เพลย์บอยทวงรัก

บทที่2.คลิสเตียน รอสซี!!

“อืม...” มาฟียหนุ่มครางรับ เขานึกย้อนกลับไปเมื่อราว8เดือนก่อน สาวน้อยใบหน้าหวาน ร่างเล็กกะทัดรัด แววตาหล่อนเหมือนลูกแก้วล้อเล่นกับแสงไฟ มันพริบพราววิบวับ เต็มไปด้วยความมีชีวิตชีวา สาวน้อยที่หลงเข้ามาในวังวนของเขาแบบบังเอิญ เป็นเรื่องบังเอิญที่คริสเตียนชื่นชอบ เขาหลงใหลเสน่ห์ของเจ้าหล่อน เข้าขั้นลุ่มหลงเลยที่เดียว ที่ใดก็ตามที่มีคลิสเตียน จะมีหวันยิหวาคอยวนเวียนอยู่ใกล้ๆ เสมอ ชายหนุ่มถึงขั้นปฏิเสธการเดินทางออกนอกประเทศ ไม่ว่างานชิ้นนั้นจะสำคัญแค่ไหนก็ตาม...เมื่อคลิสเตียนให้ความสำคัญกับสาวน้อยในอ้อมกอดมากกว่า...เขายอมทิ้งเงินจำนวนมาก แลกกับการได้ดินเนอร์มื้อค่ำกับสาวหวานนามหวันยิหวาแค่นั้นเอง...

         “แล้วไอ้เวร อัลเบโต้ล่ะ!” น้ำเสียงเหมือนละเมอเมื่อซักครู่เปลี่ยนไป โทนเสียงที่ใช้ถามคำถามนี้ ดุดันจนเซเก้เองยังขนลุก

         “เรายังหามันไม่เจอครับ แต่ตามข่าว... มันก็เจ็บหนักไม่แพ้คุณหวา...” การ์ดหน้าดุตอบแบบสำรวม

         คลิสเตียนกระตุกยิ้ม เขาดันตัวลุกขึ้นยืน มือกลัดกระดุมเสื้อสูทช่วงเอว... “หามันให้เจอ ต่อให้มันหลบอยู่สุดขอบโลก ก็ต้องลากมันมาหาฉันให้ได้!!” คำสั่งเด็ดขาด ไม่ว่าจะเป็นหรือตาย คลิสเตียนอยากพบเจออัลเบโต้ซักครั้ง เขาอยากถามมัน อยากรู้ว่ามันกล้าหักหลังเขาได้ยังไง...อัลเบโต้เคยเป็น คนสนิทที่สุดของเขา เซเก้เป็นแขนขวา อัลเบโต้คือแขนซ้าย...

         “ครับนาย...” การ์ดหน้าดุรับคำเสียงแผ่ว เห็นใจทั้งคนตรงหน้า และความจำเป็นที่อัลเบโต้ทำไป

         เซเก้ไม่รู้ว่าเพื่อนสนิท กระทำการหักหลังเจ้านายหนุ่มได้อย่างไร เมื่อหวันยิหวาประหนึ่งดวงใจของคลิสเตียน เขาหวงหล่อนเหมือนไข่ในหิน...ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไม หวันยิหวาจึงพยายามตะเกียกตะกายไปให้พ้นเจ้านาย เซเก้มองออกว่าเจ้านายกับผู้หญิงคนนั้น มีความรู้สึกพิเศษต่อกัน แม้จะเป็นช่วงเวลาสั้นๆ แต่สิ่งที่คลิสเตียนกระทำต่อหญิงผู้นั้น เขาไม่เคยทำกับใครมาก่อน

         จริงอยู่ว่าคลิสเตียนเป็นเพลย์บอย เขาควงสาวไม่ซ้ำหน้า...ผู้หญิงทุกคนที่ผ่านเข้ามา ล้วนไปจบที่เตียงนอนแทบทั้งนั้น และหวันยิหวาก็เช่นกัน เพียงแต่หล่อนพิเศษกว่าใคร ผู้หญิงคนนั้นได้เข้ามาอาศัยใต้ชายคาคฤหาสน์หลังงาม คฤหาสน์รอสซี สถานที่เดียวที่ไม่เคยเปิดต้อนรับผู้หญิงคนไหนมาก่อน สถานที่หวงห้าม เมื่อเป็นบ้านเกิดของคลิสเตียน เป็นแหล่งรวมความรักจากบิดา-มารดาของเขา

         คสิลเตียนเอนหลังพิงพนังลิฟต์ ทอดสายตามองวิวด้านนอกผ่านกระจกใส ภายนอกคลิสเตียนอาจจะดูนิ่งเงียบ แต่ภายในใจของเขานั้น เริ่มกระวนกระวายตั้งแต่รู้ข่าวของหวันยิหวา...

         หล่อนคือนกน้อยในกรงทองที่เขาเฝ้าและฟูมฟัก แต่นกน้อยสุดรัก คิดบังอาจโผบินออกจากกรงที่เขาเนรมิตให้ คลิสเตียนเนรมิตให้ทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นกระเป๋า รองเท้า เสื้อผ้าแบรนด์หรู ความสะดวกสบายที่มนุษย์ผู้ใดไม่อาจเทียบ แต่นั่นไม่ทำให้หวันยิหวาพอใจสักครั้ง หล่อนกระเสือกกระสนที่จะไปจากเขาให้ได้...คลิสเตียนจึงขัง หล่อนไว้ในคฤหาสน์รอสซี มีการ์ดคอยเฝ้านับสิบชีวิต

         แต่หล่อนก็แหกกรงทองของเขาออกไปจนได้ ด้วยความช่วยเหลือจากคนที่คลิสเตียนคาดไม่ถึง

         คนที่เขาไว้ใจประหนึ่งน้องชาย...อัลเบโต้!

         “เจ้านายคิดจะไปหาคุณหวาไหมครับ?” เซเก้เอ่ยถาม เรื่องที่เกิดขึ้น เกิดตอนที่คลิสเตียนไม่อยู่ เหตุการณ์ครั้งนั้นเกิดขึ้นแบบรวดเร็วและฉับพลัน ครั้นเมื่อคลิสเตียนกลับมา ทุกอย่างก็เข้าสู่ภาวะปกติ...หวันยิหวาถูกพาจากไปแสนไกล...และทิฐิ บวกกับอีโก้ค้ำคอ ผู้ชายแสนเย่อหยิ่งคนนี้จึงแสร้งทำเป็นไม่แยแส

         ประกายตาของคลิสเตียนสว่างวูบ!!

         “ทำไมฉันต้องไปหาแม่นั่นด้วย” เสียงเย็นชาตอบกลับมา มุมปากสีเข้มกระตุกยิ้ม

         “คือ...” เซเก้กระอึกกระอักไปต่อไม่เป็น เขาไม่คิดว่าจะได้ยินคำตอบเช่นนั้นจากชายร่างใหญ่ตรงหน้า “เจ้านายจะเอาคุณหวาไปเปรียบเทียบกับผู้หญิงที่เจ้านายเคยควงไม่ได้หรอกนะครับ คุณหวาเธอไม่เหมือนคนอื่นๆ” การ์ดหนุ่มรู้ใจเจ้านายดี ท่าทีเย็นชาที่แสดงออก ก็เพื่อปกป้องตนเอง ใจจริงแล้ว คลิสเตียนเป็นห่วงหวันยิหวามากกว่าทุกคน

         ชายหนุ่มไหวไหล่ สอดมือล้วงลงไปในกระเป๋ากางเกง หมุนตัวหลบสายตาการ์ดคู่ใจ “อย่าทำเป็นอวดรู้ แม่นั่นก็ไม่ต่างจากคนอื่นๆ หรอก แรด ร่าน และโลภมาก” คำพูดเหยียดหยามดังลอดผ่านปากสีเข้มที่มีรอยยิ้มเหยาะหยัน

         “คุณหวาไม่เคยเป็นแบบที่เจ้านายว่านะครับ” เซเก้ยืนยันเสียงแข็งขัน

         “แกจะมารู้จักหล่อน มากกว่าฉันได้ยังไง หรือแม้แต่แกเองก็หลงเสน่ห์หล่อนอีกคน”

         คลิสเตียนกล่าวเสียงเข้ม หมุนตัวกลับมาจ้องหน้าเซเก้ จนการ์ดหนุ่มต้องรีบเสก้มหลบสายตา

         ในความอัธยาศัยดี เป็นกันเองกับบรรดาผู้ติดสอยห้อยตามเขา รอยยิ้มของหวันยิหวามีเหลือเฟือ หล่อยโปรยยิ้มให้กับผู้พบเห็นทุกคน แต่ละคนที่ได้พบเจอหลงละเมอเกือบทั้งหมด เป็นสิ่งเล็กๆ ที่คลิสเตียนไม่ชอบใจ เขาเตือนหวันยิหวาหลายครั้ง หล่อนแค่ยิ้มรับ แต่ไม่เคยทำตาม...

         ประตูลิฟต์เปิดออก เมื่อถึงจุดหมายปลายทาง เป็นการขัดจังหวะได้อย่างทันถ้วงที ก่อนที่ระเบิดลูกย่อมๆ จะหล่นโครมใส่เซเก้...

         คลิสเตียนเดินนำ มีเซเก้เดินประกบตามหลัง จนถึงห้องประชุมใหญ่ที่บอร์ดบริหารและพนักงานระดับสูงนั่งรออยู่

         บนโปรเจคเตอร์มีแบบแปลนตึกระฟ้า แผนงานในปีนี้ โปรเจกต์ยักษ์ที่คลิสเตียนทุ่มทุนสร้าง ชายหนุ่มเหลือบมองก่อนจะหันไปยิ้มให้ทุกคนที่นั่งอยู่บริเวณเดียวกัน เขาปลดรังดุมสูทช่วงเอว ทรุดนั่งบนเก้าอี้หัวโต๊ะ “เริ่มได้เลย” เสียงกังวานแหบห้าวทรงอำนาจร้องสั่ง

         การประชุมที่แสนเคร่งเครียดจึงเริ่มต้นขึ้น กว่าจะสรุปลงตัวใช้เวลากว่า1ชั่วโมง 1ชั่วโมงที่ถกกันแบบเอาเป็นเอาตาย ไม่ไว้หน้า แม้จะเป็นคลิสเตียนเองก็ตาม เพื่อความสำเร็จของ รอสซีคอร์ปอเรชั่น งานหลักของคลิสเตียนคือการสร้างอาคาร เขามีสัญญาว่าจ้างสร้างอาคารใหญ่ในประเทศมหาอำนาจหลายสิบประเทศ ดังนั้นไม่แปลกหรอกที่ชายหนุ่มจะติดโผคนร่ำรวยอันดับต้นๆ เมื่อแต่ละโครงการที่คลิสเตียนทำ ทุนจดทะเบียนมากกว่าพันล้าน...

         รอสซีพร็อพเพอร์ตี้น้องใหม่ไฟแรง บริษัทลูกที่เป็นอีกหนึ่งบริษัททำเงินของคลิสเตียน เขาหน้าใหญ่ มีเงินทุนสูง หลายประเทศจึงขอกู้ และคลิสเตียนก็ใจป้ำพอที่จะอนุมัติให้ เขามีลูกหนี้เป็นประเทศใหญ่ๆ แทบเอเชียมากกว่าสี่ประเทศ หนึ่งในนั้น คือประเทศไทย...ที่หลบซ่อนตัวของหวันยิหวาด้วย...

         รอสซีเป็นตระกูลทรงอิทธิพลในอิตาลี อำนาจที่ส่งต่อจากรุ่น สู่รุ่น และเวลานี้อยู่ในมือคลิสเตียน

         ตระกูลเก่าแก่ที่อยู่เบื้องหลังรัฐบาล เป็นคนคอยให้คำแนะนำ และส่งเสริมให้ผู้นำประเทศมีอำนาจ รอสซีส่งเสริมเรื่องเงินทุน เพื่อผลประโยชน์ของตนเอง เขาเอาปลาเล็ก แลกปลาใหญ่ เพื่อให้ผู้นำประเทศปิดหูปิดตา หากเรื่องที่รอสซีทำเรื่องล้ำเส้นใครไปบ้าง...ธุรกิจมืดนั้น มาเฟียส่วนใหญ่พยายามจะล้างมือ รวมทั้งตระกูลของคลิสเตียนด้วย ไม่จำเป็นต้องทำธุรกิจผิดกฎหมาย ไม่ต้องทำเรื่องชั่ว ด้วยการค้ายาเสพติด มันหมดยุคที่ต้องทำเงินด้วยวิธีต่ำๆ เนื่องจากเงินสะสมที่คนรุ่นพ่อ รุ่นปู่สะสมไว้มีมากเกินพอ คลิสเตียนจึงพารอสซีออกมายืนท่ามกลางแสงสว่าง ทำธุรกิจถูกกฎหมายสร้างรายได้ที่ไม่ต้องเกรงกลัวใคร เงินลงทุนมากมาย แถมยังมีคนใต้ปกครองอีกเป็นจำนวนมาก ไม่แปลกที่ชั่วเวลาไม่ถึง10ปี รอสซีใสสะอาด จนไม่ต้องระแวงหลัง สมาชิกทุกคนกินอิ่มนอนหลับ เดินหน้าชนกับคนทั่วไปได้ โดยไม่ต้องหลบต้องซ่อน

         ด้วยความฉลาดของคลิสเตียน...เขาทำให้เงินจำนวนมากที่ได้มาแบบไม่สะอาด กลายเป็นเงินที่มีที่มาที่ไป ถูกกฎหมาย...

         เสียงปรบมือดังๆ จากคนรอบตัว คลิสเตียนกระพริบเปลือกตาปริบๆ ดึงสติของตนเองกลับมาจดจ่อกับงานตรงหน้า แทนการคิดถึงคนที่จากไปไกล...

         การประชุมจบลงด้วยดี...โปรเจกต์ยักษ์ที่ค้างอยู่บนจอโปรเจคเตอร์ อาคารสูงระฟ้า กลางเมืองใหญ่...โครงการใหญ่ที่จะช่วยส่งเสริมให้รอสซีคอร์ปอเรชั่นดังกระหึ่ม หลังการปลูกสร้างจบลง...