เธอขึงตาใส่คนสวนอย่างไม่ชอบใจ คนอะไรไว้หนวดเครารกรุงรังเหมือนมหาโจร
“วิขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ” วิธาดาขอตัวกับทุกคน แต่ต้องชะงักเมื่อพยัคฆ์เอ่ยอย่างมีน้ำใจ
“ให้ธัญญ์เขาพาไปห้องน้ำสิ จะได้คุยกันด้วย ต่อไปต้องทำงานด้วยกันไม่ใช่เหรอ”
“คือผม”
“ก็ดีเหมือนกันค่ะ” เธอเห็นเขาทำท่าจะปฏิเสธจึงเอ่ยดักคอ ธัญญ์ชะงัก จำใจต้องพาหญิงสาวพาเดินไปเข้าห้องน้ำ
“เธอนี่มันแผนสูงเสียจริงนะ” เขาพูดขึ้นเมื่ออยู่กันสองคน
“แผนสูงอะไรกัน” หญิงสาวแสร้งทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้
“ที่ให้ลุงไอศูรย์ขอร้องคุณลุงของฉันฝากเธอมาทำงานยังไงล่ะ ทำงานนะไม่ใช่เล่นขายของ คนแบบเธอฉันยังมองไม่ออกว่าจะทำอะไรได้”
“เหรอ...” เธอลอยหน้าลอยตาพูด ก่อนเดินเข้าห้องน้ำในตัวบ้านหลังใหญ่ ธัญญ์กัดฟันกรอดเมื่อเห็นหญิงสาวยิ้มยั่ว เขาพยายามระงับอารมณ์เอาไว้ เดินห่างจากห้องน้ำออกมาภายนอก
“พี่ธัญญ์ ทำไมมายืนอยู่ตรงนี้ล่ะคะ” สุนิสาบุตรสาวของผู้ว่ารา
