คนเป็นพ่อแม้จะกลัวจับใจ แต่ความห่วงใยมีอำนาจมากกว่า ท่านเค้นเสียงแหบแห้งออกมาก เป็นการสื่อสารให้อีกฝ่ายรับรู้
สีหน้าคลิสเตียนดุดันขึ้น เหมือนเขาเข้าใจความหมายที่วิทย์เปรย
คลิสเตียนหน้าชาวูบ!! เขาถูกเสือกไสไล่ส่ง จากคนชราสองคนที่ดูเหมือนจะเป็นแค่ไม้ใกล้ฝั่ง มุมปากสีเข้มกระตุกยิ้ม เขาเลิกหัวคิ้วขึ้นสูง “ฉันจะอยู่ ใครล่ะจะมาห้าม” ภาษาไทยแปร่งๆ ดังผ่านปากคลิสเตียนออกมา
พรรณนาอยากเป็นลม...เธอไม่คิดว่าคนอันตรายอย่าง คลิสเตียนจะมาเยือนถึงที่นี่ได้ เขามันปีศาจร้ายที่เหยียบย่างไปที่ไหนก็มักจะมีแต่ความเดือดร้อน
“ฉันนี่ไงห้าม ที่นี่บ้านฉัน ฉันไม่ต้อนรับคนอย่างคุณ!”
วิทย์ตบอก แอ่นอกสู้ หวันยิหวาไม่ควรพบเจอคน คนนี้ เพราะหากบุตรสาวสะกิดใจ ความจำย้อนกลับคืนมาตอนนั้นจะยุ่ง!! หวันยิหวาไม่มีทางตั้งรับความเจ็บปวดได้อย่างแน่นอน ท่านไม่อยากให้บุตรสาวเป็นเช่นนั้
