“ขอบใจจ้ะนุช ขอบคุณค่ะพี่ศรีนวล หนูแหวนดีขึ้นแล้วค่ะ แต่หนูแหวนยังไม่พร้อมที่จะอธิบายให้ฟัง ขอหนูแหวนทำใจก่อนได้ไหมคะ” “ได้สิ นุชรอได้ มีอะไรก็ระบายให้นุชรู้ด้วย อย่าเก็บเอาไว้คนเดียว ยังไงเสียเราสองคนก็เป็นเพื่อนกัน” “จ้ะ...” “นุชไปทำงานก่อนดีกว่า หายมานานๆ เดี๋ยวถูกดุ ฝากพี่ศรีนวลดูหนูแหวนด้วยนะคะ เดี๋ยวกลางวันนุชมารับหนูแหวนไปทานข้าวเอง ทำใจดีๆ ล่ะ เรื่องไม่ร้ายแรงมากใช่ไหม?” “จ้ะ...หนูแหวนดีขึ้นแล้ว ขอบใจนุชจริงๆ” “อืมๆ...ไปล่ะ” นุชนภาย้อนกลับไปทำงานทั้งที่หัวใจยังหนักอึ้ง เธอมึนงงไม่เข้าใจอะไรเลย ระหว่างพิชญ์สินีเพื่อนรักที่กำลังไปได้ดีกับหนุ่มหล่อ CEOของไทยรามานเอ็นเตอร์ไพรส์ เขาตามเทียวไล้เทียวขื่อจนรู้กันแทบทั้งบริษัท มีหลายเสียงกระทบกระเทียบให้ได้ยินได้ฟังเป็นประจำเพราะมันแฝงไปด้วยความอิจฉาริษยา วันทั้งวันพิชญ์สินีทำงานอย่างเลื่อนลอย ศรีนวลต้องคอยสะกิดเตือนอยู่ตลอด เธอพยายาม