เธอกับเขาเคยมีเรื่องบาดหมางกันเพราะเขาเคยมาจีบพี่สะใภ้ของเธอเมื่อหลายปีก่อน เธอก็เลยแกล้งเขาเสียเลยเพราะไม่ชอบขี้หน้าเขา ถึงตอนนั้นรำเพยจะยังไม่ใช่พี่สะใภ้ของเธอ เพราะพี่ชายของเธอจีบรำเพยแข่งกับจอมราช แต่เธอก็หมายหมั้นปั้นมืออยากจะได้รำเพยมาเป็นพี่สะใภ้ เธอจึงทำทุกวิถีทางเพื่อให้พี่ชายจีบรำเพยจนสำเร็จ ทำให้จอมราชอกหักจนต้องหนีไปเรียนต่อในเมืองใหญ่
“วะ... ว้าย!” เพราะใจคิดอยากจะแกล้งเขาเพี่ยงอย่างเดียว เลยไม่ทันระวัง ตกจากต้นไม้ไม่เป็นท่า
“โอ๊ย!” เธอร้องเสียงหลง แต่กลับไม่ได้รับความเจ็บปวดเลยสักนิด พอลืมตาก็พบว่าตัวเองนั้นนอนทับอยู่บนร่างของจอมราช
เขาได้ช่วยรับร่างเธอเอาไว้ ไม่อย่างนั้นเธอคงตกต้นไม้แข้งขาหักเป็นแน่
“นี่ปล่อยนะ!” พอได้สติ บัวบานก็รีบตะเกียกตะกายจากร่างของจอมราชในทันที แต่แทนที่เขาจะปล่อยเขากลับกอดรัดเธอเอาไว้อย่างเหนียวแน่น
“ไม่ปล่อย” เขาพูดอย่างยียวนกวนประสาท กอดรัด
