เหงื่อของกู้ฮุ่ยหนิงไหลซึมออกมาเต็มแผ่นหลังด้วยความกลัว ในเวลานี้นางไม่รู้ว่าชินอ๋องจ้าวเฟยฉีกำลังคิดอะไรอยู่กันแน่ แต่เมื่อชาติก่อนที่นางเป็นวิญญาณคอยติดตามองค์ชายสี่จ้างลู่เหวินมีหลายครั้งที่นางได้ติดตามชินอ๋องจ้าวเฟยฉีด้วยความอยากรู้อยากเห็น กู้ฮุ่ยหนิงเห็นถึงความโหดร้ายของชินอ๋องที่เลาะกระดูกของสายลับที่จับได้ออกมาทีละชิ้น ๆ โดยที่คนที่ถูกจับมาทรมานยังมีสติและลมหายใจอยู่ ชายที่อยู่ตรงหน้านางในขณะนี้เหมือนเป็นปีศาจกลับชาติมาเกิดใหม่เขาสังหารผู้คนอย่างไร้ความรู้สึกเสียงร้องโหยหวนของคนที่ถูกชินอ๋องทรมานยังคงติดอยู่ในหนูของนางทำให้กู้ฮุ่ยหนิงเกิดความหวาดกลัวขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้
“ทำไมแค่นี้เจ้าก็กลัวข้าแล้วหรือทีเมื่อก่อนเจ้าไม่เห็นกลัวช้าเช่นนี้เลยกลับมีความกล้าที่จะทุบตีข้าตอนที่ข้าสลบไม่ได้สติเสียอีก”
“ขะ ข้าทุบตีท่านที่ไหนกัน ข้ารักษาท่านต่างหาก”
“อ้อ ข้าต้องสำนึกบุญคุณเจ้าที่ช่วยชี
