เธอแอบซ่อนตัวอยู่ตรงนี้ก็ไม่มีประโยชน์ เพราะคน คนนั้นหาได้สนใจ เขาทำตัวเหมือนคนว่างงาน มีเวลามาตอแยเธอได้ทั้งวัน ขนาดหลบหน้า ชายผู้นั้นก็ยังรอ...ได้อย่างสบายๆ เธอเสียอีกที่อึดอัด และรำคาญใจ
หญิงสาวเดินเข้ามาแทรก “พี่จัดการเองขวัญ” เธอจัดการชงกาแฟให้ชายผู้นั้น เหมือนเคยทำให้บ่อยๆ กาแฟควันกรุ่น หอมฉุย หญิงสาวยกวางบนถาด พร้อมกับขนมอบจำนวนหนึ่ง ซึ่งคนสองคนไม่น่าจัดการได้หมด...แต่หวันยิหวาต้องการดัดหลังชายผู้นั้น กองขนมหวานนั้น จึงเน้นขนมที่เปี่ยมไปด้วยน้ำตาลเป็นส่วนใหญ่
คลิสเตียนมองเฉย เขาไม่สะทกสะท้านกับขนมหวานจำนวนนั้นเลย ราคาของมัน แม้แต่ขนหน้าแข็งของเขายังไม่สะเทือน แต่ความหวานนั่นซิน่ากลัว!! หากต้องกลืนผ่านปากลงไปในท้อง ชายหนุ่มไม่ชอบของหวานเลยจริงๆ
และชายหนุ่มก็ทำแบบที่หวันยิหวาคาดไว้ เขาจิบกาแฟแต่ไม่แตะต้องขนมหวานพวกนั้น มีหลายครั้งที่สายตาสองคู่มองสบกันแบบ
