บทที่2.Ceoสุดหล่อ
1587 คำ
“น้องๆ หนูแหวนทั้งนั้นนะค่ะ หนูแหวนไม่มีใครก็มีแต่พวกน้องๆ เท่านั้น ไม่ต้องเป็นห่วงหนูแหวนหรอกค่ะครู หนูแหวนได้งานใหม่แล้ว เงินเดือนแพงมากๆ คงสามารถปันส่วนมาให้ครูเพิ่มขึ้น น้องๆ จะได้มีความเป็นอยู่ดีขึ้นกว่าเดิม”
“อ้าวเหรอ! ที่ไหนล่ะหนูแหวน งานหนักมากหรือเปล่า”
“บริษัทไทยรามานเอ็นเตอร์ไพรส์ค่ะ งานไม่หนักอะไรค่ะมันเป็นบริษัทของชาวต่างชาติรู้สึกเจ้าของจะเป็นคนรัสเซีย แค่จ่ายยาในห้องพยาบาลและทำแผลเล็กๆ น้อยๆ”
“อืม เคยได้ยินชื่ออยู่นะ เปิดตัวอลังการมากตอนที่รัสเซียได้สัมปทานน้ำมันในเมืองไทย เข้าที่นี่ได้หนูแหวนจะได้ทำตามความฝันเสียทีซินะ”
“ยังอีกไกลค่ะครู หนูแหวนอยากเก็บเงินได้เยอะๆ จะได้ไม่ต้องผ่อนบ้านนานๆ”
“ครูเอาใจช่วยก็แล้วกัน ซักวันหนูแหวนจะได้มีบ้านหลังน้อยๆ เป็นของตัวเองอย่างที่ฝันเอาไว้”
“ขอบคุณค่ะครู”
“เอาล่ะมาดูซิว่าคราวนี้หนูแหวนซื้ออะไรมาแจกพวกทะโมนบ้าง มาจัดการแบ่งเลยดีกว่า ป่านนี้ตัวแสบพวกนั้นคงกำลังตั้งตารอ” รุ้งแก้วกล่าวเสียงกลั้วหัวเราะ เมื่อมีศีรษะเล็กๆ ผลุบๆ โผล่ๆ อยู่หน้าประตูห้อง ในเมื่อทุกคนตื่นเต้นเสมอยามที่มีคนนำสิ่งของมาให้
“หลายอย่างเลยค่ะ เพื่อนๆ ที่โรงพยาบาลช่วยบริจาคมาเยอะแยะเลย อาจจะไม่ใช่ของใหม่ทั้งหมด แต่หนูแหวนคิดว่าน้องๆ คงอยากได้” พิชญ์สินีเอ่ยยิ้มๆ เธอจัดการรื้อค้นถุงของวางให้รุ้งแก้วดูก่อนที่จะจัดการแบ่งปันให้เด็กๆ ทุกคนอย่างเท่าเทียมกัน
ร่างสูงใหญ่ในชุดสูทแนบลำตัวเขาเดินผึ่งผายออกมาจากเกรททางเดินของผู้โดยสารขาเข้า แว่นตานำสมัยปิดใบหน้าคร้ามคมจนมิด แต่ไม่อาจปกปิดความเข้มแข็งองอาจของชายหนุ่มเอาไว้ได้ อเล็คซานเดอร์ เชอร์ราวิน ตัวแทนจากรัสเซีย เขาเดินทางมาคุมงานในประเทศไทย แทน CEO คนเก่าที่พ้นตำแหน่งไปเนื่องจากนิโคไลเออรี่รีไทร์ก่อนถึงวัยเกษียรการทำงาน อเล็คซานเดอร์อายุ 35 ปีเขากำลังเป็นหนุ่มฉกรรจ์เต็มตัว แต่ด้วยความเก่งกาจฉลาดและมีไหวพริบดีเป็นเลิศ จึงทำให้ชายหนุ่มเติบโตในหน้าที่การงานแบบก้าวกระโดด อเล็คซานเดอร์ เกิดและโตในกรุงมอสโกเขตอากาศหนาวจัด พอมาเจออากาศร้อนๆ ในเมืองไทยชายหนุ่มจึงนึกรำคาญและอึดอัด ชื่อเสียงและธรรมชาติสวยๆ ในเมืองไทยเลื่องลือเข้าหูเขานานแล้ว ตั้งแต่สมัยหนุ่มๆ เพราะมีพี่เลี้ยงเป็นสาวชาวไทย จึงมีความรู้อ่านออกเขียนได้ในภาษาไทยติดตัวมาบ้างพอสมควร
รอยยิ้มทรงเสน่ห์โปรยปรายแจกจ่ายให้สาวๆ อย่างไม่คิดจะเก็บออม ชายหนุ่มสูง6ฟุต10 นิ้ว หรือประมาณ185เซนติเมตร ร่างสูงใหญ่เกินกว่าเกณฑ์มาตรฐานของผู้ชายไทย ทำให้เขาดูโดดเด่นสะดุดตาตั้งแต่ครั้งแรกที่พบเจอ สายตาคมกริบใต้แว่นกันแดดสีดำทะมึน เขาสอดส่ายสายตามองหาคนที่มารอรับ ก่อนจะเหลือบมองไปรอบๆ ตามประสาคนใฝ่รู้ในประเทศที่ไม่คุ้นเคย
Welcome to Thailand MR. Alekxander
แผ่นฟิวเจอร์บอร์ดเขียนภาษาอังกฤษตัวโตๆ โดยคนถือยกชูไหวๆ จากผู้ชายชาวไทยใส่เสื้อผ้าเรียบร้อย อเล็คซานเดอร์เดินตรงไปหาเอื่อยๆ เขารอบสำรวจคนที่มารอรับอย่างพินิจพิจารณา
“สวัสดีครับ ผมอเล็คซานเดอร์ คุณเป็นคนของไทยรามานเอ็นเตอร์ไพรส์หรือเปล่าครับ?”
“ครับผม ผมเป็นตัวแทนของบริษัทไทยรามานเอ็นเตอร์ไพรส์มารอรับคุณอเล็คซานเดอร์” ชายหนุ่มกล่าวตอบอย่างชัดถ้อยชัดคำ แม้ภาษาอังกฤษจะตะกุกตะกักไปบ้าง แต่เขาตั้งใจจริงจังจึงไม่หวั่นเกรง
“อืม... กลับที่พักกันเถอะ ผมนั่งเครื่องมามากกว่า 9 ชั่วโมงเหมื่อยเต็มที อยากนอนพักแล้วล่ะ...”
“ครับ ทางเราได้เตรียมที่พักกับรถยนต์ส่วนตัวไว้ให้คุณด้วย เพื่ออำนวยความสะดวกในเวลาทำงาน” ภาทรหนุ่มไทยที่รับหน้าที่มารับอเล็คซานเดอร์ เขาอธิบายชี้แจงบอกชายหนุ่มตลอดการเดินไปยังลานจอดรถยนต์ เพื่อเดินทางกลับที่พักเพื่อให้ชายหนุ่มว่าที่ CEO พักผ่อนร่างกายก่อนที่จะมาสู้กับงานหนักๆ
คอนโดหรูกลางกรุงเทพฯ บนถนนเต็มไปด้วยยวดยานจอแจ สองข้างทางอัดแน่นเต็มไปด้วยร้านรวงข้างทาง ผู้คนเดินสวนกันไปกันมาดูวุ่นวายและชวนให้เวียนหัว อเล็คซานเดอร์มองทุกๆ สิ่งด้วยความแปลกใจ เมื่อถิ่นที่เขาจากมาเป็นเขตเมืองหนาว ไม่ค่อยมีผู้คนออกมาเดินสัญจรไปมาบนถนนให้เห็นมากนัก ส่วนมากจะซุกตัวอยู่แต่ในบ้านนั่งหน้าเตาผิงขนาดใหญ่ให้ร่างกายอบอุ่นมากกว่าจะมาเดินตามสองข้างทางที่หนาวเหน็บ ดวงตาสีเขียวมรกตเป็นประกายอย่างนึกสนุก เมื่อวิถีชีวิตแตกต่างกันเสียสิ้นเชิง มันจึงเป็นการเรียนรู้วิถีชีวิตอีกรูปแบบหนึ่งที่ชายหนุ่มไม่เคยพบเจอ ยิ่งสาวน้อย สาวใหญ่เดินกรายไปกรายมาใส่เสื้อผ้าเปิดเผยเนื้อตัวให้มองเพลินๆ อเล็คซานเดอร์อมยิ้มกรุ้มกริ่ม ปรายสายตาหวานฉ่ำมองดูเรียวขาเพรียวยาวที่โผล่พ้นชายกระโปรงมาอย่างนึกชอบใจตามวิสัยหนุ่มรักสนุกทั่วไป
“คุณอเล็คซานเดอร์ต้องการอะไรเพิ่มเติมจากที่ทางบริษัทจัดหาไว้ให้อีกหรือเปล่าครับ ติดต่อผมได้ทางมือถือเลยนะครับ ผมจะเป็นบัดดี้ให้คุณจนกว่าคุณจะคุ้นเคยกับเมืองไทย” ภาทรกล่าวด้วยรอยยิ้ม เขามีความจริงใจให้เจ้านายคนใหม่ ที่มีเสียงเล่าลือมาตั้งแต่เจ้าตัวยังเดินทางมาไม่ถึง เกี่ยวกับรูปโฉมปานเทพบุตรและเสน่ห์อันล้นเหลือ เมื่อพบเจอตัวจริงเป็นๆ ชายหนุ่มคิดว่าสมญานามที่ถูกกล่าวขานเล่าลือมาไกลยังน้อยไปด้วยซ้ำ เมื่ออเล็คซานเดอร์สง่างามสมชายชาตรี บุคลิกดีสมกับอาชีพเก่าก่อนที่ชายหนุ่มเคยทำมา ตั้งแต่มีคำสั่งแต่งตั้งจากเบื้องบน สาวๆ ทุกคนในไทยรามานเอ็นเตอร์ไพรส์ก็ตั้งตารอ เมื่อข่าวคราวที่กระเซ็นมาให้ได้ยินได้ฟัง ถึงโผรายชื่อ CEO นั้นมีชื่อของอเล็คซานเดอร์เกาะอยู่ในกลุ่มนั้นด้วย จึงมีสาวน้อยหลายคนรออย่างมีความหวังว่าจะมีซักครั้งที่ได้อยู่ในอ้อมกอดทรงเสน่ห์ของอเล็คซานเดอร์ เชอร์ราวิน
“อืม ขอบใจนะ ตอนนี้คงยังก่อน ขอผมพักซักวันสองวันก่อนนะ แต่ว่าผมต้องไปรายงานตัวที่บริษัทตอนไหนนี่ หมายกำหนดการยังส่งมาไม่ถึงมือผมเลย ผมรีบเดินทางมาแบบกะทันหันนะ” ชายหนุ่มถามไถ่ด้วยความอยากรู้เมื่อคำสั่งด่วนส่งให้แบบกะทันหัน จนตั้งตัวไม่ทัน
“คุณสะดวกวันไหนก็ได้ครับ ตามกำหนดคุณต้องเข้ารับตำแหน่งภายในอาทิตย์หน้า คุณว่างก็ติดต่อมาหาผมได้เลย ผมจะเข้ามารับคุณไปบริษัท ตอนนี้คุณพักผ่อนไปก่อนก็ได้ครับ”
“ได้ อีกสองสามวันก็แล้วกัน ไม่ไหวนั่งเครื่องนานกว่า 9 ชั่วโมงผมเกือบจะแย่ อึดอัดแทบตายในห้องแคบๆ บนเครื่อง” ชายหนุ่มก่นว่าอย่างหัวเสีย เมื่อสรีระในร่างกายตัวเองใหญ่โตกว่าใครๆ ช่วงขาเพรียวยาวจนนั่งในชั้นปรกติไม่ได้ แต่เมื่อคำสั่งเร่งด่วนชายหนุ่มจึงเร่งเดินทางมาประเทศไทย เขาเลยต้องเลือกชั้นปรกติเพราะเครื่องเต็มจนเขาต้องนั่งขดตัวอยู่ในเก้าอี้แคบๆ ทรมานร่างกายมากกว่า 9 ชั่วโมง
ห้องชุดสุดหรูในคอนโดกลางกรุงเทพฯ โอ่อ่าและทันสมัย มองดูแล้วเหมือนย่อส่วนบ้านหลังเล็กๆ หนึ่งหลังเข้ามาไว้ในห้องชุด ชายหนุ่มเอนกายนอนกลางที่นอนหนา วาดแขนขายาวๆ กางเหยียดเต็มเตียง เขาพริ้มเปลือกตาหลับลงอย่างอ่อนเพลีย เมื่อภารกิจก่อนหน้านี้ ชายหนุ่มกำลังเดินสำรวจพื้นดินในประเทศห่างไกลความเจริญ ถิ่นธุระกันดานขาดแคลนน้ำ จากนายแบบค่าตัวแพงลิบและมีคิวงานยาวเป็นปีๆ เมื่อเกิดความเบื่อหน่ายในแสงสี และความจอมปลอมของโลกมายาเต็มขีดความอดทน อเล็คซานเดอร์จึงหันหลังให้วงการอย่างถาวร หลังจากเคลียร์งานชิ้นสุดท้ายจบลง เขาปิดฉากชีวิตสำรวยเป็นพ่อพวงมาลัยลอยไปและลอยมา หันมาจริงจังกับการทำมาหากินเหมือนคนปรกติ
เพื่อนสนิทของอเล็คซานเดอร์ ยอดชายนายรามาน กูลคาซอฟเจ้าของรามานเอ็นเตอร์ไพรส์ นักธุรกิจที่ประสบความสำเร็จแต่ยังหนุ่มฉกรรจ์และเป็นเพื่อนสนิทของอเล็คซานเดอร์ เขาเป็นเพื่อนคนเดียวที่ร่วมหัวจมท้ายกันมาตั้งแต่สมัยเป็นนักศึกษา ชายหนุ่มเบื่อหน่ายวงการมายาเข้าเส้นเลือด เบื่อการสวมหน้ากากเข้าหากันและเบื่อบรรดาผู้หญิงที่วิ่งไล่ตามอย่างกระหายหิว เมื่อรามานเสนองานที่ต้องห่างไกลผู้คน อเล็คซานเดอร์จึงตอบรับโดยไม่ต้องคิด ชายหนุ่มฝังตัวสำรวจแผ่นดินในประเทศต่างๆ หาแหล่งกาซธรรมชาติให้กับรามานเอ็นเตอร์ไพรส์ และจากไปหลังงานสำรวจเสร็จเรียบร้อย
- ผู้เขียน
