@ร้านอาหาร
"จับมือได้หรือเปล่าครับ?" อคิราห์เอ่ยถามขึ้นระหว่างที่มัสยากำลังจรดปลายรองเท้าส้นสูงลงบนพื้นเพื่อก้าวลงจากรถ หญิงสาวขมวดคิ้วยุ่งนึกแปลกใจกับคำถามของอีกฝ่าย พลันครุ่นคิดว่าอาจเป็นเพราะโดยปกติแล้วไม่ได้ออกมาในที่สาธารณะด้วยกันบ่อยมากนัก ทั้งสองจึงไม่รู้ว่าควรจะปฏิบัติต่อกันและกันอย่างไร
"จับมือ...หมายความว่ายังไงคะ?" เธอคลี่ยิ้มอ่อนท่าทางเขินอาย ผู้คนซึ่งเดินพลุกพล่านยามเที่ยงวันต่างจับจ้องมายังตน เพิ่งนึกขึ้นมาได้ว่าวันนี้เป็นวันแรกที่ตัวอย่างละครฟอร์มยักษ์ถูกปล่อยออกอากาศ ในฐานะที่เป็นนักแสดงนำจึงทำให้มัสยาโดดเด่นเป็นจุดรวมสายตา ทว่าอคิราห์กลับไม่ได้สนใจใครต่อใครมากนักเพราะมัวแต่จ้องมองดวงหน้าหวานละมุนอยู่นั่นเอง
"ก็แปลว่าเรากำลังจะเดินเข้าไปในร้านอาหารด้วยกัน ผมเลยขอจับมือมัสเดินเข้าไปครับ?" ใบหน้าหวานคลี่ยิ้มเอียงอายยิ่งขึ้นเมื่อได้ฟังเช่นนั้น สายตาละมุนละไมของชายหนุ่มช่างน
