บทที่ 3 ตามติด

1901 คำ
บทที่ 3 ตามติด เช้าวันจันทร์ที่โรงเรียนชื่อดัง ท้องฟ้าดูแจ่มใสและอากาศดีมากๆ  แต่กลับมีอยู่สี่คนที่ไม่ได้มีความสุขสดชื่นไปตามอากาศด้วย  กังสดาลเธอเกิดอาการร้อนๆ หนาวๆ มาตั้งแต่เมื่อวาน จนถึงตอนนี้ ซึ่งเธอเองก็ไม่รู้ว่ามันเป็นอะไร แต่สิ่งที่พอจะหายใจได้สะดวกนั่นก็คือ คนข้างบ้านของเธอ หมอหน้าดุ ที่เธอยังไม่เห็นแม้แต่หน้า อ๊ะ ไม่ใช่ๆ ไม่เห็นแม้แต่รถ เสียงก็ไม่ได้ยิน บางทีเขาอาจจะจำเธอไม่ได้ เพราะตอนที่เธอลากเขาเข้ารีสอร์ท  มันมืดมาก ย้ำ มันมืดมาก   แม้จะคิดแบบนั้น แต่ครูสาววัยใกล้ขึ้นคานกลับหน่วงๆ ในหัวใจ  มันวูบๆ วาบๆ และมีลางสังหรณ์แปลกๆ ที่เธอไม่รู้ว่ามันคืออะไร จึงทำให้เธอไม่ค่อยสดชื่นนัก เจนจิรา ครูสาวคนสวยที่ถูกวางยาเซ็กซ์ ทำให้เธอต้องกระทำ  ย่ำยีครูกอล์ฟ ทั้งๆ ที่ครูกอล์ฟมีแฟนแล้ว นั่นก็คือครูน้ำนั่นเอง เธอนั้นลากครูหนุ่มเข้ารีสอร์ท หวังให้ชายหนุ่มช่วยเธอจากความทรมาน   ครูกอล์ฟเองก็ปัดป้อง ไม่อยากทำ แต่เธอกลับปลุกปล้ำเขาเสียนี่  คิดแล้วน้ำตาใสๆ ก็หยดแหมะลง ครูคนสวยเครียดมาก ที่เธอทำแบบนั้นไป  แม้จะมาจากการถูกวางยาก็ตาม ครูกอล์ฟหรืออนาวิล ครูหนุ่มผู้ที่ถูกสาวสวยปลุกปล้ำ แม้ว่าเขาจะไม่อยากทำในครั้งแรก แต่ใช่ว่าเมื่อถูกเธอรุกหนักๆ เข้าเขาจะไม่เกิดอารมณ์ จึงไม่แปลกที่หลังจากนั้น เขาก็เป็นคนจับครูสาวกินไปหลายยกจนอิ่มแปล้ แต่เมื่อทุกอย่างเสร็จสิ้นลง อนาวิลได้แต่เสียใจที่เขาทำผิดกับครูน้ำและครูเจน แต่จะทำยังไงได้ เรื่องมันมาถึงขนาดนี้แล้ว   “เฮ้อ ปวดหัว” ครูหนุ่มถอนหายใจซ้ำแล้วซ้ำเล่า ด้วยความมืดมน ส่วนกวินตาหรือครูน้ำ เธอนั้นไม่ได้ติดใจอะไรเลย แต่เห็นครูทั้งสามเคร่งเครียดก็เลยทำให้เธอหงอยตามไปด้วย ก็แค่นั้นเอง       ที่โรงพยาบาล ในห้องสี่เหลี่ยมสีขาว คริสเตียโน่นั่งอยู่บนเก้าอี้ทำงาน เขาเอนศีรษะพิงเก้าอี้พลางหลับตาลง หมอหนุ่มมีท่าทีที่อ่อนล้าจนเห็นได้ชัด หลังจากเคสผ่าตัดหัวใจเสร็จเรียบร้อยแล้ว ชายหนุ่มก็รีบเร่งเข้าห้องพักทันที  เขาล้าและง่วงสุดๆ หนึ่งคืนกับอีกหนึ่งวันที่เขายังไม่ได้กลับบ้าน เพราะมีเคสฉุกเฉิน ทำให้คริสเตียโน่ต้องรีบออกจากรีสอร์ท หลังจากเจ้าหน้าที่ของโรงพยาบาลโทรตาม เลยทำให้เขาไม่ได้โผล่หน้าไปหาแม่จอมหื่นนั่นแม้แต่นาทีเดียว “หึหึ วันนี้จะไปหาก็แล้วกัน เตรียมตัวให้พร้อมนะ คุณครู” คริสเตียโน่พูดเรียบๆ ก่อนจะลืมตาขึ้นมา แล้วนั่งทำงานต่อไป ถึงจะง่วงและล้า แต่ว่านี่เป็นงานด่วน ชีวิตของคนไข้ขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของเขา จะช้าไม่ได้เด็ดขาด 18.45 น. ที่บ้านของกังสดาล ปิ๊งป่อง  ปิ๊งป่อง เสียงกริ่งดังขึ้น ทำให้หญิงสาวที่กำลังสระผมอยู่ รีบร้อนออกมาจากห้องน้ำ ก่อนจะรีบสวมเสื้อคลุมแล้วออกจากห้องลงไปข้างล่างอย่างรวดเร็ว โดยลืมดูที่ระเบียงห้องนอน ว่าใคร ที่มากดกริ่ง แอ๊ด! ประตูเปิดออก ต่างคนต่างตกใจ โดยเฉพาะกังสดาล เธอไม่เคยคิดว่าจะเจอกับคนข้างบ้านในเวลานี้ จึงทำให้เธอชะงัก หัวใจเต้นรัวๆ  ทำไมหมอหนุ่ม ถึงมากดกริ่งที่บ้านของเธอได้  “คะ คุณหมอ” หญิงสาวพูดเสียงแผ่วเบา สติสตังนั้นโบยบินไปไกลแล้ว            ด้านคริสเตียโน่ ก็ตาลุกวาบ เมื่อเห็นว่าเธอออกมาจากบ้านด้วยสภาพไหน กล้าออกมาแบบนี้ได้ยังไง เกิดมีคนร้ายล่ะ เธอจะทำยังไง จะช่วยเหลือตัวเองได้ไหม ใบหน้าของหมอหนุ่มมืดครึ้มไปแปดส่วน จัดการคว้าหมับเข้าที่ข้อมือของครูสาวลากเข้าบ้านทันที ปึง! เสียงปิดประตูรั้วทำให้กังสดาลสะดุ้ง เธอกะพริบตา กว่าจะรู้ว่าตอนนี้ข้อมือขาวๆ ของเธอถูกหมอหนุ่มลากเข้าไปในบ้านแล้ว “ดะ เดี๋ยวนะคะ ปล่อยนะ หมอจะมาลากฉันทำไม” หญิงสาวขืนตัวเอาไว้ พลางแกะมือของหนุ่มหล่อเป็นพัลวัน แต่ให้ตายเถอะ ทำไมเขาแรงเยอะแบบนี้นี่ เธอแกะไม่ออกเลย ครูสาวหน้ามุ่ย “จะแกะทำไม” เสียงดุๆ เอ่ยออกมา “ก็หมอทำอะไรล่ะคะ จู่ๆ มาลากกันเข้าบ้านแบบนี้” กังสดาลใบหน้าซีดๆ นี่สินะ ที่เธอกระวนกระวายอยู่ทั้งวัน ลางสังหรณ์ของเธอบอก แต่เธอกลับไม่รู้ “ครูแต่งตัวแบบนี้ออกมาข้างนอกเหรอ” หมอหนุ่มถามกลับด้วยเสียงดุๆ ใบหน้ายังคงมืดครึ้มอยู่ ครูสาวสะดุ้งวาบ ก่อนจะมองดูเสื้อผ้าของตัวเอง ก็เห็นแต่เสื้อคลุมอาบน้ำ ทั้งเนื้อทั้งตัวของเธอ ไม่มีอะไรเลย แย่แล้วแบบนี้ กังสดาลใบหน้าขาวซีดลงไปอีก   “อ๊ะ เอ่อ หมอปล่อยมือฉันก่อน เดี๋ยวฉันจะไปแต่งตัว” เธอบอก พลางแกะมือเขาอีกรอบ แต่ก็แกะไม่ออกอีก คราวนี้เธอ จึงทำตาเขียวใส่หมอหนุ่ม เขาเล่นอะไรกันนี่ “ปล่อยสิคะ แล้วคุณหมอมาทำอะไรที่บ้านของฉันกัน” ขอให้เป็นแค่เรื่องบังเอิญด้วยเถอะ เพี้ยง หญิงสาวภาวนา “หมอมาตามคน” เขาเอ่ยเรียบๆ สายตายังจับจ้องอยู่ที่ลำคอสวยๆ อย่างไม่กะพริบตา กังสดาลใจสั่นรัวๆ เมื่อเห็นแววตานั้นเข้า “ตะ ตามใครคะ แล้วทำไมต้องมาตามที่บ้านฉันกัน” ถามด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก อย่างกับสาวที่จะเสียซิงเป็นครั้งแรก คริสเตียโน่หรี่ตามองต่ำ ทำให้กังสดาลเย็นเยือกขึ้นมา “คืนวันศุกร์ หมอถูกสาววัยใกล้กลางคน ลากหมอเข้าไปที่       รีสอร์ทแล้วทำการปลุกปล้ำ หมอนี่โคตรเจ็บใจเลย ที่ปล่อยให้แม่สาวคนนั้น กระทำย่ำยีมังกรใหญ่ของหมอได้” ชายหนุ่มพูดยืดยาวเป็นครั้งแรก แต่คนที่ได้ฟังและเป็นสาววัยใกล้กลางคนถึงกับตาโต ใบหน้านั้นแดงก่ำ   หนอยแน่ะ มาว่าให้เธอเป็นสาววัยกลางคนได้ยังไง เธอเพิ่งจะ อายุ 36 เองนะ กังสดาลดวงตาวาววับเอ่ยสวนกลับไปทันที อย่างลืมตัว “ใคร สาวใกล้วัยกลางคน คุณหมออย่ามาพูดมั่วๆ นะคะ” ครูคนสวยตกหลุมที่หมอหนุ่มขุดไว้เสียแล้ว “อ๊ะ ร้อนตัวแบบนี้ แสดงว่าสาวใกล้วัยกลางคนคนนั้น เป็นครูงั้นเหรอครับ” หมอหนุ่มถามกลับอย่างใสซื่อ แต่ดวงตาเป็นประกายวิบวับ หญิงสาวสะดุ้งวาบ นี่เธอหลงกลเขาแล้วสิเนี่ย  “โอ๊ยยย ทำไมเธอโง่จัง” แบบนี้จะสอนนักเรียนให้ทันเล่ห์เหลี่ยมของคนอื่นได้ยังไง ขนาดคนเป็นครูอย่างเธอยังตกหลุมเลย กังสดาลคิดอย่างกลุ้มๆ ในความไม่ทันคนของเธอ เลยถูกมือใหญ่ดึงแขนของเธอเข้ามาปะทะกับอกแกร่งที่มีแต่ซิกแพค แขนแข็งแรงก็กอดหมับเข้าที่เอวบาง หญิงสาวตกใจ รีบผลักอกเขาเป็นพัลวัน แต่ยิ่งผลัก เขาก็ยิ่งกอดเอวเธอแน่น ทำให้ส่วนอกและช่วงล่างบดเบียดกับร่างกายของหมอหนุ่มอย่างช่วยไม่ได้ กังสดาลใบหน้าแดงก่ำ หมอบ้านี่จะทำอะไรกันแน่ ลมหายใจของเธอกระชั้นชิด ซึ่งไม่แตกต่างจากชายหนุ่ม เพราะเธอสัมผัสได้ว่ามีความร้อนพวยพุ่งออกมาจากลมหายใจของเขา “อยากรู้ไหม ว่าผู้หญิงใกล้วัยกลางคน คนนั้นเป็นใคร ที่เขาเป็นคนปล้ำหมอน่ะ” คริสเตียโน่พูดใกล้ๆ ใบหูขอเธอ กังสดาลย่นคอหลีกหนีลมหายใจร้อนๆ นั่น เขาก้มลงมาทำไมนะ เธอสยิวเขาไม่รู้รึไง หมอรูปหล่อหน้าดุ เมื่อเห็นว่าสาวใกล้ขึ้นคานอย่างครูสาวหลบหลีกการสัมผัสของเขา ชายหนุ่มก็ยิ้มที่มุมปากนิดๆ แต่ดวงตานั้นวูบวาบ  อ้อมแขนแกร่งกอดกระชับเอวของคนตัวนุ่มนิ่มแน่นขึ้นอีกครั้ง “ถ้าไม่ตอบ หมอจูบนะ” เสียงแหบพร่าของเขา ดังใกล้ๆ ที่ใบหูของเธอ “อื้อ คุณหมอ ยะ อย่านะคะ ดะ เดี๋ยว จะตอบ ตอบแล้ว” กังสดาลรีบบอก เมื่อริมฝีปากร้อนๆ นั่นขบเข้าที่ใบหูของเธอเบาๆ แต่ทว่า นั่นก็เพียงพอแล้ว ที่จะทำให้เธอตัวสั่น จนขนลุกซู่ไปทั่วร่าง กายอวบอิ่มของเธอสั่นสะท้านเยือก หัวใจเต้นรัวๆ จนจะกระเด็นออกมาเต้นอยู่ข้างนอก “ว่าไงครับ ครูจะตอบว่าไง ตอบให้ดีๆ นะครับ ถ้าไม่อยากถูกปล้ำ” หมอหนุ่มขู่ โอ๊ยยย เธอจะบ้า ไหนว่าเขาเป็นคนเงียบๆ ไง แต่ที่เธอสัมผัสนี่ เขาไม่มีตรงไหนที่จะเงียบเลยนะ ดูท่าจะหื่นสุดๆ ด้วย ครูคนหื่นคิดในใจ ต่อว่าต่อขานเขาไปด้วย “ใครคือคนที่คุณหมอพูดคะ” กลั้นใจถาม แม้คนคนนั้นจะเป็นเธอก็ตาม ใครจะไปยอมรับกัน ว่าเธอเป็นคนลากเขาเข้ารีสอร์ท แม้มันจะเป็นความจริงก็เหอะ “ดูครูอยากรู้นะครับ” ชายหนุ่มพูดด้วยน้ำเสียงใสซื่อ ดวงตาจ้องเขม็งที่เธอ เหมือนราชสีห์ที่พร้อมแล้ว กับการที่จะขย้ำเหยื่อ “มะ ไม่” เธอพูด เธอไม่อยากรู้ ไม่ต้องมาบอกนะ คริสเตียโน่เห็นว่าเธอคงปากแข็ง ไม่พูดอะไรแน่ๆ แบบนี้เขาคงจะไม่ได้ไปนอนกันพอดี งั้นเขาจะพูดก็แล้วกัน “นี่ครูจำไม่ได้หรือครับ ว่าครูเป็นคนลากหมอเข้ารีสอร์ท แล้วก็ปล้ำหมอ คราวหลัง ครูไม่ต้องลากหมอนะครับ พูดตรงๆ หมอก็ให้กิน นี่ไง หมอมาหาถึงบ้านแล้ว ครูจะกินก็กินได้เลย หมอยอม” ชายหนุ่มพูดเสียงแหบๆ เขาได้กลิ่นกายหอมๆ ของเธอ เขาก็รู้สึกหิวโหยขึ้นมาทันที “คุณหมอ พูดอะไรคะ ใครจะกินคุณหมอกัน” กังสดาลเงยหน้าขึ้นมาร้องเอะอะ ใบหน้าแดงก่ำลามไปที่ใบหูเล็กๆ นั่น คริสเตียโน่เห็นแล้วถูกใจ เขาก้มหน้าลงมาขบกัดเบาๆ ที่ใบหูหอมกรุ่น พลางเป่าลมหายใจร้อนๆ เข้าที่ใบหูสวยๆ “ครูฟังนะครับ หมอชื่อคริสเตียโน่ เป็นหมอศัลยกรรม เมื่อหมอถูกครูกินแบบไม่ทันตั้งตัว หมอเลยไม่ค่อยจะฟินเท่าไหร่ แต่ต่อไปนี้ หมอจะตามติดครูนะครับ ครูอยากกินหมอตอนไหนก็ได้ หมอตามใจเลย” หมอคนหื่นพูดขึ้น ครูสาวคนสวยถึงกับแดงก่ำไปทั้งตัว คนบ้านี่ พูดออกมาได้ เธอว่าเธอหื่นแล้วนะ ยังเทียบไม่ได้กับหมออย่างเขาเลย “หมอจะตามติดครูไปทุกที่ หมอจะไม่ปล่อยให้ครูต้องหิวโหยอีกต่อไปแล้ว ครูเข้าใจแล้วนะครับ” พูดเอง เออเองเสร็จ ริมฝีปากร้อนๆ นั่นก็จูบลงมาที่ซอกคอของเธอ พลางแลบลิ้นเลีย ทำให้กังสดาลสะดุ้งเฮือก “อ๊าส์ คุณหมอ” ครูสาวครางเบาๆ เมื่อเจอการรุกของหมอหนุ่มหน้าดุเข้าให้
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม