ฉันได้แต่ยืนมองแผ่นหลังของคุณคานส์อย่างงุนงงในขณะที่เขากำลังเดินกลับเข้าไปในบ้าน ก่อนจะถอนหายใจออกมาเบาๆ แล้วเดินตามเขาไป
“ไม่ได้เอาเสื้อผ้ามาไม่ใช่หรอคะ จะนอนที่นี่ได้ยังไง” พอฉันถามแบบนั้นคุณคานส์ก็หยุดชะงัก
“ถ้าอย่างนั้นเธอก็พาฉันไปซื้อสิ มันจะไปยากอะไร”
“ก็ได้ค่ะ ช่วงบ่ายๆ เดี๋ยวอลิชจะพาไปซื้อนะคะ”
“อืม”
คุณคานส์เดินต่อ เขาเดินดุ่มๆ ตรงไปยังห้องนอนของฉัน ทำให้ฉันต้องรีบไปดักหน้าประตูห้องเอาไว้
“คือที่บ้านมีห้องรับแขก อีกอย่างเตียงของอลิชมันก็เล็กๆ”
“เธอกำลังไล่ฉันให้ไปนอนห้องอื่น ?” คุณคานส์ใช้ลิ้นดันกระพุ้งแก้มด้วยอารมณ์ที่ไม่พอใจ ก่อนที่เขาจะถามต่อ “ผัวเมียนอนห้องเดียวกันไม่ได้ ?”
“ตะ แต่เราไม่ใช่”
ยังพูดไม่ทันจบคุณคานส์ก็โน้มตัวลงมาใกล้ๆ ทำให้ฉันแทบจะกลั้นหายใจ จากนั้นเขาก็เอื้อมมือมาจับลูกบิดประตูห้องแล้วเปิดมันออก ก่อนจะดันให้ฉันเข้ามาในห้องพร้อมกับตัวเขา
เมื่อเข
