"อ๊ะ! คุณอคิราห์จะทำอะไรคะ?" มัสยาสะดุ้งตกใจเมื่ออคิราห์เดินเข้ามาใกล้ เขาขยับกายกำยำเข้าแนบชิดก้นงอนที่กำลังแอ่นโค้งลงไปเปิดลิ้นชักหัวเตียง วงแขนแกร่งขยับมาโอบกอดเอวบางคอดไว้ ร่างงามดิ้นขลุกขลักเมื่อสัมผัสอุ่นมีอนุภาคที่ทำให้เกิดอารมณ์หวามไหว
"หายังไงก็หาไม่เจอหรอก"
"คะ?" มือเล็กหยุดชะงักและหันขวับมามองใบหน้าคมคาย
"ไม่เห็นต้องใช้เลย" อคิราห์แค่นเสียงแหบพร่า เขาทิ้งตัวนั่งลงบนเตียงนอนและยังกอดรั้งเอวบางให้นั่งลงบนตักแกร่งของตน
"คุณพูดแบบนี้ได้ยังไงคะ?" มัสยาสบตาเจ้าของอ้อมกอดอุ่นที่ยังคงเรียบเฉย ชายหนุ่มหรี่ตาลงเล็กน้อยและกดปลายจมูกโด่งคลอเคลียพวงแก้มใส
"ไว้ใจกันได้ไหม..." ใบหน้าคมคายซุกไซ้ลงมายังลำคอระหง ลมหายใจอุ่นเป่ารดผิวเนียนละมุนน่าเสน่หา ปรารถนาเรือนร่างงามเสียจนใกล้หมดความอดทนอดกลั้นลงแล้ว
"จะให้มัสไว้ใจคุณได้ยังไงคะ ก่อนหน้านี้มัสก็ตกหลุมพรางคุณมาหลายครั้งแล้ว"
"หลุมพรางอ
