บทนำ
502 คำ
หล่อน รินรดา โคลล์ นางฟ้าแสนสวยจอมหยิ่งยโส แห่ง เอเชียแอร์ไลน์
หล่อน สวย รวยเก่ง และเพียบพร้อมทุกอย่างยกเว้นแต่นิสัยขี้วีนเอาแต่ใจจนใครหลายคนต่างเอือมระอา...
เขา... ม.ร.ว. อรรถากร เลิศยศอมร คลากสัน คุณชายใหญ่ผู้กุมบังเ**ยนบริษัทที่มีมูลค่ามหาศาลในเครืออมรกรุ๊ป
เขาเงียบ นิ่ง สุขุม แต่ซุ่มเขี้ยวเล็บของเสือไว้ภายใน และพร้อมตะครุบเหยื่อที่ขวางทางโดยไม่สนว่าเป็นใครหน้าไหน...
ครั้งแรกที่พบกัน หล่อนราดน้ำรดหัวเขา เพียงเพราะเขาเผลอทำอาหารหล่นใส่รองเท้าแสนแพงของหล่อน...
เขาโมโหแทบคลั่ง แต่หล่อนก็ถือดีไม่ขอโทษทั้งที่เป็นคนผิด แถมยังผิดในหน้าที่ด้วยซ้ำ
คนที่ไม่มีใครหยามได้อย่างเขาจะยอมได้อย่างไร... คนที่ผิดน้อยกว่านี้เขายังซัดตายคามือมาแล้ว...
แล้วผู้หญิงบ้าดีเดือดนิสัยเสียอย่างหล่อน... จะต้องย่อยยับจมดิน โทษฐานที่มาเล่นกับคนอย่างเขา....
ซาตานอย่างเขาจะเด็ดปีกนางฟ้า ให้ซมซานบินไม่ขึ้นเลยทีเดียว...
“นี่คุณ ตั้งสติให้ดีได้ไหม คุณเมามากแล้วไปนอนเถอะเพราะผมเองก็จะไปนอนแล้ว”
“อย่าไปไหน อย่าทิ้งฉันไป กอดฉันไว้ กอด! ฉันบอกให้กอดไง” หล่อนโวยวายกับเขา ด้วยน้ำเสียงที่ดังขึ้นเพราะเริ่มโกรธที่เขาไม่ยอมตามใจ
“ไม่ ผมจะไม่กอดอีกแล้ว พูดตรงๆ ว่าผมเป็นผู้ชาย มีเลือดมีเนื้อ ให้กอดให้ใกล้ชิดมาก แล้วเกิดมีอะไรเกินเลยเดี๋ยวตื่นมาคุณได้อาละวาดผมอีก”
“คุณสัญญาแล้วว่าจะช่วยฉันทุกเรื่อง จะทำทุกอย่าง... แล้วแค่นี้ทำไมทำไม่ได้ ถ้าคุณแนล้วจะสัญญาทำไม... คนสับปลับ” หล่อนโวยวายขึ้นมาทั้งน้ำตา “สุดท้ายคุณมันก็เหมือนคนอื่น แค่กอดฉันไว้คุณก็ทำไม่ได้ ถ้าอย่างนั้นจะไปตายที่ไหนก็ไป ปล่อยฉันไว้คนเดียว ให้ฉันอยู่คนเดียว แขนฉันฉันก็มี ฉันกอดตัวเองก็ได้... ไม่ต้องง้อคนไม่รักษาสัญญาอย่างคุณหรอก” หญิงสาวทั้งพูดทั้งสะอื้น พอเขาจะเข้ามาใกล้ หล่อนก็ผลักเขาหนีหน้าตาเฉย
“ผมไม่ได้จะทิ้งคุณ และไม่ได้ไม่รักษาสัญญา ผมอยากกอดคุณมาก แต่ผมกลัวว่าจะ... เอ่อ ห้ามใจไม่ได้ ถ้าเรานอนกอดกันบนเตียงอยู่อย่างนี้... มันจะไม่ดีกับคุณนะหนูดี” เขาพยายามอะลุ่มอล่วยกับหล่อน
“ช่างหัวมัน ฉันอยากให้คุณกอดฉัน กอดฉันเอาไว้ ขอร้องได้ไหม” หญิงสาวร้องไห้โฮขึ้นมาอีกรอบเพราะโหยหาอกกว้างของเขาเหลือเกิน ณ ยามที่หล่อนหัวใจเจ็บปวดอย่างนี้
“โอเค กอดก็กอด คุณบังคับผมเองนะ แล้วอย่ามาเสียใจทีหลังแล้วกัน คุณก็รู้นี่ว่าผมทำไม่ได้หรอกแค่กอดอย่างเดียว”
- ผู้เขียน
