EP 2 : ตามหารักแรก

1172 คำ
“มาคนเดียวเหรอครับ” “คะ? อ๋อ ค่ะ” ฉันตอบรับพ่อหนุ่มรูปงามแต่ไม่รู้ว่าจะนามเพราะไหม คนนี้คนที่สิบเอ็ด เอ๊ะ! หรือว่าสิบสอง สิบสองมั้งคะเริ่มเบลอ ๆ แล้วเพราะดนตรีกำลังเริ่มสนุกเลยเผลอหลุดโฟกัสการนับ โอเคค่ะน่าจะสิบสองล่ะไม่เกินนี้หรอก เอาเป็นว่าสรุปตามนี้ค่ะว่าคนนี้คือคนที่สิบสองหลังจากที่เข้ามานั่งดื่มและโยกตามเพลงได้สี่สิบห้านาที ก็อย่างว่าล่ะ คนมันฮอต อิอิ แต่! แต่ผู้หล่อ ๆ ทุกคนที่เข้ามาทักล้วนไม่ใช่เป้าหมายของฉัน พอเขาเข้ามาทักนอกจากบอกว่ามาคนเดียวฉันก็ตบท้ายว่า มาคนเดียวก่อนเดี๋ยวแฟนตามมาทีหลังแล้วทุกคนก็จะจากไปอย่างง่ายดายเพราะรู้ดีว่าชนแก้วให้ตายยังไงก็เสียเวลาเปล่า เวลาในผับมันสั้นไงคะสู้เปลี่ยนเป้าหมายดีกว่า ก็บอกแล้วไงว่าฉันน่ะมาตามหา... “เซย์!” ขวับ! ฉันหันไปมองตามเสียงเรียกจากด้านขวาด้วยความตกใจแล้วคนที่เรียกฉันก็ทำให้ฉันแทบจะกรี๊ด “พะ พี่แฟรงค์!” “ฮ่า ๆๆ พี่ว่าแล้วว่าต้องใช่ไอ้เซย์จริง ๆ ด้วย” พี่คนที่เข้ามาทักทายหัวเราะเสียงดังส่วนฉันก็ยิ้มกว้าง “สวยแบบนี้มีแค่เซย์คนเดียวใช่ไหมล้า~” “ฮ่า ๆๆ เออ ๆ สวยก็สวย แล้วนี่มากับใคร” พี่เขาหัวเราะอารมณ์ดีสุด ๆ ไปเลย ยังเป็นพี่แฟรงค์คนเดิมที่มีรอยยิ้มและเสียงหัวเราะให้ผู้คนได้ง่าย ๆ เหมือนเดิมเลยค่ะ ไม่เจอกันนานยังเหมือนเดิมเลยนะ เหมือนเดิมทุกอย่างเลยรวมทั้ง...ความรู้สึกของเซย์ด้วย -///- ไม่ต้องเดาก็คงพอรู้แล้วใช่ไหมคะว่าเขาเป็นใคร หนึ่งในเหตุผลที่ฉันมาที่นี่ในคืนนี้ไง มาตามหา...รักแรกของตัวเอง “มาคนเดียวค่ะ” คำตอบของฉันทำให้พี่แฟรงค์ทำหน้าฉงน “มาคนเดียว?” “ใช่ พอดีเพื่อนเทกระทันหันอ่ะพี่แฟรงค์ เซย์มาถึงแล้วเลยต้องมาคนเดียว” ฉันบอกพี่เขาแล้วยิ้มจนตาหยีแบบที่ตัวเองชอบทำ นั่งด้วยกันไหมล่ะ นั่งได้นะ ที่ตรงนี้ตั้งใจเว้นไว้ให้พี่คนเดียวเลยนะรู้รึเปล่า ^///^ “เหงาแย่” นี่ไง ถ้ารู้ว่าเหงาก็นั่งด้วยกันสิ >//////////////////< แต่บอกเอาไว้ก่อนนะคะ เห็นชอบมากแบบนี้ก็ไม่ได้ง่ายนะ ไม่มีทางยอมแน่นอน “ไม่เมา...มั้งคะ” ^^ “ฮ่า ๆๆ อะไรของเราวะ ไม่เมามั้งคะไม่ได้ต้องไม่เมาเลยต่างหาก มาเที่ยวคนเดียวมันอันตราย” “ก็... / ห้ามเมานะเซย์” “พี่แฟรงค์ก็... / เอ้อ พี่ไปก่อนเดี๋ยวแวะมาคุยด้วยใหม่ อย่าเมาเด็ดนะ ไปก่อนแฟนพี่รออยู่ข้างบนไม่อยากให้เขารอนาน” “คะ? อ๋อ...ค่ะ ๆๆ ได้ค่ะ เจอ...เจอกันพี่” “โอเค เอ้อ พี่เลี้ยงนะ นาน ๆ เจอรุ่นน้องสักที สั่งได้เลยเดี๋ยวพี่บอกพนักงานไว้” “ไม่... / เดี๋ยวพี่ลงมาคุยด้วย ไปดูแฟนก่อน” “...ค่ะ” ฉันรับคำเบา ๆ พยายามจะไม่ให้น้ำเสียงเจื่อนแต่ถึงเจื่อนก็ไม่เป็นไรหรอกเพราะพี่เขาพูดจบก็รีบเดินไปเลย ไปหา...แฟนของเขา “...” นี่ฉันตั้งใจอย่างเต็มที่ที่จะมาตามหารักแรกของตัวเองเพื่อให้ตัวเอง...อกหักเป็นครั้งแรกในชีวิตเหรอคะ?
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม