CHAPTER 4 “เพลงนี้เพื่อเธอ”
1816 คำ
และแล้ววันประกวดดาวเดือนก็มาถึง จีนเดินทางมาพร้อมกีตาร์ตัวโปรด จากสาวสวยสดใส กลายเป็นสาวเท่ไปในทันที เมื่อมีกีตาร์สะพายอยู่ที่ด้านหลัง เมื่อมาถึงคณะ จีนก็พบว่า เพื่อน ๆ มาพร้อมหน้าพร้อมตากันแล้วเรียบร้อย
“ไงจ๊ะ พร้อมบอกรักผ่านเสียงเพลงรึยังวันนี้” สมายเอ่ยแซวเพื่อนสาวตั้งแต่เจ้าตัวยังเดินมาไม่ถึงโต๊ะดี
“บ้า!! บอกรักอะไรเล่า” จีนตอบกลับอย่างเขินอาย
“อ่ะ ๆ อย่าไปแซวเยอะ เดี๋ยวตื่นเต้นเกิน 5555” เฟยหยุดการแซวเพราะเห็นใจเพื่อน แล้วหันไปถามจีนต่อ “ว่าแต่ ยังไม่เคยเจอพ่อเทพบุตรสุดหล่อของเพื่อนเลยอ่ะ จะหล่อแค่ไหนนะ”
“เออ นั่นดิ ดันมาซ้อมดาวเดือนพร้อมรับน้อง เราเลยอดไปส่องหนุ่มหล่อเลย” สมายรีบเสริมทัพ
“ย่ะ ก็หล่อแหละ รอดูบนเวที” จีนตอบกลับเพื่อนสาวสั้น ๆ
“ตื่นเต้นมั้ยแม่” โบว์เอ่ยถามเพื่อน พร้อมเอาไหล่กระแซะจีน
“เรื่องประกวดก็ไม่ค่อยเท่าไหร่นะ แต่เรื่องหลังจากประกวดเนี่ยดิ ฮือ ไม่อยากจะคิด” จีนเอ่ยตอบ พร้อมไหลไปกองกับโต๊ะ
“แล้วนัดเค้ายัง จะคุยกับเค้าเนี่ย” เฟยเอ่ยถาม
“เออ ยังอ่ะ ลืม แหะ ๆ” จีนตอบเพื่อนพร้อมหัวเราะแห้ง ๆ แล้วหยิบมือถือขึ้นมาเปิดหาแชทของปราบทันที
“เออดีเนอะ จะนัดเค้าคุย แต่ไม่บอกเค้า” เฟยบ่นเบา ๆ
Line Prab
จีน : ปราบ หลังประกวดมีไปไหนต่อมั้ย จะขอคุยด้วยหน่อย ไม่นาน
ปราบ : อ่อ ได้สิ ที่ไหน
จีน : ลานจอดรถหน้าหอประชุมแล้วกัน หลังเสร็จงานนะ
: เจอกัน เดี๋ยวจีนรอ ^^
ปราบ : เจอกันครับ
15.00 น.
ผู้เข้าประกวดทุกคน มาเตรียมแต่งหน้าแต่งตัว ที่หอประชุมด้านหลังเวที จีนมาพร้อมกับเพื่อน ๆ ทั้ง 3 คนที่วันนี้จะมาเป็นผู้ดูแลและให้กำลังใจเพื่อนจีนถึงหลังเวที จีนนั่งแต่งหน้าอยู่ซักพักก็สัมผัสถึงความเงียบของเพื่อน ๆ ทั้ง 3 จึงหันตามสายตาไป จนเจอเป้าหมายที่เพื่อนทั้ง 3 กำลังตกตะลึงอยู่
“จีน ใครวะ โคตรหล่อ” สมายเพ้อออกมาเบา ๆ คนแรก
“นั่นดิ หล่อโคตร ๆ ไปอยู่หลุมไหนมา หนูไม่เคยเห็น” โบว์พร่ำต่อ
“ปราบไง” คำตอบสั้น ๆ ของจีน ทำให้สมายและโบว์หันมองหน้าจีนทันที ในขณะที่เฟย จ้องปราบตาไม่กระพริบ เหมือนวันแรกที่จีนเจอปราบในห้องประชุม จนกระทั่ง ปราบเดินมาทักจีน
“สวัสดี จีน และ เอ่อ...เพื่อน ๆ จีน” ปราบยิ้มทักทายจีน และทันมาพยักหน้าทักทายเพื่อน ๆ จีน
“เชี่ยยยยยยยย......” สมายอุทานออกมา จนจีนต้องเอาศอกกระทุ้งสะกิดเพื่อน ปราบลอบยิ้มเบา ๆ กับอาการของเพื่อนจีน แล้วหันมาพูดทิ้งท้ายกับจีน “หลังเลิกงานเจอกันนะ สู้ ๆ” ปราบยิ้มแล้วเดินไปเตรียมตัวต่อ
“โห....แม่ ไม่แปลกใจเลยที่แม่เพ้อ น่าหลงจัง” โบว์เอ่ยพร้อมมองตามปราบตาละห้อย
“อ่ะ ของเพื่อนนะคะ ใจร่ม ๆ” สมายที่ตื่นจากภวังค์แล้วเอ่ยออกมา จีนหัวเราะเพื่อน ๆ ที่เพิ่งเจอความหล่อของปราบตก เล่นซะไปไม่เป็นกันทีเดียว
17.00
การประกวดเริ่มขึ้น พิธีกร กล่าวเปิดงานและเชิญดาวเดือนแต่ละคณะ ขึ้นโชว์ตัวตามลำดับ เสียงกรี๊ดโห่แซว ดังลั่นหอประชุม ตามด้วยการแสดงรวมจากดาวเดือนทุกคณะที่ทำการซ้อมกันมาอย่างดี หลังจากนั้น ก็เข้าสู่การแสดงความสามารถพิเศษของตัวแทนแต่ละคณะ
บี ดาวคณะนิเทศศาสตร์ ขึ้นแสดงเต้น Cover ประกอบเพลงของวง Black Pink สุดเซ็กซี่ เรียกเสียงกรี๊ด เสียงโห่แซวจากหนุ่ม ๆ สาว ๆ ลั่นหอประชุม
ส่วนปราบ หนุ่มหล่อมาดเท่ เดือนคณะวิศวกรรมศาสตร์ เลือกขึ้นโชว์ด้วยการร้องเพลง Look for the good ของ Jason mraz เค้าเลือกที่จะร้องเพลงที่ให้กำลังใจคนฟัง ให้มองหาสิ่งดีดี เพื่อต่อสู้กับสถานการณ์ย่ำแย่ที่เข้ามาในชีวิต ของแต่ละคน
และก็มาถึงคิวของจีน เมื่อได้ยินเสียงประกาศเรียกขึ้นเวที เธอรวบรวมสติ สูดหายใจเต็มปอด แล้วปล่อยออกมา เดินขึ้นเวทีด้วยความมั่นใจ เสียงปรบมือ เสียงกรี๊ดให้กำลังใจดังขึ้น เมื่อเธอเดินออกไปด้านหน้าเวที เธอนั่งลงบนเก้าอี้สูงที่ทีมงานจัดไว้ให้บนเวที ขยับไมค์ให้พอดีกับตัว เธอหันกลับไปมองทางด้านหลังเวที เห็นเพื่อนทั้ง 3 ยืนให้กำลังใจอยู่และ เลยไปด้านหลัง เธอมองเห็นปราบที่กำลังส่งยิ้มให้กำลังใจเธออยู่จากด้านหลังเวที เธอหันกลับมาหาผู้ชม แล้วพูดกับตัวเองในใจ ‘เธอพร้อมแล้วจีน’
เสียงบรรเลงกีตาร์โปร่งดังขึ้น พร้อมเสียงปรบมือของผู้ชมในหอประชุม ที่ค่อย ๆ เบาลงเมื่อโน๊ตแรกถูกเปล่งออกมาจากปากของสาวสวยบนเวที
ถ้าหากสายตานั้นมีข้อความ
ที่เก็บเอาไว้มากมายไม่เคยบอก
ที่ใจไม่กล้าพอ
ถ้าความคิดถึงและความห่วงใย
ที่ปิดเอาไว้ถ้าเธอนั้นดูออก
ก็คงเข้าใจ
เธออยากให้ปราบได้รับรู้ ว่าทุกครั้งที่จีนทัก ที่จีนถาม หรือชวนคุย ทุกความรู้สึกมีความห่วงใยแฝงไว้ในคำพูดเหล่านั้นเสมอ ปราบจะรับรู้ได้บ้างมั้ย ว่าจีนซ่อนอะไรไว้ในสายตาที่มองออกไปทุกครั้ง
ยิ่งได้ใกล้กัน ยิ่งได้ผูกพัน
จนมันกลัวว่าความสัมพันธ์มันจะหายไป
ต้องเก็บเอาไว้ข้างใน อย่างนี้
ยิ่งได้รู้จัก ได้พูดคุย ได้ใกล้ชิดสนิทสนม มันยิ่งทำให้รู้สึกว่าจีนชอบปราบจริง ๆ เรามีอะไรที่คล้ายกันหลายอย่าง ถึงที่ผ่านมาหลายเดือน จีนจะไม่เคยแสดงออกมากมาย แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจีนไม่รู้สึก
ได้แต่เขียนข้อความว่ารัก ได้แต่เขียนทุกวันให้เธอ
กลับมานอนละเมอตัวเธอจะรู้อะไรบ้างไหม
อยากจะพูดซักคำว่ารัก แต่ก็พูดได้เพียงแค่ในหัวใจ
จะต้องบอกเธอยังไง แต่คงดีถ้าเธอคิดตรงกันกับฉัน
จีนแค่อยากจะรวบรวมความกล้า แล้วพูดออกไปซักครั้ง ว่าเค้ารู้สึกยังไงกับปราบ ไม่ว่าผลมันจะเป็นยังไง วันนี้จีนก็จะต้องบอกออกไปให้ได้
ถ้าเราสองคนบังเอิญสบตา
จะดีหรือร้าย ถ้าเธอนั้นมองออก
ว่าฉันรักเธอ
จีนแค่หวังให้ปราบได้รับรู้ความรู้สึกของจีน เข้าใจความหมายของสายตาที่มองไปที่ปราบตั้งแต่วินาทีแรกที่จีนได้เจอปราบในห้องประชุมวันนั้น
ยิ่งได้ใกล้กัน ยิ่งได้ผูกพัน จนมันกลัวว่าความสัมพันธ์มันจะหายไป
ต้องเก็บเอาไว้ข้างใน อย่างนี้
ได้แต่เขียนข้อความว่ารัก ได้แต่เขียนทุกวันให้เธอ
กลับมานอนละเมอตัวเธอจะรู้อะไรบ้างไหม
อยากจะพูดซักคำว่ารัก แต่ก็พูดได้เพียงแค่ในหัวใจ
จะต้องบอกเธอยังไง แต่คงดีถ้าเธอคิดตรงกันกับฉัน
**(เพลง พูดว่ารักในใจ – มุก วรนิษฐ์)**
และวันนี้ จีนก็ตัดสินใจแล้วว่า การพูดความรู้สึกออกไปนั้น แม้มันจะเสี่ยง แต่จีนก็จะรับความเสี่ยงนั้นเอาไว้ แล้วถือว่ามันจะเป็นราคาของความรู้สึกครั้งนี้ที่จีนจะต้องแลกมา
เมื่อคอร์ดสุดท้ายของกีตาร์สิ้นสุดลง ความเงียบเข้าปกคลุมหอประชุม และเพียงไม่ถึงเสี้ยววินาที เสียงปรบมือ เสียงกรี๊ด ก็ดังสนั่นหอประชุมอีกครั้ง ความรู้สึกที่จีนต้องการสื่อผ่านจากเสียงเพลงของเธอ ได้ส่งผ่านออกไปทั้งหมดแล้ว อยู่ที่ผลตอบรับของมันแล้ว ว่าจะเป็นเช่นไร
จีนเดินลงจากเวที ตรงเข้ากอดเพื่อน ๆ ของเธอ เพื่อเรียกกำลังใจ เธอมองเลยไปด้านหลังเพื่อน ๆ ของเธอก็เจอเข้ากับสายตาของปราบ ปราบเพียงยิ้มและพยักหน้าให้เธอ เท่านั้น ก็เป็นกำลังใจให้เธอได้อย่างดีแล้ว
การประกวดเดินทางมาจนถึงช่วงประกาศผล เป็นไปตามคาด เดือนมหาวิทยาลัยปีนี้ ตกเป็นของ ปราบ เดือนคณะวิศวกรรมศาสตร์ ส่วนก้าวเดือนจากคณะบริหารนั้นคว้าตำแหน่งรองอันดับ 1 ไปครอง
เข้าสู่ช่วงการประกาศผลดาวมหาวิทยาลัย รายชื่อผู้ได้รับรางวัล ถูกเรียกขึ้นเวทีไป 3 คน ได้แก่ บี ตัวแทนจากคณะนิเทศศาสตร์, น้ำ ตัวแทนจากคณะวิศวกรรมศาสตร์ และเธอ ‘จีน’ ตัวแทนจากคณะบริหารธุรกิจ
พิธีกรประกาศรางวัลรองชนะเลิศอันดับ 2 ได้แก่ น้ำ ตัวแทนจากคณะวิศวกรรมศาสตร์
“และรางวัลดาวมหาวิทยาลัย ประจำปีนี้ได้แก่” เสียงพิธีกร เงียบลงพร้อมจังหวะกลองที่ทำให้คนทั้งหอประชุมลุ้นระทึกไปตาม ๆ กัน
“รางวัลดาวมหาวิทยาลัย ได้แก่ น้องจีน ตัวแทนจากคณะบริหารธุรกิจ ค่า” สิ้นเสียงของพิธีกร จีนหันไปจับมือจับบี และ น้ำ พร้อมเดินขึ้นไปรับรางวัลด้านหน้า หนึ่งก้าวของความสำเร็จ อย่างน้อยจีนก็ทำเต็มที่กับหน้าที่บนเวทีนี้แล้ว เหลือก็แต่ สิ่งที่จะเกิดขึ้นหลังจากจบเวทีนี้ จีนหันไปมองปราบที่ยืนถ่ายรูปคู่กับเธออยู่หน้าเวที ปราบหันมายิ้มให้เธอ พร้อมพูดเบา ๆ ว่า “ยินดีด้วยนะ” จีนตอบกลับไปแค่สั้น ๆ ว่า “เช่นกัน” ทั้งคู่ยิ้มให้กันและกัน และทำหน้าที่สุดท้ายบนเวทีต่อไป
จีนเดินลงมาจากเวที ก็ต้องเจอกับแรงปะทะของเพื่อนทั้ง 3 ที่เข้ามาแสดงความดีใจกับรางวัลที่เธอได้รับในวันนี้ และมีเสียงแซวเบา ๆ จากสมายว่า “เดือนและดาวเค้าต้องได้คู่กัน” จีนยิ้มให้กับกำลังใจของเพื่อน ๆ เธอเก็บของเปลี่ยนเสื้อผ้า และช่วยกันขนของกลับมาที่รถพร้อมเพื่อน ๆ ทั้ง 3 คน เมื่อส่งจีนเก็บของที่รถเรียบร้อย เพื่อน ๆ ก็พร้อมใจกันกลับ ทิ้งไว้เพียงจีน ที่กำลังจะเผชิญหน้ากับปราการด่านใหญ่ของวันนี้
จีนมองเห็นปราบเดินมาทางลานจอดรถพร้อมของมากมายในมือ จีนจึงอาสาเดินเข้าไปช่วยปราบถือของ เพื่อให้ร่างสูงเปิดประตูรถเก็บของได้สะดวก เมื่อปราบเก็บของเรียบร้อย จึงหันกลับมาหาจีน พร้อมกับเอ่ยยินดีและชื่นชมการแสดงของวันนี้
“ดีใจด้วยนะ สำหรับรางวัล เพลงเพราะมาก” จีนยิ้มรับ
“ขอบคุณนะ ยินดีด้วยเช่นกัน” จีนตอบกลับ แล้วเงียบไป เธอกำลังรวบรวมความกล้าเฮือกสุดท้าย
“จีนมีอะไรจะคุยกับเราหรอ” ปราบเอ่ยถามถึงสาเหตุที่จีนนัดเค้า ในวันนี้
จีนเงยหน้ามองปราบ แล้วตัดสินใจเอ่ยออกไป
“จีนอยากบอกปราบว่า จีนชอบปราบนะ”
- ผู้เขียน
