ตอนที่ 16 กูขอโทษ

1903 คำ

“หรือว่าอะไร กูไม่ได้ทำอะไรนะ กูไม่ได้ยินอะไรทั้งนั้นด้วย” นั่นไงครับ ไอ้ร้ายมันรู้จริงๆด้วยว่าผมทำอะไร แบบนี้ก็เข้าทางผมเลย ผมจึงโน้มตัวลงไปพูดใกล้ๆมัน เล่นเอาไอ้ร้ายหูแดงไปหมด “ถ้าอยากทำแบบกูก็บอกนะ เดี๋ยวกูจะช่วย” “ไอ้สัส กูไม่ได้หื่นแบบมึงนะเว้ย” “เหรอ แล้วการแอบฟังคนอื่นชักว่าวนี่ ไม่หื่นเหรอวะ” “กูผิดมั้ยเนี้ย ก็มึงชักในห้องน้ำห้องกูอ่ะ” “ก็กูมีอารมณ์ หรือว่ามึงจะให้กูทำในห้องต่อหน้ามึงดี” “ไอ้เชี้ย กูว่ากูไม่คุยกับมึงละ กูไปทำงานดีกว่า ไอ้โรคจิต” ไอ้ร้ายทำท่าจะลุกขึ้นและเดินออกจากห้อง ใครจะปล่อยให้ไปคนเดียวละครับ น่ารักแบบนี้มีหวังได้โดนพวกเสือสิงห์กระทิงแรดมาแทะโลมแน่นอน ผมจึงรั้งแขนมันไว้ แต่มันไม่ยอมง่ายๆหรอก แถมยังสะบัดมือผมซะแรงเลย แต่บอกแล้วไงว่าผมไม่ยอมให้มันไปคนเดียวเด็ดขาดผมจึงจับมันแน่นขึ้น แบบว่าต่อให้สะบัดให้ตายยังไงก็ไม่มีทางหลุดอ่ะ “ไอ้ตะวัน มึงจะจับกูทำไมเนี้

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม