นางไม่อยากคาดเดาไปเองแค่อ่านจากจดหมาย เจ็บมาแล้วที่เคยคิดเอาเองว่าหากนางทำตัวดี ยอมปิดปากไม่พูดมาก ไม่ก้าวก่ายเฉินอี้หานจนเกินไป ทำดีกับเขาอย่างจริงใจ และพยายามเป็นสตรีให้แบบที่เขาชอบสุดท้ายเฉินอี้หานก็จะรักนางได้เช่นที่เขาเคยชอบและรักสตรีผู้นั้นที่ตายจากไปแล้วของเขาได้ แล้วเป็นเช่นไร นางก็คิดเองเออเองเสียเวลาทุ่มเทกายและใจไปถึง2ปีกับ6เดือนมิใช่หรือ ดังนั้นหากเขาไม่พูดจาต่อหน้าว่าชอบนางหรือคิดเช่นไรไป๋อวี้จะไม่คิดไปเองอีกแล้ว ถึงใจจะยังรักไม่จืดจาง ทว่าบัดนี้นางก็รักเขาอย่างมีสติขึ้นมาหลายส่วนไม่เป็นเช่นในอดีตอีกแล้ว หาไม่นางคงพุ่งไปเป่ยฉีนานแล้ว
แต่ใครจะคาดหลังจากนั้นอีก8เดือนต่อมากลับมีข่าวร้ายมาถึงนางเข้าจนได้ ระหว่างศึกเด็ดขาดของชินอ๋องเฉินอี้หานและปาอ๋องซือถูจิ่งหัวหน้าเผ่าซีเยี่ยนและยังมีฉีอ๋องผู้ปกครองแคว้นเป่ยฉีซึ่งยอมเปิดเผยว่าแท้จริงเป็นเขาที่ร่วมมือกับปาอ๋องของเผ่าซีเยี่ยมาแต่แ
