Chapter 8 อาชัชขา...น้องกิ่งเหงา
1094 คำ
Chapter 8 อาชัชขา...น้องกิ่งเหงา
ว่างเปล่า...
ไม่มีแม้เงาของเหมือนดาวและมาร์คัส เห็นแต่แผ่นหลังของคนทั้งคู่ที่เดินจูงมือกันไปตามชายหาดไกลๆ ระหว่างที่เธอกำลังคิดวุ่นวายใจถึงเรื่องในอดีต คนทั้งคู่คงประกอบกามกิจจนสุขสมแล้วสินะ ถ้าแบบนี้ก็ค่อยยังชั่วว่าจะไม่มีใครมาเห็นแน่ๆ นอกจากเธอคนเดียวเท่านั้น
“ว่ายังไงครับคุณหนูมาทำอะไรมืดๆ ตรงนี้คนเดียว มันอันตรายนะครับ” ชัชชาติเอ่ยถามย้ำอีกครั้ง มองคนตัวเล็กใบหน้าแดงก่ำด้วยความสิเน่หา
เขาเห็น... เห็นว่าเหมือนดาวกำลังเริงโลกีย์อยู่กับมาร์คัสอย่างถึงพริกถึงขิง เขามองออกมาจากห้องพักโดยใช้กล้องส่องทางไกลส่องมองไปจนทั่ว แล้วก็พบว่าเด็กสาวที่เขาพึงใจกำลังเดินตรงมายังโขดหิน เขาเฝ้าดูปฏิกิริยาของเธอว่าจะเป็นอย่างไร เพราะต่อให้วิ่งมาห้ามก็คงไม่ทันแน่
นาทีนั้นเขาคิดว่ากิ่งดาวคงเสียใจและร้องไห้ฟูมฟายวิ่งหนีไปอย่างคุณหนูที่อ่อนต่อโลก แต่เขาคาดการณ์ผิดทั้งหมด กิ่งดาวยืนมองนิ่งเนิ่นนานจนเขาต้องรีบทิ้งกล้องแล้วเดินมาที่นี่ มาดูให้แน่ใจว่าเด็กสาวเป็นอะไรไปหรือเปล่า
“เอ่อ...น้องกิ่งแค่มาเดินเล่นค่ะอาชัช”
“แต่หน้าคุณหนูดูไม่ค่อยดีเลยนะครับ”
“กิ่งแค่รู้สึกปวดหัวนิดหน่อยค่ะ” เด็กสาวฝืนยิ้มให้หนุ่มใหญ่รูปหล่อ ถ้าเธอหน้าด้านกว่านี้แม้เพียงนิด เธอจะขอให้เขากอดเธอ ขอให้เขาร่วมรักกับเธอ ขอให้เขาพรากพรหมจรรย์ของเธอไปเสียที คิดได้ดังนั้นหญิงสาวก็เดินกลับไปที่งานแล้วหยิบแก้วไวน์จากบริกรขึ้นมาดื่มจนหมดแก้ว
ยัง! ยังเมาไม่มากพอเธอต้องดื่มอีก!
หญิงสาวดื่มแก้วแล้วแก้วเล่าจนรู้สึกมึน ในขณะที่ชัชชาติได้แต่ยืนมองหญิงสาวด้วยความเป็นห่วง กระนั้นเขาก็ไม่ห้ามเพราะสงสารที่เธอต้องมาเห็นมารดาตัวเองเริงสวาทเช่นนั้นในวันเกิดอายุครบ 18 ปี โถวเด็กสาวอ่อนต่อโลกที่ใช้ชีวิตอยู่แต่ในโรงเรียนประจำคงจะช็อกมากสินะ
ชัชชาติเข้าใจเช่นนั้น เพราะเขาไม่รู้ตื้นลึกหนาบางถึงเรื่องราวภายในครอบครัวของเจ้านาย เขาเข้าใจเหมือนที่คนอื่นๆ เข้าใจว่าเหมือนดาวเป็นมารดาที่แสนดี เป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวที่ตั้งใจประกอบธุรกิจจนสำเร็จ แม้จะมีเรื่องเสื่อมเสียเกี่ยวกับเพศตรงข้ามบ้าง เขาก็มองผ่านเพราะคิดว่าคนเราใช่ว่าจะดีไปหมดเสียทุกคน ในเมื่อเหมือนดาวยังเป็นผู้หญิงมีเลือดเนื้อ การต้องการใครสักคนมาเติมเต็มนับว่าไม่ใช่เรื่องแปลก
แต่เขาก็เข้าใจในส่วนของคุณหนูกิ่งดาว เธอถูกเรียกดูมาอย่างทะนุถนอม ค่อนข้างอ่อนต่อโลก จึงไม่แปลกที่จะตกใจและทำใจไม่ได้
“อาชัชขา...” กิ่งดาวเซถลาเข้าไปกอดหนุ่มใหญ่อย่างสิ้นยางอาย ยามเมื่อแอลกอฮอล์แล่นพล่านในกระแสเลือด เธอไม่มีอะไรต้องกลัว ไม่มีอะไรต้องอายอีกต่อไป เธออยากได้ผู้ชายคนนี้ อยากจนไม่รู้ว่าจะหักห้ามใจตัวเองยังไง
“ไม่เคยดื่มแล้วมาดื่มเยอะแบบนี้ก็เมาแย่สิ งั้นเดี๋ยวอาพาคุณหนูกิ่งกลับไปพักที่ห้องดีกว่าครับ” ชัชชาติประคองหญิงสาวเดินกลับเข้าไปในรีสอร์ทหรูโดยไม่มีใครสนใจพวกเขาทั้งสองคนเลย
“ว้าย!”
เพราะฤทธิ์น้ำเมาทำให้แข้งขาของหญิงสาวอ่อนแรง เมื่อหนุ่มใหญ่เพียงแค่ประคองเธอจึงทรุดฮวบล้มลงไปกองกับพื้น เด็กสาวนิ่วหน้าเหยเกด้วยเจ็บข้อเท้าพยายามจะลุกขึ้นยืน แต่ยิ่งเจ็บยิ่งเมาเลยทำให้หญิงสาวงอแงและร้องโวยวายขึ้นมาเสียดื้อๆ ตามประสาคนเมาที่ไม่มีสติ
“ไอ้พื้นบ้า! นี่แหนะ! นี่แหนะ! บ้าบ้าบ้า!”
หญิงสาวนั่งลงไปกับพื้นก่อนจะถีบเท้าไปมาอย่างขัดใจ ชัชชาติเห็นเช่นนั้นก็ได้แต่อมยิ้ม เพราะปกติเขาจะเห็นกิ่งดาวเงียบๆ ไม่ค่อยพูดหรือแสดงความรู้สึกใดๆ ออกมาเท่าใดนัก
“ว้าย!”
กิ่งดาวหวีดร้องอีกครั้งเมื่อจู่ๆ ชัชชาติก็รวบร่างเธอขึ้นมาจากพื้น ก่อนจะสาวเท้ายาวๆ กลับเข้าไปในรีสอร์ท เขาทำราวกับว่าตัวเธอนั้นเบาราวกับปุยนุ่นก็ไม่ปาน กิ่งดาวรับรู้ได้ถึงแผงอกแข็งแกร่งที่เธอแนบใบหน้าอิงซบลงไปอย่างลืมอาย ลำแขนแข็งแกร่งเต็มไปด้วยมัดกล้ามอย่างคนออกกำลังกาย เธอไม่เคยรู้เลยว่าหนุ่มใหญ่วัยสี่สิบจะอบอุ่น ชวนฝันได้ถึงเพียงนี้
หากว่าเธอไม่รู้จักอาชัชมาก่อน เธอคงคิดว่าเขาเป็นเพียงชายหนุ่มวัยสามสิบต้นๆ เท่านั้น
“อาต้องขอโทษที่ถือวิสาสะอุ้มคุณหนูกิ่ง แต่อามองว่าขืนปล่อยให้คุณหนูเดินเองข้อเท้าจะยิ่งบอบช้ำมากกว่าเดิม” แม้ชัชชาติจะพึงใจและอยากได้หญิงสาวมาครอบครอง แต่เขาก็เป็นสุภาพบุรุษพอที่จะไม่ฉกฉวยล่วงเกินเด็กสาวเวลาเมา
“ขอบคุณอาชัชมากนะคะที่ดีกับน้องกิ่ง” กิ่งดาวเอ่ยด้วยน้ำเสียงอู้อี้กับแผงอก หัวใจเธอเต้นแรงเมื่อสมองกำลังคิดเรื่องราวลามก เธออดคิดไม่ได้…ว่าหากเธอเปลือยเปล่าอยู่ในอ้อมกอดแข็งแกร่งของเขา เธอจะมีความสุขมากขนาดไหน
“ถึงแล้วครับ”
ชัชชาติทำท่าจะวางหญิงสาวลงหน้าประตูห้อง ทว่าเธอกลับยกสองแขนโอบรัดรอบลำคอของเขาไว้แน่นไม่ยอมลง
“เข้าไปส่งน้องกิ่งหน่อยสิคะ” เด็กสาวค่อยๆ ช้อนเปลือกตาขึ้นช้าๆ ดวงตากลมโตฉ่ำหวานจากฤทธิ์สุราจ้องมองหนุ่มใหญ่อย่างเย้ายวน
คนตัวโตหัวใจกระตุก วูบหนึ่งแอบคิดว่า ‘เด็กมันยั่ว’ แต่แล้วเขาก็ปัดความคิดเหล่านั้นทิ้งไป กิ่งดาวยังเด็กและไร้เดียงสานัก เธอถูกเลี้ยงดูมาอย่างประคบประหงมคงไม่คิดยั่วยวนเขาหรอก แม้สมองจะพยายามคิดเช่นนั้น แต่ภาพเย้ายวนบนเตียงนอนสีขาวที่เธอกำลังใช้ปลายนิ้วขยี้เม็ดสวรรค์ของตนเองเพื่อบำบัดความใคร่ก็ทำให้เขาร้อนรุ่มไปทั้งตัว
- ผู้เขียน
