7. ให้เรียกคนเดียว

1164 คำ

เช้าวันใหม่_ แสงแดดอ่อนยามเวลาเกือบเจ็ดนาฬิกา ปลุกให้เจ้าของสถานที่รีบตื่นตัวในสภาพตัวเปลือย กว่าเมื่อคืนจะได้นอนก็ปลดปล่อยน้ำสวาทให้หญิงสาวอ่อนหัดไปเต็มอัตรา ทว่าพอผลิกตัวกับไม่เจอเธอเลย หรือจะกลัวเขาจนต้องหนีกลับไปอยู่ที่เดิม "หื้ม...หายไปไหน?" แต่ใช่ว่าเขาจะใส่ใจ ร่างสูงมุ่งตรงไปที่หน้าโซนตู้เสื้อผ้า คว้าเอาผ้าขนหนูสีขาวมานุ่งหมิ่นเอวสอบ ก่อนจะชโงกหน้าออกนอกประตู ตามเสียงแว่วที่ดังเข้ามา "คุณ! ตื่นไวจังเลยค่ะ หนูรบกวนคุณหรือเปล่าคะ" น้ำเสียงสดใสเอ่ยถาม ขณะเธอกำลังอาหารมื้อเช้าใส่จาน บนร่างบางใส่เพียงเสื้อเชิ้ตฟ้าตัวโคร่ง ขัดกับสัดส่วนจนเห็นได้ชัด "ฉันต้องไปทำงาน แล้วเธอไม่สั่งให้ลูกน้องฉันไปซื้อล่ะ" เขาล่ะไม่ใช่พวกชอบคนเอาใจ ถึงขนาดที่ต้องมาทำอาหารให้ทุกเวลา มันเป็นสมัยใหม่ที่ใช้แค่เงินให้สะดวกสบาย "คือหนูไม่กล้าใช้พวกเขาหรอกค่ะ แต่หนูทำไข่ดาวกับขนมปังเป็นนะคะ มันง่ายมากๆ"

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม