พรมสีทองเหลืองอร่ามถูกปูรองรับฝ่าเท้าของยาห์มิลตั้งแต่ก้าวแรกที่ลงจากบันไดของเครื่องบินส่วนตัว ผู้ชายแต่งกายในชุดประจำชาติอาหรับสีขาวต่างพากันตั้งแต่รอรับราวกับผู้ชายที่เดินอยู่เบื้องหน้าของหล่อนนั้นคือเจ้าฟ้าเจ้าแผ่นดินยังไง
บัวบุษบาปาดเหงื่อแห่งความพรั่นพรึงที่ผุดขึ้นที่ไรผมอ่อน เนื้อตัวสั่นสะท้านกับความเย็นยะเยือกของผืนทรายกว้างไกลเบื้องหน้าในยามรุ่งสาง แสงอาทิตย์สีเงินยวงกำลังค่อย ๆ ตะเกียกตะกายขึ้นมาตามขอบฟ้า ดวงตากลมโตจับจ้องแผ่นหลังกว้างในชุดลำลองสีเข้มของยาห์มิลด้วยความประหลาด ก่อนจะสลับไปจ้องผู้ชายมากมายที่ยืนคำนับให้เขาอย่างนอบน้อม
หญิงสาวรู้สึกได้ถึงเหงื่อที่ซึมตามนิ้วมือเป็นอย่างดี ทุกอย่างก้าวที่เดินตามหลังยาห์มิลผู้ที่ตอนนี้ดูจะไม่ใช่คนธรรมดาไปซะทุกทีเต็มไปด้วยความเคลือบแคลง ความรู้สึกหนึ่งก็อยากจะกระชากลำแขนสีน้ำตาลทองที่กำยำนั้นให้หยุด และถามให้หายข้องใจ แต่พอคิดทบทวนดูแล
