“ได้ค่ะ แต่ม่านอยู่นานไม่ได้นะคะ เดี๋ยวต้องไปทำงานต่ออีก”
“จ้ะ” ดวงเดือนขานรับก่อนจะพาลูกค้าประจำเข้าไปนั่งในบ้าน ที่เพิ่งจะจัดมุมพิเศษเอาไว้ เพราะคิดว่าวันหนึ่ง...คุณหมอสุดหล่อกับม่านรดาจะต้องมานั่งคุยกันในร้านของเธอแบบต้องการความเป็นส่วนตัว เหมือนเช่นวันนี้ และเธอก็ขอสารภาพอย่างไม่อายว่า...ตลอดหลายปีที่ผ่านมา ร้านของเธออยู่ได้เพราะคุณหมอธาดาสุดหล่อ ที่มักจะมาซื้อกาแฟที่ร้านเป็นประจำ ซึ่งเมื่อไหร่ที่มา ก็จะมีทั้งสาวแท้ สาวสอง แห่กันมาอุดหนุนตามจนแน่นร้านอยู่ตลอด
ส่วนม่านรดาเองก็มีทั้งนักศึกษารุ่นพี่และนักศึกษารุ่นน้องที่แอบชอบแอบปลื้มตามมาซื้อกาแฟที่ร้านเช่นกัน มันเป็นมุมที่น่ารัก กับความรักของหนุ่มสาววัยแรกรุ่น ที่ไม่ค่อยมีความกล้าจะจีบหรือเอ่ยออกไปตรงๆ เอาแต่เฝ้ามองเป็นพักๆ จนบางครั้งเธอก็แอบขัดใจ เพราะมีแต่หนุ่มๆ นึกศึกษาเอาของขวัญมาฝากให้ม่านรดาในวันวาเลนไทน์ ซึ่งแต่ละคนก็ขอร้องให้
