สองชั่วโมงต่อมา...
พอทานอาหารกันจนอิ่มแล้ว มักซิมิเลียนที่วันนี้ไม่ได้พกเงินสดมาด้วยจึงสแกนคิวอาร์โค้ดจ่ายค่าเหมาร้าน จากนั้นก็เดินออกไปขับรถมาจอดรับนางฟ้าคนสวยที่หน้าร้าน โดยเจ้าของร้านผู้ชายเป็นคนเดินไปยกที่กั้นที่จอดรถออกให้
ม่านรดาที่เดินไปล้างมือกลับมาที่โต๊ะ เตรียมจะหยิบกระเป๋าถือขึ้นมาสะพายและเดินออกไปขึ้นรถที่หน้าร้าน ซึ่งตอนนี้เจ้าของร้านผู้หญิง ยกหน้าถังขึ้นให้หนึ่งบาน พร้อมกับหิ้วชุดหมูกระทะชุดใหญ่มายื่นให้เธอ “เอาไว้ทานตอนเช้านะคะ”
“เอ่อ...” ม่านรดาถึงกับอึกอักอย่างไปไม่ถูก
“รับไว้เถอะจ้ะ แฟนหนูให้มาตั้งสองหมื่น แค่นี้น้อยไปด้วยซ้ำ” เจ้าของร้านเอ่ยคะยั้นคะยอ
“ขอบคุณค่ะ” ม่านรดายกมือไหว้ก่อนจะรับมาถือไว้อย่างไม่มีทางเลี่ยง เพราะตอนนี้พ่อเทพบุตรขับรถมาจอดรอที่หน้าร้านเรียบร้อยแล้ว
“โอกาสหน้าเชิญใหม่นะครับ” เจ้าของร้านผู้ชายตะโกนบอกพร้อมกับก้มหัวลงนิดๆ
“เดินทางปลอดภัยค่ะ
