ลิขิตรักใต้ผืนทราย

15

“ไม่มีทาง” เขาปฏิเสธโดยไม่ต้องคิดให้เสียเวลา บ้าฉิบ! เขาจะไม่ยอมทำตัวเป็นนางเอกแทนเธอเด็ดขาด

“แต่คุณเป็นผู้ชาย คุณต้องเสียสละสิ หรือคุณจะให้ผู้หญิงตัวเล็กบอบบางอย่างฉันลงไปนอนที่พื้นแข็งๆ แบบนั้น ไม่ใจดำไปหน่อยเหรอ พื้นทั้งแข็งทั้งเย็นแบบนั้นแล้วผู้หญิงตัวเล็กๆ ที่ร่างกายก็ไม่ค่อยจะแข็งแรงอย่างฉันจะทานทนได้ยังไง” ว่าแล้วคุณเธอก็ดราม่าเรียกคะแนนสงสาร

“มันก็เรื่องของเธอ ฉันไม่ได้บังคับ เธออยากจะนอนที่ไหนก็เรื่องเธอ” ว่าแล้วเขาก็ทิ้งตัวลงบนที่นอนข้างๆ เธอ ทำเอาคนที่นอนอยู่ก่อนถึงกับดีดตัวลุกขึ้นนั่งทันที

“ฉันอยากนอนตรงนี้ แต่ฉันไม่อยากนอนกับคุณนี่” เธอโวยวายด้วยเสียงกระเง้ากระงอด

“งั้นเธอก็ลงไปนอนข้างล่าง” เขาตอบก่อนจะหลับตาลงอย่างไม่อยากคุยต่อ

“แต่ที่พื้นมันแข็ง แล้วฉันก็เป็นคนขี้หนาว คุณเป็นผู้ชายคุณควรจะเสียสละสิ” เธอพยายามยกความเป็นสุภาพบุรุษมาพูด แต่อีกฝ่ายกลับยังหลับตานิ่งไม่สนใจ

“ก็ได้ ฉันนอนพื้นเองก็ได้” เธอลุกขึ้นอย่างกระฟัดกระเฟียด ก่อนจะทิ้งตัวลงบนผ้านวมที่ตัวเองปูไว้ด้วยใบหน้าบูดบึ้ง ครั้นพอจะทิ้งตัวลงนอนก็ต้องชะงักเพราะคำพูดของเขาอีก

“เธอคิดจริงๆ เหรอ ว่าแค่เธอลงไปนอนที่พื้นแล้วฉันจะทำอะไรเธอไม่ได้ ตราบใดที่เธอยังอยู่ในห้องนี้ ถ้าฉันอยากจะปล้ำเธอ จะเป็นพื้นหรือเป็นฟูก ฉันก็ปล้ำได้ทุกที่นั่นแหละ”

‘เออจริง ถูกปล้ำบนฟูกต้องดีกว่าถูกปล้ำบนพื้นแน่ๆ อย่างน้อยเราก็จะได้ไม่เจ็บหลัง เอาวะ! ถูกปล้ำบนฟูกก็ได้วะ’ คิดได้เธอก็เก็บข้าวของขึ้นไปนอนบนฟูกแต่โดยดี ในขณะที่เขาแทบจะกุมขมับ ไม่รู้จะดีใจหรือเสียใจดี ที่ต้องมาได้ยินทุกความคิดของเธอแบบนี้ เฮ้อ! แล้วนี่เขาควรจะปล้ำหรือไม่ปล้ำดีวะเนี่ย

ยิ่งคิดก็ยิ่งปวดหัว ชีคหนุ่มจึงพลิกตัวนอนหันหลังให้ เพื่อหนีความวุ่นวายตรงหน้า แต่ดูเหมือนความวุ่นวายก็ยังวิ่งตามเขาอยู่ดี

“คุณจะไม่ปล้ำฉันใช่ไหม”

“อือ!” เขาตอบน้ำเสียงติดรำคาญ

“แน่นะ” เธอถามย้ำเพื่อความแน่ใจ

“อือ!”

“ไม่ใช่ว่าดึกๆ แล้วคุณลุกขึ้นมาปล้ำฉันนะ” ให้ตายดับ! นี่ยังดึกไม่พอเหรอแม่คุณ คืนนี้เขาจะได้นอนไหมเนี่ย

“คุณรู้ใช่ไหมว่าสุภาพบุรุษเขาไม่ปล้ำผู้หญิง ถ้าคุณปล้ำฉันล่ะก็ คุณจะ...” พูดยังไม่ทันขาดคำ คนที่นอนหันหลังให้ ลุกขึ้นมาคร่อมเธอไว้ทั้งตัว มิหนำซ้ำยังปิดปากเธอด้วยปากเขาเอง

คนที่ถูกจู่โจมโดยไม่ทันตั้งตัว ไม่มีแม้แต่โอกาสที่จะส่งเสียงร้อง มีเพียงเสียงอู้อี้ที่ดังมาจากลำคอเท่านั้น และจากความช่ำชองของเขา จากเสียงอู้อี้จึงเปลี่ยนเป็นเสียงครางได้ไม่ยาก ไหนจะมือของเขาที่กำลังแตะไต่ไล้ลูบไปทั่วเนื้อตัว สร้างความซ่านสยิวให้เธอจนจับต้นชนปลายไม่ถูก ว่าระหว่างลิ้นร้อนๆ ที่กำลังโรมรันพันตูเกี่ยวกระหวัดรัดพันเรียวลิ้นของเธอ กับมือเก่งฉกาจที่กำลังตะโบมโลมลูบไปทั่วเรือนร่าง อย่างไหนที่ทำให้เธอทรมานมากกว่ากัน

“อื้อ!” เธอครางกระเส่าราวกับลูกแมวตัวน้อย เมื่อมือที่อุ่นจนร้อนของเขาไม่ได้สัมผัสเนื้อตัวเธอผ่านเนื้อผ้าอย่างที่ผ่านมา แต่กำลังแตะต้องลูบไล้ปลีขาเปลือยเปล่าของเธออย่างจงใจ แน่นอนว่าเสื้อเชิ้ตแขนยาวสีขาวของเขาที่เธอใส่อยู่นั้น ไม่ใช่อุปสรรคแต่อย่างใด เมื่อมือนั้นค่อยๆ สอดเข้าไปด้านใน ก่อนจะค่อยๆ เคลื่อนเลื่อนไปลูบไล้กอบกำขยำเคล้นคลึงสะโพกหนั่นหยุ่นให้กายสาวสะดุ้งสะท้านซ่านเสียวจนไม่เป็นตัวของตัวเอง

ให้ตายดับ! เขาก็แค่อยากจะสั่งสอนเธอให้รู้จักความต้องการของชายหญิง แต่กลับกลายเป็นการหาเรื่องใส่ตัว เมื่อเป็นเขาเองที่ต้องการเธอขึ้นมาจริงๆ และดูเหมือนว่า...เรือนร่างและเสียงครางแผ่วๆ นี้จะมีอิทธิพลต่อร่างกายเขา จนไม่อาจยับยั้งบางอย่างให้สงบได้อีกต่อไป

ใครจะคิดว่าการใส่กางเกงขายาวเพียงตัวเดียวนอนข้างๆ เธอ จะเป็นความคิดที่ผิดมหันต์และอันตรายอย่างยิ่ง เมื่อบางอย่างที่กำลังผงาดประกาศศักดาความแข็งกร้าวราวเหล็กร้อน กำลังทำให้เขาทรมานจนแทบคลั่ง และความทรมานที่กำลังกัดกินการยับยั้งชั่งใจ ก็ทำให้มือหนาวกกลับมาที่ด้านหน้า ก่อนจะเคลื่อนขึ้นไปด้านบนจนมาหยุดที่ทรวงสล้างเปลือยเปล่า อกอูมตูมเต่งดีดเด้งสู้มือจนกายแกร่งถึงกับสั่นระริก และอยากจะออกมาวาดลวดลายเต็มที

ในขณะที่มือข้างหนึ่งกำลังเคล้นคลึงดึงสติของเธอให้หลุดลอยหายไป มืออีกข้างก็ไม่ได้ว่างเว้น กำลังทำหน้าที่ปลดปล่อยทรวงสล้างออกจากพันธนาการ ด้วยการปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตออกทีละเม็ด เปิดเปลือยเรือนร่างสลักเสลาให้มีอิสระเต็มที่ เสียดายที่ตอนนี้เขายังไม่มีเวลาได้มองความงดงามเบื้องหน้า ด้วยยังติดพันอยู่กับริมฝีปากอวบอิ่มของเธอที่มันช่างหวานละมุน จนเขาอยากจะหยุดเวลาไว้อย่างนี้ ถ้าไม่ติดว่ากายแกร่งเบื้องล่างกำลังประท้วงจนทรมานไปหมด

ริมฝีปากหยักค่อยๆ ละจากริมฝีปากอวบอิ่ม เลื่อนลงมาซุกไซร้ที่ซอกคอหอมกรุ่นผ่านลงมาหยุดอยู่ที่ทรวงสล้างงดงามที่บัดนี้ไร้ซึ่งอาภรณ์ใดๆ ปกปิดกาย กลิ่นกายสาวหอมกรุ่นทำให้เขาไม่อาจยับยั้งความต้องการได้อีกต่อไป อกอูมตูมเต่งถูกละเลียดชิมอย่างย่ามใจ ยิ่งชิมก็ยิ่งถูกใจจึงเปลี่ยนเป็นดูดเม้มเล็มเลียตามแรงปรารถนาที่มากกว่าครั้งใดๆ และนั่นเองที่ทำให้สติสัมปชัญญะที่หลุดลอยไปของเธอค่อยๆ กลับมา

“อย่า...!” มันเป็นเสียงร้องห้ามที่ดังผะแผ่วเหลือเกิน แต่มันก็ดังพอที่จะดึงเขาขึ้นมาจากหลุมพรางปรารถนาที่ตัวเองเต็มใจกระโดดลงไป

ชีคหนุ่มชะงักค้างปล่อยให้ใบหน้าซุกซบทรวงสล้างนิ่งงันอยู่อย่างนั้น เพื่อให้ตัวเองได้มีเวลาจัดการกับความรู้สึกที่มันยังค้างเติ่งให้สงบลง แต่คนด้านล่างกลับไม่ให้ความร่วมมือ

“ถอยออกไปนะไอ้คนฉวยโอกาส ไอ้ลามก ไอ้บ้ากาม ไอ้คนจิตใจสกปรก ฉันจะฆ่านายไอ้...” ทันทีที่สติสัมปชัญญะกลับมาครบถ้วนแม่คุณก็แผลงฤทธิ์ด้วยการด่าอีกฝ่ายเป็นชุด พร้อมกันนั้นก็พยายามผลักเขาให้ออกห่างจากเนื้อตัวเปลือยเปล่าของตัวเอง

“หุบปากแล้วก็อยู่เฉยๆ ถ้าไม่อยากตกเป็นเมียฉันจริงๆ” คำขู่ของเขาได้ผลชะงัด เธอชะงักนิ่งไม่ไหวติง ด้วยไม่อยากตกเป็นเมียคนแปลกหน้าโดยไม่จำเป็น ถึงแม้ว่าคนแปลกหน้าจะหน้าตาดีแล้วก็มีรูปร่างกำยำมากแค่ไหนก็ตาม

ชีคหนุ่มค่อยๆ ดันตัวขึ้นมาจากความยั่วเย้า ก่อนจะลุกขึ้นมานั่งหันหลังให้โดยไม่ยอมหันกลับไปมอง ด้วยกลัวว่าจะไม่สามารถหยุดตัวเองได้อีกเป็นครั้งที่สอง แต่แล้วสถานการณ์กลับไม่เป็นไปอย่างที่คิด ทุกอย่างเงียบผิดปกติ จนเขาต้องเหลือบไปมอง

“อืม!” เธอกำลังจะทำให้เขาตบะแตกอยู่รอมร่อ ก็แม่คุณเล่นนอนนิ่งไม่ยอมขยับไปไหน ที่สำคัญนิ่งในสภาพเสื้อหลุดลุ่ยที่เห็นแล้วใจคอไม่ดีร่ำๆ อยากจะกระโจนลงไปให้ได้

“ถ้าเธอยังยั่วฉันอยู่แบบนี้ รับรองได้เลยว่าอีกไม่กี่นาทีข้างหน้า เธอได้เป็นเมียฉันสมใจแน่” เธอได้ยินถึงกับดีดตัวลุกขึ้นรวบสาบเสื้อมาติดกระดุมอย่างรวดเร็ว