EPISODE 14 เพื่อนสนิท(2)

1214 คำ

“อื้อหือ ขนาดนี้เลยเหรอวะไอ้นาว” เสียงแว่ว ๆ เหมือนเสียงของโมมั้ยนะ “อย่าเสียงดัง เลื่อนประตูปิดไว้” แต่นี่เสียงของนาวแน่ ๆ “นี่มันรู้ยัง” เสียงโมอีกแล้ว “โง่แบบนั้นเคยรู้อะไร” หมายถึงใคร ฉันเหรอ? จะใช่เหรอ? เดี๋ยว ๆ ฉันว่าฉันหลับอยู่ห้องของนาวนะ แล้วประเด็นคือ...เสียงของโมมาได้ไง ไวกว่าความคิดคือฉันลืมตามองแล้ว ที่ระเบียงมีผู้ชายสองคนกำลังคุยกัน คุยอะไรไม่รู้ฉันไม่ได้ยินแล้วเพราะว่าประตูกระจกถูกเลื่อนปิด ทั้งสองคนดูดบุหรี่ คนหนึ่งคีบไว้ที่นิ้วมือหลังจากที่ยกสูบเข้าปอดไปแล้ว อีกคนคาบไว้ที่ปากเพราะมือกำลังสะบัดกางเกงบอลตาก ซึ่งเป็นกางเกงตัวเดียวกับที่เปื้อนเมนส์ในห้องน้ำ เบนสายตาไปอีกนิดมีกางเกงในตากอยู่ด้วย มันคือกางเกงในที่ถอดไปรอบเดียวกับกางเกงเปื้อนเมนส์ เดี๋ยวนะ ฉันควรจะตกใจเรื่องไหนก่อนดี ควรตกใจที่โมมันมาเจอฉันนอนอยู่บนเตียงของนาว หรือตกใจที่นาวซักกางเกงเปื้อนเมนส์ให้ฉัน ฉั

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม