Chapter 22 หงุดหงิดเพราะใจคิดถึงแต่คนที่บ้าน

1675 คำ

เจ้าของร่างสูงพาใบหน้าอิดโรยมาทำงานตามปกติ หลังจากที่ครุ่นคิดทบทวนมาทั้งคืน มันพลอยทำให้เขาข่มตาหลับไม่ลง อีกทั้งยังมีงานที่กองสะสมกับประชุมเร่งด่วนอีกหลายด่วน เขาจึงต้องจัดการเอกสารกองพะเนินให้จบภายในเช้านี้ ก่อนจะต้องเข้าประชุมแบบลากยาวไปถึงเย็น จากนั้นก็ต้องมาจัดการเอกสารล่วงหน้าอีกตั้งเพื่อให้มีเวลาเพิ่มขึ้นอีกยามอยู่เมืองไทย “ด่วนอะไรนักหนา งานถึงกองเต็มโต๊ะขนาดนี้” เสียงโวยของเจ้าของ ร่างหนาดังขึ้นก่อนที่ตัวจะเดินมาถึงโต๊ะ เจ้าของเสียงทรุดตัวลงนั่งพร้อมกับ เอกสารที่กางรออยู่มาดู “ประชุมอีกเจ็ดชั่วโมง! แกจะบ้าหรือเปล่าแฟรงค์” “บอสนั่นแหละเป็นอะไรมากหรือเปล่า จำไม่ได้หรือไงว่าเป็นคนสั่งเลื่อนนัดมาเป็นวันเดียวกันเอง ผมก็แจ้งแล้วว่ามีเอกสารที่ต้องอนุมัติเยอะ” “ก็ฉันไม่รู้ว่ามันจะเยอะขนาดนี้ เอกสารอะไรนักหนา” ชายหนุ่มเปิดแฟ้มบนสุดลวกๆ กวาดสายตามองอย่างรวดเร็ว ก่อนจะโยนโครมลงไปบนโต

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม