จบเสียงของห้องด้านข้าง หลี่เยี่ยนถิงนิ่งและแทบจะกลั้นลมหายใจของตนเองเลยทีเดียว เนื่องจากเสียงนั้นช่างคุ้นเสียเหลือเกิน องค์หญิงสามเงียบ ไม่ขยับตัว แม้กระทั่งหายใจก็แทบจะค่อยๆ ปล่อยออกมาอย่างช้าๆ และเบาๆ ด้วยกลัวว่าห้องข้างๆ จะได้ยินหรือรู้ว่ามีนางอยู่ในห้องนี้ “ไม่แน่ว่าบางที เสด็จพ่ออาจรู้ในสิ่งที่เรากำลังจะทำ” “เช่นนั้นก็น่าจะให้องค์รัชทายาทสละตำแหน่งแล้วให้พระองค์ขึ้นแทนนะพ่ะย่ะค่ะ” คู่สนทนากล่าวเยินยอ “พระองค์ผูกสัมพันธ์กับหัวหน้าเผ่าหรูเป่ยได้แล้ว ทั้งยังได้ความเชื่อมั่นจากเหล่าขุนนางกว่าค่อน องค์รัชทายาทเป็นเพียงตัวเลือกที่ถูกชักโยงเพียงเท่านั้น หาได้มองการณ์ไกลได้อย่างพระองค์เลย” “เรื่องนั้นเป็นเรื่องของภายหน้า” ผู้ถูกเยินยอกล่าวกลั้วเสียงหัวเราะพึงพอใจ ทั้งห้องเงียบไปครู่ก่อนที่ผู้ถูกเยินยอจะส่งคำถามหนึ่งขึ้นมา “แล้วผู้ใดที่บอกว่าจางซงหยวนจะแต่งงานกับน้องเจ็ด เหตุใดจึงได้กลาย