“2 ปีที่ผ่านมากูต้องอยู่กับความเจ็บปวดแค่ไหนไม่เคยมีใครรู้! แต่กูทนไม่แก้แค้นไม่ทำอะไรทั้งนั้นเพราะกูถือว่ากูเคยรักมาก! กูเงียบของกูก็ดีอยู่แล้วเสือกพากันมาทำร้ายกูอีกทำไม! ตอบมาสิ! ตอบมา!”
“แล้วแพรไปทำอะไรให้ถึงได้โกรธเกลียดแพร พูดมาสิ! ฮื่อ ๆๆ ตอบแพรมาเพราะแพรไม่รู้จริง ๆ ตอบแพรมาสักทีว่าแพรไปทำอะไรให้พี่โกรธ!”
“ทำอะไรให้กูงั้นเหรอ? เคยมีผัวแล้วไปทำรีแพร์มาหลอกกูว่าซิงไง! ทีนี้จะเลิกทำเป็นไม่รู้ว่าทำอะไรกับกูไว้ได้รึยัง!”
“...อะไรนะ?”
“หึ! ทำไม? คิดไม่ถึงเหรอว่าจะรู้เรื่องนี้?” เขาแค่นเสียงยิ้มเยาะใส่ฉัน
...รีแพร์
ฉันนี่นะเคยมีผัวแล้วไปทำรีแพร์มาหลอกเขา?
“...ค่ะ คิดไม่ถึง” ฉันหยุดพยายามดิ้น มองเขาอยู่ครู่หนึ่งแล้วยอมรับออกไปตรง ๆ
คิดไม่ถึงว่าเขาจะรู้เรื่องนี้ เรื่องที่แม้แต่ตัวฉันเองยังไม่เคยรู้เลยว่าตัวเองไปทำรีแพร์มาตั้งแต่เมื่อไหร่!
“ใช่! เพราะฉันเองก็คิดไม่ถึงเหมือนกันว่าเธอ
