“พี่ไม่ทำอะไรหนูหรอกครับ” เขาถอนหายใจอย่างเพลียๆ ที่สาวเจ้ามองตนด้วยสายตาแปลกๆ ประหนึ่งว่าเขาเป็นสัตว์ประหลาด
“จริงนะคะ” เธอขอคำมั่น
“จริงครับ ต่อให้ไม่ไว้ใจพี่ แต่ยังไงก็ช่วยเห็นแก่ความเป็นสามีภรรยาของเราบ้าง?”
‘ให้ตาย! นี่เขาบ้าไปแล้วหรือไง ถึงได้พูดเรื่องความสัมพันธ์ที่เราจำไม่ได้น่ะ’ ม่านรดาขานรับอย่างไม่มีทางเลือก “กะ...ก็ได้ค่ะ”
ชั่วโมงต่อมา...
“รู้สึกสดชื่นขึ้นไหมครับ” มักซิมิเลียนที่เดินเข้ามาในห้องนอนใหญ่ เอ่ยถามด้วยสีหน้ายิ้มๆ เมื่อเห็นภรรยาคนสวยใส่ชุดนอนที่เป็นชุดเดรสยาวเหนือเข่านิดๆสีฟ้าอ่อน แลดูน่ารักน่าทะนุถนอมอย่างบอกไม่ถูก
“ค่ะ คุณไปอาบน้ำที่ห้องข้างๆ มาเหรอคะ?” ม่านรดาถามอย่างมึนงง ที่เห็นอีกฝ่ายอาบน้ำเปลี่ยนชุดนอนเรียบร้อยแล้ว และได้กลิ่นหอมฉุยลอยมาเตะจมูกเข้าอย่างจัง
“ครับ เราไปนอนคุยกันบนเตียงเถอะ” มักซิมิเลียนเอ่ยชวนด้วยสายตาสื่อความหมาย รู้สึกอยากจะดึงสาวเจ้
