“สวัสดีค่ะแม่ครูพูลสุข” ปันปันเอ่ยทักทายคุณครูที่ดูแลสถานรับเลี้ยงเด็กของที่นี่ ก่อนจะโผเข้าไปกอดอย่างสนิทสนม
“สวัสดีจ่ะหนูปัน วันนี้คุณหมอปราณและคุณเพียงฝันไม่ได้มาด้วยหรอคะ”
“ไม่ได้มาค่ะ พ่อกับแม่มีธุระค่ะ”
“แล้วนี่?” คุณครูพูลสุขหันไปมองน่านฟ้าที่ยกน้ำเข้ามาวางไว้ในห้องโถงสำหรับทำกิจกรรม
“อ้อ นี่พี่น่านฟ้า แฟนปันค่ะคุณครู” เธอแนะนำด้วยรอยยิ้ม การแนะนำของเธอมันทำให้เขารู้สึกปลื้มอกปลื้มใจอย่างบอกไม่ถูก รู้สึกภูมิใจ ที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นแฟนเธอ ผู้หญิงที่สวย น่ารัก แถมเป็นนางฟ้าของเด็กๆ อีก สวยครบเครื่องจริงๆ แถมยังไม่อายที่จะคบกับเขาอีก กล้าเปิดเผยขนาดนี้ ควรที่จะเป็นแม่ของลูกที่สุด
“สวัสดีครับคุณครู” น่านฟ้ายกมือไหว้ด้วยรอยยิ้ม
“หล่อนะคะหนูปัน”
“คิคิ พี่น่านแม่ครูบอกว่าพี่น่านหล่อค่ะ”
“พูดแบบนี้ ผมคงต้องมาที่นี่บ่อยๆ แล้วล่ะครับ” น่านฟ้ากล่าว
“เลี้ยงไหวหรอคะ เด็กๆ ที่นี่กินเยอะน
