มัสยาถอนหายใจหลายเฮือกระหว่างที่นั่งรอนอนรออยู่บนโซฟาภายในห้องทำงานของอคิราห์ ประธานหนุ่มปล่อยให้เธอรออยู่ในนี้ลำพังเพราะเขาต้องไปประชุมกับผู้จัดการในแต่ละแผนก ระหว่างนั้นบานประตูห้องทำงานก็ถูกเปิดออก
"ก๋วยเตี๋ยวร้านที่คุณมัสอยากทานได้แล้วนะครับ ผมซื้อน้ำอัดลมมาฝากด้วยเผื่อว่าคุณอยากดื่ม ถึงไม่ดีต่อสุขภาพแต่ก็พอดับกระหายได้บ้างครับ" กฤษณ์เดินนำหน้านิตาเข้ามา เลขาสาววางชามก๋วยเตี๋ยวลงบนโต๊ะตรงโซฟาพร้อมกับฉีกยิ้มให้ผู้หญิงของเจ้านายด้วยแววตาผูกมิตร
"ขอบคุณพี่นิตากับคุณกฤษณ์มากนะคะ" มัสยาฉีกยิ้มกว้างด้วยความดีใจ ยิ่งเห็นอาหารตรงหน้าท้องยังร้องหิว นึกแล้วก็ขุ่นเคืองใจที่อคิราห์ไม่ยอมให้ตนเดินไปนั่งทานที่ร้าน
"เช่นนั้นผมขอตัวออกไปรอข้างนอกนะครับคุณจะได้ทานตามสบาย และถ้าอยากได้อะไรหรือว่าอยากดื่มอะไรก็บอกคุณนิตาได้เลย หรือว่าจะเดินไปในห้องครัวเองก็ได้นะครับ มีขนมแล้วก็กาแฟให้ชงดื่มครับ" หญิง
