หลิวฉูฉู่ลากอาเหมียนมายังมุมหนึ่ง เธอยังเขียนตัวหนังสือโบราณไม่เป็นจึงไม่อาจเขียนเทียบยาได้จึงคิดวานอาเหมียนให้ช่วยจัดการ
"อาเหมียนเจ้าเขียนเทียบยาแทนข้าหน่อย แล้วเอาไปที่ห้องยาให้เขาจัดยาต้มมาตามข้าสั่ง เจ้าบอกเขาว่าเป็นคำสั่งของหมอหลวงซวง"
อาเหมียนรีบส่ายหน้า พร้อมกับคุกเข่าทันใด
"ฮองเฮาเพคะ ไม่อาจทำได้"
"ทำไมหรือเจ้าเขียนหนังสือได้มิใช่หรือ"
"มิใช่เช่นนั้นเพคะ ยาขององค์ชายน้อย นอกจากหมอหลวงประจำกายและหมอหลวงซวงซึ่งเป็นหัวหน้าหมอหลวงแล้ว ไม่มีผู้ใดสั่งได้เพคะ คนที่ห้องยาล้วนจดจำตัวอักษรของหมอหลวงทั้งสองได้เป็นอย่างดี หากหม่อมฉันนำเทียบยาปลอมไปยังไม่ทันได้สอบสวนมีหวังถูกกรมอาญาจับตัวไปนอนคุกหลวงเป็นแน่ อย่างไรก็ไม่อาจทำตามรับสั่งได้เพคะ"
หลิวฉูฉู่กุมขมับแล้ว แบบนี้เธอจะรักษาเด็กน้อยได้อย่างไร อีกอย่างเธอเองก็ไม่สามารถสั่งการหมอหลวงซวงได้ เพราะหากมีคนสืบรู้ว่าเธอมีความรู้เรื่องการปรุ
