“เจ้าทำแบบนี้ ข้าก็ไม่อยากจะจากเจ้าเช่นกัน”
“คืนพรุ่งนี้เพคะ เปาหลิวสัญญาจะปรนนิบัติฝ่าบาท ….ทั้งคืน”
อี้ซายิ้ม หญิงใต้หล้าจะหาใครที่ทำเขาสุขสมเช่นเปาหลิวคงไม่มีแล้ว
ยามจื่อ
“เข้ามา”
หงเหวินยืนอยู่ที่หน้าแท่นนอน ไม่กล้าขยับตัว ตัวสั่นด้วยร่างเปลือยเปล่างดงามของเปาหลิวที่เขาเห็นภายใต้แสงไฟสลัว
“พระนางได้โปรดไตร่ตรองการทำเช่นนี้”
เปาหลิว ขยับกายเผยให้เห็นทรวดทรงที่น่ากอดรัดฟัดเหวี้ยงผิวเนื้อเนียนขาวไร้ไฝฝ้าอกอวบริมฝีปากอิ่มเผยอออกน้อยๆ ก่อนจะแลบลิ้นเลียริมฝีปากอิ่มนั้น ขาเนียนขวาถ่างออกช้าๆ
“เจ้าคิดว่าข้าควรไตร่ตรองเรื่องใดกัน ระหว่างคืนนี้จะให้เจ้ากลับไปหรือไม่ หรือว่าคืนนี้ เราสองคนใครจะอ่อนแรงก่อนกัน”
หงเหวินเผลอกลืนน้ำลายลงคอช้าๆ เปาหลิวฉุดมือดึงร่างสูงให้ล้มลงบนตัวของนาง มือบางซุกเข้าไปในอกเสื้อลูบไล้อกแกร่งเลื่อนต่ำลงไปที่ สะดือแล้วต่ำลงไปเรื่อยๆ จนอีกคนตัวแข็งทื่อ
“ช่างน่าเอ
