ในขณะเดียวกัน
ดวงตากลมโตภายใต้ขนตางามงอนเป็นแพยาว กำลังเบิกกว้างเมื่อเธอเห็นเปลวเพลิงกำลังลุกโชนจากคบไฟซึ่งปักอยู่ทั่วบริเวณตำหนักจันทรา ภายในสะอาดสะอ้านราวกับว่าได้รับการดูแลเป็นอย่างดี
โครงสร้างด้านในยังดูเหมือนใหม่มิได้ทรุดโทรมและรกร้างน่ากลัวดั่งที่พูดกัน ใบหน้าสวยแหงนหน้ามองท้องฟ้าเบื้องบนซึ่งมืดสนิทบ่งบอกว่านี่คือเวลากลางคืน และนั่นทำให้คิ้วเรียวสวยขมวดมุ่นเข้าหากันทันใด
“เมื่อกี้ยังเช้าอยู่เลย ทำไมพอเข้ามาในนี้กลายเป็นกลางคืนไปแล้วล่ะ… หรือว่าหมอกลงหนาจนไม่เห็นอะไรเลยอย่างนั้นเหรอ แต่... ไม่ใช่สิ... ไอ้ที่เห็นอยู่นี่มันเป็นเวลากลางคืนชัดๆ” ชิงเชียงเริ่มมีความรู้สึกไม่ชอบมาพากล ก่อนจะได้ยินเสียงของคนพูดคุยกันอยู่ด้านนอกกำแพงพระตำหนัก
“อีกหนึ่งชั่วยามทหารผลัดใหม่จะมาเปลี่ยนเวร ก่อนจะมอบหน้าที่ให้ผลัดต่อไป พวกเจ้าจงเดินตรวจตราให้ละเอียดอีกรอบด้วยนะ ช่วงนี้ต้องกวดขันเวรยามอย่างเข้ม
