เช้าวันนี้กรณ์ตื่นก่อนชมพู เขาตื่นขึ้นมาได้สักพักก็นั่งมองหน้าร่างบางที่ตอนนี้หลับปุ๋ยอยู่ในอ้อมกอดของเขาตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว พร้อมกับหนักใจว่าจะหาทางออกกับเรื่องนี้อย่างไรดี เป็นจังหวะที่ร่างบางกระพริบตาถี่ๆเพื่อรับแสงอรุณวันใหม่
ชมพูเมื่อตื่นขึ้นมาก็พบว่าตัวเองอยู่ในอ้อมกอดที่แสนอบอุ่นของคนที่เธอเคยเรียกว่าคุณป๋าซึ่งตอนนี้เธอคงเรียกเขาแบบนั้นไม่ได้อีกแล้วเพราะเขาไม่ใช่เทพบุตรสำหรับเธอแล้ว แต่เขาคือซาตานที่คอยย่ำยีและทำร้ายจิตใจของเธอสารพัดต่างหาก
" นี่ปล่อยนะ "
ร่างบางที่ตื่นขึ้นมาก็แผลงฤทธิ์เลย โดยการผลักตัวเองออกจากอ้อมกอดอบอุ่นนั้น แต่เขาก็ไม่ขยับแต่อย่างใด เพราะแรงของเธอช่างน้อยนิด
" ตื่นมาก็แผลงฤทธิ์เลยนะ "
" ไม่ต้องมายุ่งเลย "
" เลิกทำตัวเป็นเด็กๆได้แล้วชมพู ลุกขึ้นไปอาบน้ำ เดี๋ยววันนี้เข้าออฟฟิศพร้อมกับคุณป๋า "
ร่างบางได้แต่มองหน้าเขาด้วยความไม่พอใจ
" คุณป๋ายังงั้นห
