทรวงกลมกลึงให้เป็นอิสระชั่วคราว ขบเคลื่อนปากไล่ไปตามผิวเนื้อนวลเนียนนุ่มหอม “อยากรู้ชื่อฉันใช่ไหม...บอกชื่อเธอมาก่อนสิ ชื่ออะไร” ไม่ได้สะเพร่า แต่เพราะไม่สนใจว่าผู้หญิงหน้าหนาที่ชอบแย่งสามีชาวบ้านชื่ออะไรต่างหาก มาถึงตอนนี้ก็ให้ชักเสียดายขึ้นมามิใช่น้อย “ไม่!!” สายน้ำผึ้งเบี่ยงหน้าหนี ใช่...ตอนแรกเธอคิดยั่วยวนเมื่อเห็นเขาไม่สนใจ ทว่าต้องมาเจอโดนดูถูก ด่าว่าเสียๆ หายๆ ต่อให้เธอถูกตำหนิ ถูกภาคทัณฑ์ ลดเงินเดือนหรือแม้ต้องออกจากงาน เธอยอมทั้งนั้น ขอเพียงอย่างเดี๋ยว อย่าได้เจอผู้ชายหน้าไม่อาย รังแกผู้หญิงไม่มีทางสู้นี่อีกเลย “หืม...” ศีรษะทุยผงกขึ้นเล็กน้อย “ฉันจำได้วันก่อนเธอขอนามบัตร อยากรู้ฉันเป็นใคร ทำอะไรอยู่ที่ไหน เมื่อกี้ก็ถามอีก...ทำไมตอนนี้ถึงไม่อยากรู้เสียล่ะ” “ไม่อยากรู้จักผู้ชายหน้าไม

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม