รั่วหยุน

1200 คำ
บำเรอที่ 6 รั่วหยุน ว่ากันว่าคืนเข้าหอมีค่ากว่าทองคำอีกทั้งบนเตียงยังเป็นสตรีที่เขาเหม็นหน้านางอยู่ในชุดแดงปักลายหงส์นั่งหันหน้าออกนอกจ้องมองเขาด้วยสายตาไม่เป็นมิตรเหมือนกับสมัยก่อนที่ยังไม่แต่งงานกัน เมื่อครู่นางตำหนิเขาว่าให้รีบหลับนอนเซียวหมิงยามเดินเข้าหาอดคิดไปไม่ได้ว่าไฉนตั้งแต่หมั้นหมายกันมานางไม่เคยใช้คำพูดดีๆ กับตน “รั่วหยุนจนป่านนี้แล้วเจ้าก็ยังไม่เคยให้เกียรติเคารพเรา?” เซียวหมิงเดินมานั่งลงที่โต๊ะกลมเขายกสุราขึ้นจิบย้อมใจจากนั้นเชิญชวนให้นางมาดื่มสุราคล้องแขนด้วยกัน “คุณชายเซียวแน่นอนว่าเราต้องให้เกียรติท่านในฐานะสามียามอยู่ต่อหน้าผู้อื่นแต่พอปิดประตูเข้าห้องหวังว่าท่านจะไม่ลืมข้อตกลงที่เราเคยคุยกัน” เซียวหมิงได้ยินนางกล่าวถึงข้อตกลงก็อยากจะหัวเราะดังๆ เขากล่าวกับนางว่า “รั่วหยุนเจ้าถูกบิดาขายให้ข้ายังไม่รู้ตัวขอตกลงผีสางนั่นก็มีไว้เพียงหลอกเจ้าและมารดาเท่านั้นรู้หรือไม่คืนนี้ต่อให้ข้าเล่นกับร่างกายเจ้าจนยับเยินรุ่งเช้าเจ้าพอโวยวายออกไปก็ไม่มีใครสนใจอยู่ดี” กล่าวจบหัวเราะอย่างชั่วช้าเซียวหมิงไม่ใช่คนดีอย่างที่เหยาเหยาพูดแววตื่นตกใจในดวงตารั่วหยุนที่ปิดไม่มิดฉายขึ้นนางสับสนงุนงงมากการแต่งงานครั้งนี้ไม่ใช่เพียงเพื่อดึงเอาตระกูลเซียวเข้ามาเป็นพ่อค้าหลวงหรือ ตั้งแต่หลายปีก่อนขุนนางในราชสำนักแบ่งออกเป็นหลายฝ่ายเนื่องจากตระกูลของนางถือหางองค์ชายรองดังนั้นสามปีก่อนเพื่อให้มีเงินสนับสนุนเพิ่มเติมจากภายนอกองค์ชายจึงมอบหมายให้เจ้ากรมโยธาหาช่องทางเพิ่มบิดานางมีตำแหน่งเป็นรองเขาไหนเลยไม่รีบวิ่งเต้นหาคหบดีท่องถิ่นเพื่อทำตามคำสั่งเจ้านาย ตอนนั้นบิดาบอกกับนางว่ายังไงเพื่อให้องค์ชายรองสบายใจจำเป็นต้องให้ตระกูลเซียวเข้ามาในฐานะบุตรเขยสกุลรั่วเรา56 เปลวเทียนในห้องสะท้อนกับผ้าแดงที่ตกแต่งรั่วหยุนยังไม่ทันตั้งตัวก็ถูกชายหนุ่มกระชากแขนนางถูกผลักให้กระแทกเข้ากับโต๊ะกลมตัวเมื่อครู่จนร้องโอ๊ยได้ยินเขากล่าวต่ออีกว่า “คิดว่าข้าโง่หรือที่จะยอมให้บิดาเจ้าเอาเปรียบใช้งาน” เสียงสวบสาบดังขึ้นด้านหลังรั่วหยุนขณะจะหันไปมองเขาก็ถูกจับศีรษะกดลงกับโต๊ะรู้สึกสองขากลายเป็นเย็นวาบต้องกรีดร้องออกมาอย่างช่วยไม่ได้ “เจ้าทำตัวว่านอนสอนง่ายข้าอาจจะดีกับเจ้าเพิ่มขึ้นนิดหน่อยฮ่าฮ่าฮ่า” เซียวหมิงหัวเราะอย่างชั่วร้ายมือตลบกระโปรงนางขึ้นกระชากกางเกงตัวในสีขาวลงมาอย่างสะใจจนกองอยู่ที่หัวเข่าทั้งสองข้างนาง *** ห่างไปหลายร้อยลี้จากเมืองหังโจวตามธรรมเนียมแต่งงานญาติฝ่ายเจ้าสาวไม่ต้องร่วมงานเลี้ยงรั่วหรงไห่จึงไม่มีความจำเป็นต้องเดินทางไปประจวบกับถูกองค์ชายรองเรียกหาค่ำคืนเข้าหอของลูกสาวจึงกลายเป็นค่ำคืนเข้าหอของเขาด้วยเช่นกัน “เร็วๆ เจ้าอย่าทาให้เราเสียเวลา” “พระชายาหมุนตัวไปหน่อยขอรับเราไม่กล้าจ้องหน้าท่านยามล่วงเกิน” นี่เป็นหนึ่งในตำหนักขององค์ชายรองหลังจากรายงานความเป็นไปของเขาและตระกูลเซียวขากลับเขายังไม่ลืมแวะไปหาคนคุ้นเคยเพราะนี่เป็นอภิสิทธิ์เฉพาะหากสามารถเป็นคนโปรดขององค์ชายรองได้แม้แต่ชายาเอกหลันฮวาองค์ชายก็กล้าให้ลิ้มรสชาตินาง58 ถึงอายุจะเริ่มเข้าสู่หลักสี่แต่ความต้องการของรั่วหรงไห่กับไม่ต่างจากสมัยหนุ่มชายาหลันเองก็อายุไม่น้อยหลายปีมานี้เพื่อสนับสนุนสามีรวบอำนาจแม้แต่ร่างกายตนเองนางก็กล้านำมาเดิมพัน… “อืมมม เงินก้อนแรกที่ตระกูลเซียวส่งมาทันสิ้นปีนี่แน่นอนแล้วสินะ” เพราะไม่ต้องการถูกบ่าวไพร่ทาบทับชายาหลันที่ผ่านมาไม่เคยขึ้นเตียงกับใครยามนี้ด้านหลังนางถูกรั่วหรงไห่ดันสะโพกขึ้นลำเอ็นเขามีสภาพอย่างไรนางไม่อาจทราบแต่พอถูกเสยสอดใส่นางยังอดไม่ได้ที่จะครางในลำคอ “พระชายาข้อตกลงเป็นไปตามที่แจ้งก่อนหน้าทุกประการเราไม่ให้ผิดพลาดแน่นอน” คนด้านหลังกระซิบบอกนางนี่เป็นเรื่องสำคัญหากไม่ได้รับการยืนยันนางคงทำใจมีอารมณ์ร่วมไม่ได้เสียงกระทบของเนื้อดังแผ่วเบาห้องหับนี้ตั้งอยู่ในตำหนักแยกของนางกับสามีซึ่งจัดไว้เป็นห้องพิเศษสำหรับร่วมรักกับผู้ที่ทำงานถวายชีวิตให้ “พั่บๆ พั่บๆ พั่บๆ” “พระชายาเสียวมั้ยเราจะเร่งแล้ว” เอวสอบซอยถี่ยิบรั่วหรงไห่พอเข้าสู่รูสวาทนางได้ก็รีบเร่งปลดปล่อยเต็มที่มิได้ค่อยๆ เชยชมนางเหมือนสมัยก่อนเหมือนกับตอนแรกๆ ที่องค์ชายรองให้เขาลิ้มรสชาตินาง “ซีดดดด...เจ้าเบาหน่อยสิข้าจุก” ขณะที่เสียงกระซิบกระซาบทั้งคู่ดำเนินไปเหนือหลังคากระเบื้องที่สมควรจะปลอดคนกับมีชายชุดดาผู้หนึ่งฟุบตัวอยู่ไม่ว่าจะเป็นบทสนทนาทั่วไปหรือเสียงครางสวาทล้วนไม่พ้นหูเขาได้ยิน คฤหาสน์ตระกูลเซียว วิกาลคล้อยดึกงานเลี้ยงเลิกราในห้องหอยามนี้ก็เต็มไปด้วยกลิ่นราคะอย่างที่ควรเป็นรั่วหยุนฉีกขาดแตกสลายทั้งกายและใจนางคว่ำหน้าลำตัวพาดกับขอบเตียงในชุดเจ้าสาวกำลังถูกสามีในนามเหยียดหยามย่ำยี “ตับๆ ตับๆ ตับๆ” “ซีดดด เจ้าไม่ร้องแล้วหรือเมื่อครู่แหกปากข้าสะใจมากเลย ฮ่าฮ่าฮ่า” แก้มก้นขาวเนียนขึ้นสีแดงสะท้านสั่นไหวชายหนุ่มเห็นไม่เพียงไม่สงสารกับใช้สองมือที่ยังว่างอยู่อ้ากาบซ้ายขวาของนางชมดู “อู้ววว เสียวหัวมากเห็นแก่ที่ข้าเข้าไปเป็นคนแรกต่อไปข้าจะดีกับเจ้านิดหน่อยก็แล้วกัน” “ตับๆ ตับๆ ตับๆ” เซียวหมิงกล่าวอย่างเอาแต่ใจเอวก็ออกแรงซอยกระเด้าต่อเนื่องจนน้ำขาวขุ่นที่ปล่อยไว้ครั้งก่อนเหนียวข้นกลายเป็นฟอง กลีบกุหลาบอ้าหุบบวมเป่งจนแดงชายหนุ่มตอกโยกในท่ายองย่อด้านหลังพอไม่มีเสียงตอบรับก็เลยรู้สึกจะหมดอารมณ์ “อ๊า อ่า อ่า” !!! “สลบไปแล้วหรือ? ตั่บ ตั่บ ตั่บ!” สะโพกสอบซอยหนักๆ จนเกิดเสียงดังถี่ยิบจนถึงตอนนี้เซียวหมิงค่อยรู้ตัวว่าเขาเอานางจนสลบไป คลื่นความร้อนบางอย่างเริ่มก่อตัวเขาหมดอารมณ์แต่ก็ยังต้องการจะปลดปล่อยเป็นครั้งสุดท้ายจึงเร่งรัวสุดชีวิตพ้นของเหลวร้อนลวกพร้อมกับส่งเสียงครางดังลั่นหากแต่รั่วหยุนไหนเลยจะได้ยิน “พรวด!” “ป็อก!” เสียงดูดดึงบางอย่างหลุดออกเซียวหมิงไม่ชมดูภาพอุบาทว์ของภรรยาก็หมุนกายออกจากห้องหอทันที ***
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม