“พี่เอ็มเข้าใจผิดเหรอ ทิสาไม่ได้ทำจริง ๆ ใช่ไหมคะ”
“ครับ ทิสาไม่รู้เรื่อง”
“แล้วบ้านพี่เอ็มที่นครนายกอยู่ที่ไหนคะ”
“อยู่ที่...”
“คะ ว่าไงคะ บ้านพี่เอ็มอยู่ตรงไหน”
“...พี่จะได้อะไรถ้าบอก” ผมเงียบไปนิดหน่อย ยิ้มมองเธอด้วยสายตาเจ้าเล่ห์พอให้เธอได้รู้ตัวว่าความเหี้ยของจริงกำลังจะบังเกิด แล้วก็พูดออกไปให้ผ้าแพรเปลี่ยนใบหน้าจากยิ้มรอคอยความหวังเป็นบึ้งตึงอีกครั้ง
“พูดแบบนี้หมายความว่ายังไง”
“พี่โดนแพรกล่าวหาพี่ใจร้อนมากก็เลยกระตุ้นให้คนตามหาตัวไอ้เอ็มให้เจอเร็วที่สุด...ด้วยเงิน” ผมพูดช้า ๆ ให้เมียสุดที่รักของผมได้ยินและทำความเข้าใจในคำพูดของผมโดยที่ผมไม่ต้องอธิบายอีกรอบ
“...เท่าไหร่” ผ้าแพรมองผมด้วยสายตาพิจารณาก่อนจะพูดคำนี้อีกมาด้วยเสียงที่แข็ง
“หนึ่งล้าน”
“ฮะ!” หึ ๆๆ ตาโตเท่าไข่ห่านแล้วครับ เอาเวอร์ ๆ แบบนี้ล่ะทั้งที่ความจริงผมยังไม่ได้จ่ายให้ลูกน้องของผมคนไหนเลยสักบาท
“พี่ใจร้อน อย
