เขาอยากสัมผัสเธอเหลือเกิน ในขณะที่หวานแก้วเอ่ยขอร้องเขาด้วยน้ำเสียงสั่นเทาและหวาดกลัว
“อย่าทำอะไรฉันเลยนะ ฉันขอร้อง”
“กลัวเหรอ ไหนก่อนหน้านี้เธอปากดีนักน่ะ” เขาบีบปลายคางของเธออย่างคุกคาม เธอพยายามสะบัดหน้าหนี แต่ก็ทำอะไรไม่ได้เลย
แรงหญิงหรือจะสู้แรงชาย ในที่สุดเธอก็ตกเป็นของเขาอีกครั้ง
เธอนอนน้ำตาไหลพรากในขณะที่ร่างแข็งแรงกระแทกกะทันโยกกายบนเรือนร่างบอบบางของเธอ
ร่างของเธอสั่นคลอนไปตามแรงโยกเธอได้แต่ร้องครวญครางด้วยความเสียวซ่านและเจ็บลึกในหัวใจ
เขาดูดรวบยอดถันของเธอ สัมผัสลูบไล้สะโพกผายของเธออย่างรุนแรงและหนักหน่วง
กายชายได้ฝากฝังแทรกลึกเข้าในร่องสวาทของเธอครั้งแล้วครั้งเล่า
สาวน้อยกัดปากเพื่อกลั้นความรู้สึกบางอย่างที่เกิดขึ้น เธอไม่อยากยอมรับว่ามันเสียวซ่านจนแทบจะทานทนไม่ไหว
เธอดันหน้าท้องแกร่งของเขาเอาไว้เมื่อเขาร้องว่ากำลังจะสุขสม เธอส่ายหน้าไปมาเพื่อปฏิเสธน้ำรักของเขา
ในขณะที่เขาบดกายเข้าหาอย่างรุนแรง ก่อนจะอัดกายในร่องเสียวของเธออย่างรุนแรง
หวานแก้วสะอื้นให้เมื่อเขาปล่อยในร่างของเธออีกครั้ง ความหวาดกลัวเรื่องตัวเองไม่บริสุทธิ์และคู่หมั้นหนุ่มจะรู้นั้น มันสำคัญน้อยกว่าเธอกลัวว่าตัวเองจะตั้งครรภ์กับโจรร้ายอย่างเสือสิงห์
เขากอดเธอและหอมแก้มเธอแรง ๆ ก่อนจะจากไปพร้อมกับลูกน้องที่คอยดูต้นทางให้เหมือนเคย
เธอได้แต่นอนร้องไห้และไม่กล้าเปิดปากพูดเรื่องนี้กับใคร แม้แต่นิสาเธอก็ไม่กล้าเล่าให้อีกฝ่ายฟังอีก เพราะมันเป็นเรื่องน่าอับอาย
ในทุกค่ำคืนเสือสิงห์จะมาหาหวานแก้ว ในขณะที่เธอทำอะไรไม่ได้เลย
ท่อนล่างของเธอโดนเขากระแทกกระทั้นบุกรุกเข้ามาหาอย่างดุดันครั้งแล้วครั้งเล่า
บทรักของเขาสร้างความเสียวซ่านให้สาวน้อยเหลือคณนา เธอได้แต่ร้องคร่ำครวญเพื่อขอร้องเขาให้เขาปรานี แต่สิ่งที่ได้รับกลับคืนมาคือความเสียวซ่านที่เขาหยิบยื่นให้ไม่จบไม่สิ้น
ยิ่งนับวันบทรักของเขาจะยิ่งรุกเร้ารุนแรงขึ้น แต่น่าแปลกที่เธอกลับติดใจในรสสวาทอันเผ็ดร้อนดุดันของเขา
เธอได้แต่ขอร้องให้เขาปล่อยเธอไป แต่เขาก็ไม่เคยที่จะทำเช่นนั้น ร่างกายท่อนล่างถูกใช้งานทุกค่ำคืนจนสะโพกผายขาวผ่องอวบใหญ่ขึ้นมากกว่าเดิม
ทรวงอกอวบอิ่มก็ขยายขนาดขึ้นตามแรงมือหนาที่ฟอนเฟ้นเคล้นคลึงและดูดรวบอย่างหิวกระหายตลอดค่ำคืน
ความรู้สึกของหวานแก้วช่างสับสนเหลือเกินแล้วในเวลานี้ เธอรักราชัน แต่ทุกค่ำคืนกลับนอนกับผู้ชายอีกคน
บิดามารดาสอนว่าเป็นเมียต้องซื่อสัตย์กับผัวเพียงคนเดียว มีผัวเดียวเมียเดียว คนในหมู่บ้านและคนที่นี่ไม่นิยมมีหลายผัวหลายเมีย ถ้าผัวตายหรือเมียตายก็ครองตัวเป็นหม้ายไม่แต่งงานใหม่
ในขณะที่เธอตกเป็นเมียของเสือสิงห์แล้ว แต่ราชันก็ยังแวะเวียนมาหาเธออยู่บ่อย ๆ เขามักมีข้าวของมาฝากเธอมากมายหลังจากที่นำของไปขายในเมือง
ยิ่งใกล้วันแต่งงาน ราชันก็ยิ่งกอดหอม แตะเนื้อต้องตัวเธอมากขึ้น เธอได้แต่เลี่ยงได้แต่ปฏิเสธ จนเขามีท่าทีน้อยใจอยู่หลายครั้ง
เขาเคยสัญญาว่าจะไม่ล่วงเกินเธอจนกว่าจะถึงวันแต่งงาน เขาก็ทำแบบนั้นจริงๆ แต่เรื่องกอดหอมเป็นธรรมดาของหนุ่มสาวและเป็นคู่หมั้นกัน แต่เธอก็ให้เขาทำแบบนั้นไม่ได้อีกแล้ว
“เดี๋ยวนี้แก้วไม่เหมือนเดิมเลยนะครับ เป็นอะไรหรือเปล่า” ประโยคของราชันทำให้หวานแก้วสะดุ้งเล็กน้อย เธอกลัวว่าเขาจะรู้ความลับของเธอเข้า
“ไม่เหมือนเดิมยังไงเหรอจ๊ะ”
“แก้วเป็นอะไรครับ ไม่สดใสร่าเริงเหมือนก่อน แถมยังชอบนั่งเหม่อด้วย พี่เรียกตั้งหลายครั้งกว่าจะหันมา”
“แก้วเอ่อ... ไม่มีอะไรหรอกค่ะ”
“แก้วยังรักพี่อยู่ไหม”
“พี่ราชัน!” เธอเรียกชื่อเขาอย่างตกใจ
“ทำไมพี่ราชันถามแก้วแบบนั้นล่ะคะ”
“เพราะแก้วเฉยเมยกับพี่ไม่เหมือนก่อน แววตาของแก้วก็เปลี่ยนไป พี่เริ่มจะไม่แน่ใจว่าแก้วยังรักพี่เหมือนก่อนไหม”
“แก้วขอโทษนะจ๊ะ”
“พี่ก็ขอโทษแก้วที่พูดอะไรให้แก้วไม่สบายใจแบบนี้ อย่าถือสาพี่เลยนะ”
“พี่ราชัน แก้วขอตัวก่อนนะจ๊ะ แก้วรักพี่นะจ๊ะ แต่แก้วอาจจะไม่ดีพอสำหรับพี่แล้วก็ได้”
“ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น แก้วสัญญากับพี่ได้ไหมว่าจะบอกพี่ทุกอย่าง”
“ค่ะ” เธอรับปากเขาแล้วก็นึกขอโทษเขาอยู่ในใจว่าตนเองนั้นคงไม่กล้าปริปากบอกเรื่องเสือสิงห์กับเขาตรงๆ
หวานแก้วแยกทางกับราชันเพื่อกลับกระท่อมน้อยของเธอ เพื่อเธอหุงหาอาหารรอคอยใครคนหนึ่ง ใจของเธอได้แบ่งเป็นสองฝั่งเรียบร้อยแล้ว ทุกครั้งที่เห็นหน้าโจรร้ายอย่างเสือสิงห์ หัวใจของเธอกลับเต้นแรง วันนี้เธออยากหุงหาอาหารทำกับข้าวให้เขากินสักมื้อ เพื่อจะบอกเรื่องสำคัญกับเขา ว่าเธอกำลังจะแต่งงานอีกไม่กี่วันข้างหน้า
“วะ! ว้าย!” หวานแก้วร้องอย่างตกใจเมื่อถูกกระชากเข้าไปยังกระท่อมน้อยๆ ของตัวเอง เธอเห็นเสือสิงห์แล้วเผลอดีใจ ก่อนจะเก็บอาการเอาไว้ ใบหน้าของเขาบึ้งตึงจนเธอใจสั่น ไม่รู้ว่าวันนี้ทำไมเขาถึงได้อารมณ์ไม่ดีนัก
“ทำไมไม่บอกมันไปล่ะว่าเธอมีผัวแล้ว ฉันเห็นว่าเธอไปกอดจูบลูบคลำอยู่กับไอ้ราชัน หรือเธอจะให้ฉันไปฆ่ามันซะ” ประโยคดุดันของเขาทำให้เธอตกใจไม่น้อย
“อย่าทำแบบนั้นนะ”
“เป็นห่วงมันนักเหรอ” ประโยคของเขาทำให้เธอต้องลอบกลืนน้ำลายลงคอ เขาขี้โมโห แต่เธอก็ทนเขามาได้นานนับเดือน
“มาเหนื่อยๆ ดื่มน้ำเย็นๆ ก่อนไหมจ๊ะ ว้าย!” เธอร้องเมื่อโดนเขากระชากเข้าไปหา เขากดเธอไปกับพื้นกระท่อม ก่อนจะถลกผ้าถุงของเธอขึ้นไปเหนือเอว
“อะ อ๊าย....” หวานแก้วร้องครางเสียงหลงเมื่อเขาขบกัดสะโพกขาวอวบของเธอ ก่อนจะหวดแรงๆ แล้วเขาก็จัดการสอดแท่งทวนร้อนผ่าวที่แข็งคึกเข้ามาในร่องเสียวของเธอจนหมดลำ
หวานแก้วร้องด้วยความเจ็บเสียว เธอจิกมือกับพื้นกระท่อมเพื่อระบายอารมณ์กระสัน
รสรักของเสือสิงห์ดุดันเสมอ เธอรู้ดีเพราะตกเป็นของเขานับครั้งไม่ถ้วนแล้ว
เธอได้แต่ร้องครางไม่เป็นส่ำ พยายามที่จะพาสะโพกหนีเพราะไม่ไหว เขาก็ลงทัณฑ์เธอไม่ยอมหยุด
“พะ... พอก่อน ไม่ไหวแล้ว” เธอรู้สึกขาสั่นไปหมดเมื่อสะโพกผายถูกหน้าขากระแทกกระทั้นจนได้ยินเสียงดังสนั่นไปทั่วกระท่อมน้อย
“ทีหน้าทีหลังอย่าไปอ่อยผู้ชายอีก ถึงมันจะเป็นคู่หมั้นแต่ก็ไม่มีสิทธิ์ เพราะคนที่มีสิทธิ์คือฉัน ฉันเป็นผัวของเธอ” เขาพลิกร่างของเธอให้นอนหงาย ก่อนจะแยกขาของเธอออกจนกว้างแล้วจ้วงแทงแก่นกายใหญ่โตเข้าไปในร่องสวาทจนมิดเม้น
หวานแก้วร้องครางเสียงหลง เธอส่ายหน้าไปมาด้วยความทรมาน รู้สึกเมื่อยก้นไปหมดเพราะโดนเอาจนน้ำแตกหลายต่อหลายครั้งแล้ว
“พอก่อนจ้ะ ฉันไม่ไหวแล้ว”
“ไม่ไหวได้ยังไง เธอยังเด้งรับฉันอยู่เลย” เสือสิงห์จับใบหน้าของสาวน้อยให้มองแก่นกายของเขาที่กำลังวิ่งเข้าวิ่งออกในร่องเสียวอันฉ่ำเยิ้ม
หวานแก้วมองภาพนั้นด้วยความรู้สึกเสียวซ่านไปหมดทั้งช่องท้อง เขาช้อนสะโพกของเธอให้เด้งขึ้นไปรับแก่นกายของเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่า จนเธอต้องร้องครางออกมาด้วยความซี้ดเสียวเหมือนกินพริกเผ็ด ๆ เข้าไปกำมือใหญ่
นี่คงเป็นครั้งสุดท้ายที่เธอจะได้กอดเขา อีกไม่นานเธอก็จะแต่งงานแล้ว เธอจึงหลับตาและกอดรัดเขาแนบอก เสือสิงห์ดูเหมือนจะชะงักไป ที่เห็นท่าทีของสาวน้อย
เขาบรรเลงเพลงรักต่อ แต่หัวใจของเสือหนุ่มกลับรู้สึกสั่นสะท้านอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน
เขาไม่คิดมาก่อนเลยว่าจะรู้สึกหวงแหนหญิงคนใดเหมือนกับหวานแก้ว จากความโกรธและไม่พอใจเธอในคราแรก แปรเปลี่ยนไปอย่างไม่น่าเชื่อ